عرق‌گز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
عرق‌گز
Axillary intertrigo (bacterial)
طرز تلفظ
تخصصپوست‌شناسی ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

عرق‌گز یا عرق‌سوز(به انگلیسی: intertrigo) گونه ای از ضایعات التهابی (درماتیت) سطح پوست است که در چین‌های بدن پدید می‌آید.[۱] این بخش از پوست به دلیل عواملی که باعث از میان رفتن پوست می‌شوند مانند رطوبت، اصطکاک و قرار گرفتن در معرض ترشحات بدن مانند عرق، ادرار یا مدفوع، مستعد تحریک و عفونت‌های ثانویه هستند. مناطقی از بدن که بیشتر در معرض آن قرار دارند شامل شکاف میان سرینی، شکاف بین عضلانی، زیر بغل و فاصله بین انگشتان یا انگشتان پا است. در اثر عرق گز شدن پوست مستعد ابتلا به عفونت است.

اصطلاح عرق گز معمولاً به عفونت ثانویه با باکتری‌ها (مانند Corynebacterium minutissimumقارچ‌ها (مانند کاندیدا آلبیکانس) یا ویروس‌ها اشاره دارد.

عرق گز بیشتر در شرایط گرم و مرطوب رخ می‌دهد. به‌طور کلی، عرق گز در کسانی که سیستم ایمنی ضعیف دارند از جمله کودکان، افراد مسن و افراد دارای نقص ایمنی بیشتر دیده می‌شود.[۱] این بیماری در افرادی که بی‌اختیاری ادرار و کاهش توانایی حرکات دارند شایع تر است.

علت[ویرایش]

عرق‌گز معمولاً از به هم مالیده شدن پوست گرم و مرطوب در نواحی داخلی ران و دستگاه تناسلی، زیر بغل، زیر سینه، زیر شکم، پشت گوش و پرده میان انگشتان پا و انگشتان ایجاد می‌شود. عرق گز معمولاً قرمز و خام-مانند به نظر می‌رسد، همچنین ممکن است خارش، برآمدگی و درد ایجاد کند. کسانی که دارای اضافه وزن، مبتلا به دیابت، محدود به استراحت در بستر یا استفاده از پوشک هستند یا از کالاهای پزشکی مانند اندامهای مصنوعی استفاده می‌کنند که رطوبت را در برابر پوست نگه می‌دارد، در معرض عرق گز شدن قرار دارند. چندین بیماری پوستی وجود دارد مانند درماتیت یا پسوریازیس معکوس که می‌تواند باعث ایجاد عرق گز شود. عرق‌گز باکتریایی ناشی از استرپتوکوکها و Corynebacterium minutissimum است.[۱][۲]

تشخیص[ویرایش]

عرق‌گز یا عرق‌سوز

پزشک متخصص پس از گرفتن شرح حال کامل و انجام معاینه دقیق جسمی، می‌تواند عرق گز را تشخیص دهد. بسیاری از عوارض پوستی دیگر می‌توانند ظاهری شبیه به عرق گز داشته باشند از جمله اریتراسما، پسوریازیس وارونه، زخم، پیودرما، درماتیت آتوپیک، کاندیدیازیس، درماتیت سبورئیک و عفونتهای قارچی پوست سطحی ناشی از Tinea Versicolor یا Tinea corporis.[۱]

درمان[ویرایش]

عرق گز با پرداختن به عفونت‌های مرتبط درمان می‌شود. این کار با از میان بردن رطوبت، و با داروهای موضعی برای نگهداری از یکپارچگی پوست انجام می‌گردد. کاهش وزن در کسانی که اضافه وزن دارند، نیز می‌تواند کمک کند. گفتنی است که عود مجدد از عرق‌گز شایع است. خشک نگه داشتن ناحیه عرق گز شده و در معرض هوا گذاشتن آن می‌تواند به جلوگیری از بازگشت دوباره کمک کند، می‌توان با پارچه‌های جاذب یا پودر تالک بچه یا مخلوطی از نشاسته ذرت ساده و ضد عرق‌ها، رطوبت آن ناحیه را از بین ببرد.

روغنها و پمادهای بازدارنده ممکن است در محافظت از پوست در برابر رطوبت و از اصطکاک مفید باشند. پودرهای ضد قارچ، معمولاً کلوتریمازول ۱٪، ممکن است به همراه پماد نیز استفاده شود. پمادهای جلوگیری بثورات ناشی از بستن پوشک نیز می‌تواند یاری کنند. عفونتهای قارچی مرتبط با عرق گز ممکن است با تجویز داروهای ضد قارچ‌های برای استعمال مستقیم روی پوست (در اکثر موارد) یا ضد قارچ‌های سیستمیک از جمله فلوکونازول، نیستاتین و گریزئوفولوین درمان شوند.

عرق گز شدن همچنین یکی از علائم شناخته شده از کمبود ویتامین B6 است.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Kalra, MG; Higgins, KE; Kinney, BS (April 2014). "Intertrigo and secondary skin infections". American Family Physician. 89 (7): 569–73. PMID 24695603.
  2. Tüzün, Y; Wolf, R; Engin, B; Keçici, AS; Kutlubay, Z (July–August 2015). "Bacterial infections of the folds (intertriginous areas)". Clinics in Dermatology (Review). 33 (4): 420–8. doi:10.1016/j.clindermatol.2015.04.003. PMID 26051056.
  3. Tong, Y (2014). "Seizures caused by pyridoxine (vitamin B6) deficiency in adults: A case report and literature review". Intractable Rare Dis Res. 3 (2): 52–6. doi:10.5582/irdr.2014.01005. PMC 4204538. PMID 25343127.