سنجش نور (عکاسی)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b2/Gossen_profisix_001.jpg/250px-Gossen_profisix_001.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/de/Metering-Digital.gif/220px-Metering-Digital.gif)
حالت سنجش نور (در عکاسی) برای دوربین مشخص میکند که از چه تنظیماتی برای انتخاب صحیح حجم نور مورد نیاز برای گرفتن عکس استفاده کند. زمان نوردهی، اندازه روزنه دیافراگم و حساسیت فیلم یا سنسور بر اساس حجم نور مورد نیاز محاسبه میشوند. روشها و فنون مختلفی در طول تاریخ عکاسی برای سنجش نور استفاده شدهاند که متدوالترین آنها در حال حاضر اندازه گیری تابشی (incident metering) و اندازهگیری بازتابشی (reflective metering) هستند.
انواع سنجش نور بازتابش شده[ویرایش]
اکثر دوربینهایی که دارای قابلیت سنجش نور هستند، از راه اندازهگیری نور بازتابش شده از موضوع عکس و استفاده از محاسبات برنامهریزی شده، مقدار حجم نور مورد نیاز عکس را تشخیص میدهند. این روشهای مختلف محاسبه میتوانند بر اساس نوع موضوع عکس و نور موجود در محیط برای تشخیص میزان نور مورد نیاز مناسب یا غیرمناسب باشند. فهرست ذیل روشهای متداول برای سنجش نور بازتابش شده را معرفی میکند:
- روش نقطهای
- روش طرحدار
- روش چندقسمتی
- روش میانگین
- روش میانگین با گرایش به سمت مرکز
منابع[ویرایش]
- عباسی، اسماعیل. فرهنگ عکاسی. چاپ چهارم. تهران: سروش، ۱۳۸۵.