عکاسی پرتره

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمونه‌ای از ترکیب‌بندی و نورپردازی موفق در یک عکس پُرتره.

عکاسی پُرترِه (به فرانسوی: Portrait)، شاخه‌ای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکسبرداری می‌شود.

روش‌های نورپردازی[ویرایش]

انواع[ویرایش]

این نوع عکاسی خود شامل انواع مختلفی است:

  1. پرتره تمام قد: کادر مناسب این سبک اغلب مستطیل عمودی است.
  2. پرتره پرسنلی:ادارات و دوایر دولتی، مدارس، راهنمایی و رانندگی، ثبت احوال بیشترین نیاز را به عکس پرسنلی دارند.
  3. پرتره هنری:اغلب مورد استفاده هنرمندان، بازیگران، نویسندگان و ... قرار میگیرد.
  4. پرتره سیاسی:در این سبک از پرتره، از نماد های ملی میهنی و بومی میهنی استفاده های فراوان میشود.
  5. پرتره تبلیغاتی:بیشتر مصارف تجاری دارد و برای معرفی کالا و اجناس مختلف مثل یخچال یا آبمیوه گیری.
  6. پرتره خانوادگی: مناسبت های خانوادگی، مسافرت ها و جشن ها موارد اصلی این سبک به شمار می آید.

معمولاً فاصله‌های کانونی لنزهای مورد استفاده برای عکاسی پرتره بخاطر بار روانی لنزهای واید و نرمال (بسیاری از افراد در هنگام قرار گرفتن در مقابل دوربین‌های عکاسی یا فیلمبرداری دچار انقباض در عضلات صورت خود می‌شوند به گونه‌ای که نوعی اضطراب در چهره آنها نمایان می‌شود، بنابراین با استفاده از لنزهای تله و فاصله گرفتن از سوژه این مشکل تا حد قابل توجهی کاهش می‌یابد)، از دو برابر نرمال به بالا و بخاطر کاهش شدید عمق میدان وضوح در لنزهای تله بلند، کمتر از چهار برابر لنز نرمال است.[۱] بهتر است عکس‌های پرتره را با عمق میدان کم (یعنی با دیافراگم باز) تهیه کرد تا پس زمینه محو شود و سوژه با تأکید بیش‌تری دیده شود.[۲]

کارگاه عکاسی[ویرایش]

کارگاه‌های عملی عکاسی پرتره به منظور آموزش نورپردازی و پوزیشن تصویر توسط نهادهای آموزشی برای هنرجویان برگزار می‌شود. در این کارگاه‌ها هر کارآموزی با کارهای مختلفی از قبیل نورپردازی، روتوش نگاتیو (در عکاسی آنالوگ)، تکنیک‌های ادیت (فتوشاپ و …) آشنا شده و بسته به ذوق و روان خود آنها را برای بدست آوردن نتیجه مطلوب در عکاسی پرتره بکار می‌گیرد.

سایر سبک‌های عکاسی[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. شفائیه، فن و هنر عکاسی، ۱۸۸.
  2. نادر خرمی راد، راهنمای عکاسی دیجیتال، کانون نشر علوم، ص. ۱۵۶

عکاسی مستند، مستند اجتماعی همچنین عکاسی خیابانی

منابع[ویرایش]

  • شفائیه، هادی (۱۳۷۲). فن و هنر عکاسی. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی تهران. ص. ۲۸۱. شابک ۹۶۴-۴۴۵-۱۰۴-X.