ضد علم
| این مقاله بخشی از مجموعهٔ |
| پزشکی جایگزین و شبه‌پزشکی |
|---|
 |
ضد علم (به انگلیسی: Antiscience) موضعی است که علم و روش علمی را رد می‌کند.[۱] از موضعی پوزیتیویستی، افرادی که موضع ضدعلمی دارند، نمی‌پذیرند که علم یک روش عینی (به انگلیسی: Objective) است، یا این که دانش جامع و واحد [یا معقول] (به انگلیسی: Universal) ایجاد می‌کند. آن‌ها همچنین معتقدند فروکاست‌گرایی علمی به خصوص، ذاتاً راهی محدود برای رسیدن به فهم دنیای پیچیده‌ای که در آن زندگی می‌کنیم است.
حوزه‌ها
از لحاظ تاریخی، در اواخر سده هفدهم، ضد علم در ابتدا به عنوان عکس العملی در برابر ماده‌گرایی علمی (Scientific materialism) ظهور کرد. سه حوزه بزرگ ضد علم می‌تواند در فلسفه، جامعه‌شناسی و بوم‌شناسی دیده شود.
جستارهای وابسته
- شبه‌علم
- برونو لاتور
- شناخت‌شناسی ساخت‌گرا
- انکارگرایی
- ارنست کاسیرر
- به‌نژادی
- ایمان و عقلانیت
- بنیادگرایی
- گئورگ ویلهلم فریدریش هگل
- کل‌نگری
- باتیستا ویکو
- ایدئالیسم
- فلسفه افلاطونی
- ارتجاع
- رومانتیک‌گرایی
- ژان-ژاک روسو
- یوهان گئورگ‌هامان
- یوهان ولفگانگ فون گوته
- یوهان گوتفرید هردر
- پادآرمان‌شهر تکنولوژیکی
- فلسفه علم
- سیاسی‌سازی علم
- پست‌مدرنیسم
- داروینیسم اجتماعی
- ماجرای سوکال
- ویلیام بلیک
- ویلیام موریس
منابع
- ↑ Gerald Holton (1993). Science and Anti-science. Harvard University Press. ISBN 9780674792982.
| علم اقتصاد | |
|---|---|
| تاریخ | |
| فلسفه | |
| جامعه‌شناسی | |
| مطالعات علم | |
| مطالعات فناوری | |
| خط‌مشی | |
