کانون سینماگران پیشرو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کانونِ سینماگرانِ پیشرو نهادی است که از پسِ استعفای پانزده سینماگرِ ایرانی از سندیکای هنرمندانِ فیلمِ ایرانی در تابستانِ ۱۳۵۲ تشکیل شد.

استعفا[ویرایش]

صفحهٔ ۷ روزنامهٔ اطلاعاتِ ۱۸ تیرِ ۱۳۵۲، حاویِ «متن استعفانامه هنرمندان از سندیکای هنرمندان فیلم ایرانی»

بهرام بیضایی، عزّت‌الله انتظامی، داریوش مهرجویی، علی نصیریان، هژیر داریوش، منوچهر انور، اسفندیار منفردزاده، علی حاتمی، مسعود کیمیایی، ناصر تقوایی، هوشنگ بهارلو، بهروز وثوقی، زکریا هاشمی، پرویز صیّاد و نعمت حقیقی تیر ماهِ ۱۳۵۲ از سندیکای هنرمندانِ فیلمِ ایرانی استعفا دادند.[۱] سپس داوود رشیدی و جلال مقدّم و خسرو هریتاش و دیگرانی به ایشان پیوستند.[۲]

صفحهٔ ۷ روزنامهٔ اطلاعاتِ ۱۹ تیرِ ۱۳۵۲، کنفرانسِ خبریِ مستعفیان

سندیکا جلسه‌ای تشکیل داد که در آن نصرت کریمی از انشعابِ گروهِ مستعفی گله کرد.[۳]

تشکیلِ کانون[ویرایش]

گروهِ مستعفی در شهریورِ ۱۳۵۲ کانونِ سینماگرانِ پیشرو را به ثبت رسانید.[۴] منوچهر انور رئیسِ هیئتِ مدیره شد.[۵]

منابع[ویرایش]

  1. شعاعی، حمید (۱۳۵۴). فرهنگ سینمای ایران. تهران: شرکت تعاونی تهیه و توزیع ناشران و کتابفروشان. ص. ۳۸۰.
  2. شعاعی، حمید (۱۳۵۴). فرهنگ سینمای ایران. تهران: شرکت تعاونی تهیه و توزیع ناشران و کتابفروشان. ص. ۳۸۴.
  3. شعاعی، حمید (۱۳۵۴). فرهنگ سینمای ایران. تهران: شرکت تعاونی تهیه و توزیع ناشران و کتابفروشان. ص. ۳۸۴−۳۸۶.
  4. شعاعی، حمید (۱۳۵۴). فرهنگ سینمای ایران. تهران: شرکت تعاونی تهیه و توزیع ناشران و کتابفروشان. ص. ۳۸۰.
  5. شعاعی، حمید (۱۳۵۴). فرهنگ سینمای ایران. تهران: شرکت تعاونی تهیه و توزیع ناشران و کتابفروشان. ص. ۳۸۰.