نصرت کریمی
این مقاله دربارهٔ یک فرد تازهدرگذشته است. برخی اطلاعات همچون شرایط مرگ و رویدادهای پیرامون آن ممکن است با روشنشدن حقایقِ تازه، تغییر کند. |
نصرتالله کریمی | |
---|---|
![]() | |
نام اصلی | نصرتالله |
زمینه فعالیت | سینما تئاتر |
تولد | ۱ دی ۱۳۰۳ تهران |
مرگ | ۱۲ آذر ۱۳۹۸ (۹۵ سال) تهران |
محل زندگی | تهران |
مدفن | قطعه هنرمندان بهشت زهرا |
ملیت | ایرانی |
پیشه | بازیگر، کارگردان، مجسمهساز |
سالهای فعالیت | ۱۳۴۴ تا ۱۳۹۸ |
فرزندان | بابک کریمی |
تأثیرات | ویتوریو دسیکا |
تأثیرپذیرفته(ها) | حمید سمندریان |
صفحه در وبگاه IMDb | |
صفحه در وبگاه سوره |
نصرتالله کریمی (۱ دی ۱۳۰۳ تهران – ۱۲ آذر ۱۳۹۸ در تهران) مشهور به نصرت کریمی بازیگر، کارگردان و مجسمهساز ایرانی بود.[۱]
زندگی[ویرایش]
نصرتالله کریمی زادهٔ اول دی ۱۳۰۳ تهران بود. دوره متوسطه را تا سیکل اول در هنرستان صنعتی ایران و آلمان گذراند و دیپلم متوسطه را از هنرستان هنرپیشگی دریافت کرد.او بعد از سه سال یعنی از سال ۱۳۱۷ تا ۱۳۲۰ به تحصیل در زمینه هنرهای نمایشی، چهره پردازی و طراحی صحنه، در تنها آموزشگاه تئاتر که در تهران وجود داشت، پرداخت. مهمترین استاد و راهنمای او در آن سالها، هنرپیشه و کارگردان برجسته تئاتر، عبدالحسین نوشین بود. نوشین همچنان به عنوان بنیانگذار تئاتر مدرن ایران مورد احترام است. کریمی از سال ۱۳۱۹ به بعد به عنوان بازیگر، گریمور و طراح صحنه در تماشاخانه های مختلف تهران به کار پرداخت. او در سال ۱۳۲۳ به گروه تئاتر نوشین پیوست و تا سال ۱۳۳۱ همچنان در این گروه عضویت داشت و درنمایشنامههای مختلف از جمله "دختر شکلات فروش" و "اوژنی گرانده" به ایفای نقش پرداخت. در این سال پس از ازدواج با یکی از بازیگران تئاتر سعدی، به اتفاق او برای تکمیل تحصیلات خود عازم ایتالیا شد و آنجا با وساطت سفیر وقت ایران دستیار سوم ویتوریو دسیکا شد. بعد از آن به جهت آموختن تئاتر عروسکی عازم پراگ( چک و اسلواکی) شد و آنجا بعد از گذراندن دورة پنج ساله رشتهٔ کارگردانی سینما و تلویزیون، یک سال نیز دوره تکنیک فیلمهای عروسکی را گذراند و با مدرک فوق لیسانس فارغالتحصیل شد و بعد از چند سال کار تئاتر و دوبله فیلمهای خارجی به همراه حسین سرشار و فهیمه راستکار، در اردیبهشت ۱۳۴۳ به ایران مراجعت کرد و در همان سال به دعوت وزارت فرهنگ و هنر مسئولیت کارگاه نقاشی متحرک را به عهده گرفت و در آنجا فیلمهای زیادی را با تکنیکهای انیمیشن و عروسکی ساخت که در آرشیو وزارت ارشاد موجود هستند و عبارتند از: دل موش پوست پلنگ، شکار ماه، باباکرم، تعصب، سلسله مراتب، خروس بی محل، آدم شاخ درمیاره، پیدایش آتش، آقای شاکی. از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ نیز با ساخت سریال در تلویزیون مشغول به کار بود و بعد به ساخت فیلم سینمائی روی آورد و با فیلمهای درشکه چی و محلل وارد عرصهٔ سینمای ایران شد.
عمدهٔ شهرت وی بهدلیل بازی در سریال داییجان ناپلئون در نقش «آقاجان» و نیز آثار سینمایی است که با سه عنوان نویسنده، کارگردان و بازیگر در آنها حضور داشتهاست.[۲][۳]
وی پس از انقلاب ایران (۱۳۵۷) (عمدتاً به دلیل فیلم محلل) از کار و تدریس در عرصهٔ سینما منع شد و با این حال تمام این سالها را در ایران ماند. وی قبل از انقلاب، ۶۰ مجسمه ساختهبود، ولی بعد از انقلاب که فرصت بیشتری داشت، ۵۰۰ مجسمه و صورتک ساخت و ده نمایشگاه برای آنها برگزار کرد. در اواخر عمر به ساخت آگهیهای فرهنگی برای تلویزیون پرداخت که فیلمهای یکدقیقهای برای مبارزه با آلودگی هوا، صرفهجویی در مصرف آب و تنظیم خانواده از جمله این کارها هستند. وی در کنار این فعالیتها به پرورش کاکتوس، بهصورت تجاری، پرداخت. او همچنین فیلمنامه برخی از آثار قبلیاش مانند درشکهچی را منتشر نمود. مراسم تجلیل از وی در سال ۱۳۸۶ در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
کریمی صبح روز ۱۲ آذر ۱۳۹۸، در سن ۹۵ سالگی در تهران درگذشت و در روز ۱۶ آذر در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.[۴]
کارنامه[ویرایش]
سینما[ویرایش]
سال | نام | سمت | کارگردان |
---|---|---|---|
۱۳۵۴ | خانهخراب | بازیگر نویسنده کارگردان |
نصرت کریمی |
۱۳۵۴ | اخم نکن سرکار | بازیگر | امیر شروان |
۱۳۵۲ | عیالوار | بازیگر | پرویز نوری |
۱۳۵۲ | گلگو ۱۳[۵] | بازیگر | جونیا ساتو |
۱۳۵۱ | حسن سیاه | بازیگر | پرویز اصانلو |
۱۳۵۱ | حکیمباشی | بازیگر | پرویز نوری |
۱۳۵۱ | تختخواب سه نفره | بازیگر نویسنده کارگردان |
نصرت کریمی |
۱۳۵۰ | محلل | بازیگر نویسنده کارگردان |
نصرت کریمی |
۱۳۵۰ | درشکهچی | بازیگر نویسنده کارگردان |
نصرت کریمی |
۱۳۵۰ | باباشمل | طراح لباس | علی حاتمی |
۱۳۴۹ | دزد و پاسبان | نویسنده | محمود کوشان |
۱۳۴۷ | عشق قارون | امور فنی | ابراهیم باقری |
۱۳۴۱ | گل گمشده | امور چاپ | عباس شباویز |
۱۳۳۶ | فیلم کوتاه «آموزش»[۶] | کارگردان | نصرت کریمی |
تلویزیون[ویرایش]
سال | نام | سمت | کارگردان | توضیحات |
---|---|---|---|---|
۱۳۵۶ | خسرو میرزای دوم | بازیگر کارگردان |
نصرت کریمی | |
۱۳۵۵ | نمایش عروسکی «آدم شاخ در میآره» | کارگردان نویسنده تصویربردار |
نصرت کریمی | |
۱۳۵۴ | داییجان ناپلئون | بازیگر | ناصر تقوایی | در نقش «آقاجان» اولین بار در سال ۱۳۵۵ پخش شد. |
۱۳۵۰ | انیمیشن «پیدایش آتش» | کارگردان نویسنده |
نصرت کریمی | بر اساس اسطورهٔ هوشنگ شاهنامه فردوسی[۷] |
۱۳۴۹–۱۳۵۰ | انیمیشن «تعصب» | کارگردان نویسنده |
نصرت کریمی | بر اساس طرحی از علی حاتمی[۸] |
۱۳۴۶–۱۳۴۸ | پیوند | کارگردان | نصرت کریمی | مسعود اسداللهی و ثریا قاسمی در این مجموعه تلویزیونی، بازی کرده بودند. |
۱۳۴۵–۱۳۴۸ | مجموعه عروسکی «آقای شاکی» | کارگردان | نصرت کریمی | |
۱۳۴۷ | انیمیشن «شکار ماه» | کارگردان نویسنده انیماتور |
نصرت کریمی | |
۱۳۴۷ | انیمیشن «احمدک» | نویسنده | فریدون فرشباف | |
۱۳۴۶ | انیمیشن «ملک جمشید» | کارگردان نویسنده |
نصرت کریمی نفیسه ریاحی |
|
۱۳۴۶ | انیمیشن «سلسله مراتب» | کارگردان نویسنده |
نصرت کریمی | نخستین تجربه تکنیک پیکسیلیشن در ایران[۹] |
۱۳۴۵ | تلهفیلم عروسکی «دل موش، پوست پلنگ» | کارگردان نویسنده عروسکگردان راوی |
نصرت کریمی | |
۱۳۴۵ | انیمیشن «پیدایش آستن» | کارگردان | نصرت کریمی | بر اساس داستان «هوشمندشاه» فردوسی[۱۰] |
۱۳۴۴ | انیمیشن «جای پای آشنا» | کارگردان | نصرت کریمی | ساخته شده با تکنیک سل انیمیشن[۱۱] |
۱۳۴۴ | انیمیشن «زندگی» | کارگردان نویسنده |
نصرت کریمی | الهام گرفته شده از دیدگاهای فلسفی مولوی[۱۲] اولین فیلم کارتونی در ایران[۱۳] |
۱۳۴۴ | نمایش عروسکی «خروس بی محل» | کارگردان | نصرت کریمی | بر اساس داستان «خروس زری» احمد شاملو[۱۰] |
۱۳۳۸ | بیمه عمر | کارگردان طراح انیماتور |
نصرت کریمی | یک انیمیشن تبلیغاتی کوتاه با تکنیک اجرای عروسکی[۱۴] |
پانویس[ویرایش]
- ↑ سایت بیبیسی، بازدید ۱۳۹۶
- ↑ نصرت کریمی در وبگاه سوره
- ↑ نصرت کریمی در وبگاه IMDB
- ↑ «نصرت کریمی درگذشت / برگزاری مراسم تشییع شنبه». خبرگزاری ایسنا. ۱۲ آذر ۱۳۹۸.
- ↑ «Golgo 13». بانک اطلاعات اینترنتی فیلمها. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «Poucení». بانک اطلاعات اینترنتی فیلمها. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «مشخصات انیمیشن پیدایش آتش». وبگاه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «مشخصات انیمیشن تعصب». وبگاه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «مشخصات انیمیشن سلسله مراتب». وبگاه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ «کارنامه هنری نصرت کریمی». وبگاه ایرانتئاتر. ۵ شهریور ۱۳۸۷. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «مشخصات انیمیشن جای پای آشنا». وبگاه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «مشخصات انیمیشن زندگی». وبگاه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «زندگینامه نصرت کریمی». وبگاه ایراننام. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
- ↑ «مشخصات انیمیشن بیمه عمر». وبگاه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی. دریافتشده در ۱۶ فروردین ۱۳۹۳.
منابع[ویرایش]
- گپی با نصرت کریمی، کارگردان قدیمی سینمای ایران؛ وبگاه بی.بی.سی فارسی
- جمال امید (۱۳۷۷)، فرهنگ سینمای ایران، تهران: موسسه انتشارات نگاه، شابک ۹۶۴-۶۱۷۴-۸۹-۲
- کارنامه هنری نصرت کریمی در وبگاه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی
- «نصرتالله کریمی». وبگاه ایران تئاتر. دریافتشده در ۱۵ فروردین ۱۳۹۳. پیوند خارجی در
|ناشر=
وجود دارد (کمک)
پیوند به بیرون[ویرایش]
![]() |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ نصرت کریمی موجود است. |
- استادان دانشکده هنرهای دراماتیک
- اهالی تهران
- بازیگران مرد اهل تهران
- بازیگران مرد فیلم اهل ایران
- صداپیشگان مرد اهل ایران
- زادگان ۱۳۰۳
- زادگان ۱۹۲۵ (میلادی)
- فارسیزبانان
- فیلمنامهنویسان اهل ایران
- کارگردانان اهل تهران
- کارگردانان فیلم اهل ایران
- کارگردانان فیلمهای فارسیزبان
- مجسمهسازان اهل ایران
- درگذشتگان ۱۳۹۸
- خاکسپاریها در قطعه هنرمندان بهشت زهرا