هم‌بالینی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
هاجر و اسماعیل در صحرا اثر فرانسوا-ژوزف ناوز، ۱۸۲۰. هاجر یک برده و هم‌بالین ابراهیم بود که پسرش اسماعیل را به دنیا آورد.

هم‌بالینی[۱](به انگلیسی: Concubinage) یک رابطه میان‌فردی و رابطه جنسی بین دو نفر است که در آن زن و مرد نمی‌خواهند یا نمی‌توانند ازدواج کامل کنند.[الف] هم‌بالینی و ازدواج اغلب شبیه به هم تلقی می شوند، اما متقابلاً منحصر به فرد هستند. [ب] درصد بالایی از پیوندهای هم‌بالینی به ازدواج ختم نمی‌شود.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. دایرةالمعارف زنان در تاریخ جهانی آکسفورد
  2. دانشنامه آکسفورد زنان در تاریخ جهانی

منابع[ویرایش]

  1. «هم‌بالینی» [مطالعات زنان] هم‌ارزِ «concubinage»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر یازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۴۵-۳ (ذیل سرواژهٔ هم‌بالینی)
  2. «بین جوانان تنها ازدواج است که هم مشروعیت دارد و هم مقبولیت». روزنامه شهروند. ۳۱ مرداد ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۱۰ مارس ۲۰۱۷.

پیوند به بیرون[ویرایش]