نبرد رأسالعین
ظاهر
نبرد رأسالعین | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگهای ایران و روم | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
امپراتوری ساسانی | امپراتوری روم | ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
احتمالا شاپور یکم |
گوردیان سوم تیمستیوس | ||||||
قوا | |||||||
ناشناخته | ۱۵۰ تا ۱۷۰ هزار نیرو (۱۳ سپاه کامل لژیونر، ۱۴ سپاه وکسیلوژیو لژیونری و تعدای نیروی کمکی)، (یک سوم از کل نیروهای ایالتهای شرقی امپراتوری روم برای این نبرد مورد استفاده قرار گرفت)[۱] | ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
ناشناخته | ناشناخته | ||||||
این شهر ها توسط شاپور یکم و پدر وی اردشیر بابکان در زمان جنگ داخلی امپراتوری روم در بین مدعیان تاج و تخت تسخیر شده بودند. |
نبرد رأسالعین یا نبرد راسائنا نام جنگی از جنگهای تاریخی میان امپراتوری ساسانیان و امپراتوری روم بوده است. در نزدیکی رأسالعین، رومیها توانستند به فرماندهی تیمستیوس ساسانیان را شکست سختی دهند که در نهایت به بازپسگیری شهرهای الحضر، نصیبین و حران توسط امپراتوری روم انجامید.[۲]
پیامدها
[ویرایش]به دنبال این پیروزی، لژیونهای رومی نصیبین را پسگرفتند و از طریق خابور تا فرات پیشروی کردند و حتی قصد داشتند تیسفون را تصرف کنند. با این حال، ارتش گوردیان در نبرد مشیک در سال ۲۴۴ شکست خورد[۳] و امپراتور روم در طول نبرد کشته شد.[۴]
پانویس
[ویرایش]- ↑ ویکی ایتالیایی، Battaglia di Mesiche.
- ↑ وینتر و دیگناس، روم و ایران، ۴.
- ↑ Maria Brosius, The Persians, (Routledge, 2006), 144.
- ↑ The Sasanians, Richard N. Frye, The Cambridge Ancient History: Volume 12, The Crisis of Empire, AD 193-337, ed. Alan Bowman, Peter Garnsey, Averil Cameron, (Cambridge University Press, 2005), 468.
منابع
[ویرایش]- وینتر و دیگناس (۱۳۸۶). روم و ایران. ترجمهٔ جهانداری. تهران: نشر و پژوهش فرزانروز. شابک ۹۶۴-۳۲۱-۲۸۱-۵.
- http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Resaena
- https://it.wikipedia.org/wiki/Battaglia_di_Resena