پرش به محتوا

مه (ابر)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ساختمان امپایر استیت در یک مه تابستانی

مِهْ قطرات ریز آب پخش شده در هوا است که در نزدیکی سطح زمین و عموماً در ارتفاعات ایجاد می‌شود، و در فصل بهار و تابستان بیشتر است.[۱]

مِهِ غلیظ در شهر کوبلنتس آلمان

نحوه تشکیل مه

[ویرایش]

به وجود آمدن مه، نیازمند اشباع هوای پیرامون زمین از بخار آب و کمتر بودن دمای هوای پیرامون زمین نسبت به سطح زمین است.[۱]

مه و مخاطرات ناشی از کاهش دید

[ویرایش]
مه رقیق در ارتفاعات کوهی در ایتالیا.

اصولاً تشکیل مه، به دلیل ایجاد ابرهایی متراکم در نزدیکی سطح زمین، باعث کاهش دید و بسیاری از سوانح جاده‌ای می‌شود. این کاهش دید به خودروهای شخصی محدود نبوده‌است و معمولاً باعث به وجود آمدن تصدام کشتی‌ها و مشکل شدن حرکت هواپیماها می‌شود. از سوانح معروف ایجاد شده ناشی از مه، می‌توان به برخورد هواپیمای بی-۲۵میشل (به انگلیسی: B-25 Mitchell) به ساختمان امپایر استیت در تاریخ ۲۸ ژوئیه ۱۹۴۵ میلادی اشاره کرد. از نمونه دیگر تصادمات ناشی از مه، برخورد دو کشتی اقیانوس‌پیما اس‌اس آندریا دوریا (به انگلیسی: SS Andrea Doria) و ام‌اس استکهلم (به انگلیسی: MS Stockholm) را می‌توان نام برد.[۲]

نگارخانه

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «لغت‌نامه دهخدا». دریافت‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۰.
  2. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Fog». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۰.