منگوله‌دار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

منگوله‌دار گونه‌ای که در آن هر واحد ابر دارای دسته کوچک مومانندی با نمای کومه‌ای است که قسمت تحتانی آن کم‌وبیش پاره‌پاره و اغلب همراه با ابر فرعی میلابی است؛ این اصطلاح غالباً همراه با ابرهای پرسا و پرساکومه‌ای و فرازکومه‌ای می‌آید.

منابع[ویرایش]

  • واژه‌های مصوّب فرهنگستان تا پایان سال ۱۳۸۹ (مجموع هشت دفتر فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان)
  • Ackerman, Steven A. and John A. Knox, Meteorology: Understanding the Atmosphere. Brooks Cole, 2003.