چینش باد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

چینش باد[۱] یا برش باد (انگلیسی: Wind shear) به معنای تغییر سمت و سرعت باد در ارتفاعات مختلف جوی است. به عبارتی دیگر، تغییر محلی بُردار باد یا هریک از مؤلفه‌های آن در یک راستای معین را چینش باد می‌گویند.

چینش باد به تغییر ناگهانی سرعت باد در یک فاصلهٔ کوتاه افقی گفته می‌شود که در این شرایط تغییر سریعی در میزان لیفت و در پی آن ارتفاع هواپیما رخ می‌دهد. همواره میزان زیادی چینش باد در جو موجود است اما برش‌های باد قوی موجب تشکیل چرخند و تگرگ می‌شود همواره میزان زیادی چینش باد در نزدیک جبهه‌ها و جت استریم‌ها وجود دارد چینش باد یک لایه جوی ناپایدار است که در CAT هم به وجود می‌آید.

چینش قائم باد در محیط اطراف چرخندهای گرمسیری بسیار با اهمیت است. منظور از چینش باد میزان تغییر در سرعت و جهت باد با افزایش ارتفاع است. هنگامی که برش باد ضعیف باشد توفان که قسمتی از چرخنده است به صورت قائم رشد می‌کند و گرمای نهان ناشی از چگالش در هوایی که مستقیماً در بالای توفان قرار دارد آزاد می‌شود و به توسعه توفان کمک می‌کند هنگامی که برش باد قوی تری وجود داشته باشد توفان به صورت اریب و کج در می‌آید و گرمای نهان بر روی منطقه گسترده‌تری آزاد می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «چینش باد» [علوم جَوّ] هم‌ارزِ «wind shear»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سوم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۵۰-۸ (ذیل سرواژهٔ چینش باد)