ابر کومهای
ابر کومهای | |
---|---|
![]() ابرهای کومهای | |
مخفف | Cu |
نشانه | ![]() |
ارتفاع | بین ۲۰۰ تا ۲٬۰۰۰ متر (۲٬۰۰۰–۷٬۰۰۰ فوت) |
ظاهر | پنبهای شکل |
بارانزا بودن | معمولاً نه |
ابرهای کومهای گونهای از ابرهای سفید و بزرگ و متراکم هستند که عمدتاً به صورت عمودی توسعه مییابند.
واژهشناسی[ویرایش]
در گویش عامه مردم ایران، ابرهای کومهای را بیشتر ابرهای پنبهای، تودهای و کلمی مینامند که معمولاً پس از باران دیده میشوند و نوید هوای خوب و پایدار هستند.
واژه کومولو در لاتین به معنای کومه یا توده است.[۱]
در قرن سیزدهم خورشیدی، اینها را ابر کومولوس (به انگلیسی: Cumulus cloud) نام میبردند، درحالیکه تلفظ درست آن در انگلیسی و فرانسوی کیومیولس میباشد. سرانجام واژه ابر کومهای برگزیده شد.[۲]
ساختار[ویرایش]
این ابرها اغلب ساختمان گل کلمی داشته و سطح بالای آن حالت گنبدی دارد و متشکل از قطعات کوچک ابرهای سفید پنبهای است که معمولاً صبحگاهان در امتداد ارتفاعات تشکیل میگردند و دارای حالت جوشش (در اثر صعود هوای مرطوب) هستند. قطعات پراکنده این ابرها تقریباً دارای ارتفاع یکسان و معرف به کومهایهای هوای صاف میباشند.
ابرهای کومهای جداازهم و معمولاً چگال، با خطوط مرزی واضح هستند که نمای آنها به شکل خاکریز یا گنبد یا برجهای در حال افزایش و گسترش است؛ بخشهای رو به آفتاب این ابرها غالباً سفید درخشان و پایهٔ آنها بهنسبت تیره و افقی است.
ریختشناسی[ویرایش]
بهطور کلی ابری که ویژگی اصلی آن گسترش قائم بهصورت تپه و گنبد و برج باشد کومهایدیس cumuliform نامیده میشود.
ابری که از ابر کومهای زاده شده باشد کومهایزاد cumulogenitus و ابری که از تحول درونی ابر کومهای به وجود آید کومهایگشت cumulomutatus نام دارد.
اَبرهای کومهای با ترتیب چندضلعی یا بیضیوار که مرکز آنها بیاَبر است کومهای یاختهباز open-cell cumulus نام دارند.
به ابر کومهای بسیار گسترده در کمربندهای باد بسامان بر فراز اقیانوسها اَبر کومهای باد بسامان trade cumulus گفته میشود.
نگارخانه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Cloud Classification and Characteristics" (به انگلیسی). National Oceanic and Atmospheric Administration. Retrieved 28 April 2013.
{{cite web}}
:|نام=
missing|نام=
(help) - ↑ https://dic.irandoc.ac.ir/home/search?utf8=✓&keywords=Cumulus&did=-1&search_type=part[پیوند مرده]
- Ludlum, David McWilliams (2000). National Audubon Society Field Guide to Weather. Alfred A. Knopf. ISBN 0-679-40851-7.