ایراس
 تصویر مونتاژ ایراس | |
| گونه مأموریت | رصدخانه فضایی فروسرخ |
|---|---|
| اپراتور | |
| شناسهٔ کوسپار | 1983-004A |
| شماره ستکات | ۱۳۷۷۷ |
| وبگاه | |
| مدت مأموریت | Final: ۹ ماه، ۲۶ روز |
| ویژگی‌های فضاپیما | |
| سازنده | |
| جرم پرتاب | ۱٬۰۸۳ کیلوگرم (۲٬۳۸۸ پوند) |
| ابعاد | ۳٫۶۰ × ۳٫۲۴ × ۲٫۰۵ متر (۱۱٫۸ × ۱۰٫۶ × ۶٫۷ فوت)[۱] |
| آغاز مأموریت | |
| تاریخ راه‌اندازی | 25 January 1983, 21:17 ساعت هماهنگ جهانی[۳] |
| موشک | Delta 3910 |
| سایت پرتاب | پایگاه نیروی هوایی وندنبرگ SLC-2W |
| Entered service | 9 February 1983[۲] |
| پایان مأموریت | |
| Disposal | از رده خارج |
| پایان فعالیت | ۱۲ نوامبر ۲۰۲۴[۳] |
| مشخصات مداری | |
| سامانه مرجع | مدار زمین‌مرکزی |
| رژیم مأموریت | مدار خورشیدهمگام |
| نیم‌قطر بزرگ | ۷٬۲۷۰٫۶۹ کیلومتر (۴٬۵۱۷٫۸۰ مایل) |
| خروج از مرکز | ۰٫۰۰۱۸۵۷ |
| حضیض gee | ۸۷۹٫۰۵ کیلومتر (۵۴۶٫۲۲ مایل) |
| اوج gee | ۹۰۶٫۰۵ کیلومتر (۵۶۲٫۹۹ مایل) |
| انحراف مداری | ۹۸٫۹۵ درجه |
| تناوب | ۱۰۲٫۸ دقیقه |
| Mean motion | 14.00 rev/day |
| مبدأ | 19 November 2016, ۰۴:۱۵:۳۰ ساعت هماهنگ جهانی[۴] |
| تلسکوپ اصلی | |
| گونه | تلسکوپ ریچی–کریتین[۵] |
| قطر | ۵۷ سانتیمتر (۲۲ اینچ)[۵] |
| فاصله کانونی | ۵۴۵ سانتیمتر (۲۱۵ اینچ), f/9.56[۵] |
| Collecting area | ۲٬۰۱۹ سانتیمتر مربع (۳۱۲٫۹ اینچ مربع)[۵] |
| طول موج | طول‌موج بلند تا فروسرخ دور |
ایراس (مخفف انگلیسی: IRAS) به معنی ماهوارهٔ اخترشناسی فروسرخ (به انگلیسی: Infrared Astronomical Satellite) یک رصدخانهٔ فضایی است که در ۲۵ ژانویهٔ ۱۹۸۳ در مدار زمین قرار گرفت. هدف اصلی این ماهواره بررسی تابش‌های حرارتی ستارگان دور از زمین بود.[۶]
در این مأموریت بیش از ۹۶٪ از کل آسمان، چهار مرتبه و در چهار فیلتر ۱۲٬۲۵٬۶۰ و ۱۰۰ میکرومتر مساحی شد. توان تفکیک تصاویر از ۳۰ ثانیه قوسی در طول موج ۱۲ میکرومتر تا ۲ دقیقه قوسی در طول موج ۱۰۰ میکرومتر متغیر بود. در نتیجه این رصدها حدود ۳۵۰٬۰۰۰ جرم آشکار شد که هنوز خیلی از آنان در انتظار تعیین ماهیت هستند و کار اصلی ما در این پایان‌نامه نیز، تعیین ماهیت تعدادی از این اجرام است.
عمر این ماهواره همچون اغلب ماهواره‌های فروسرخ پیش از آن، وابسته که عمر سیستم خنک‌کننده آن است. برای بالابردن بازدهی، تلسکوپ می‌بایست در دمای بسیار سرد نگهداری می‌شد. در مورد این تلسکوپ ۷۳ کیلوگرم ابرشاره هلیوم، دمای تلسکوپ را در ۲ کلوین نگه می‌داشت. تلسکوپ با بخار هلیوم خنک نگه داشته می‌شد تا اینکه در نهایت پس از ۱۰ ماه در ۲۲ نوامبر ۱۹۸۳، به دلیل بخار شدن کل مخزن هلیوم و افزایش دمای تلسکوپ و ناتوانی در ادامه رصدها، ماهواره به تدریج با کاهش ارتفاع مدار به زمین نزدیک شد.
پروژهٔ ایراس (IRAS) برای بررسی منابع ساکن طراحی شده بود، بنابراین گروهی با جستجوی منابع متحرک و با هدف، حذف آن‌ها از داده‌ها، موفق به کشف ۳ سیارک، ۶ دنباله‌دار و مشاهدهٔ دنبالهٔ غباری بزرگی از دنباله‌دار تمپل-۲ شدند.
پانویس
[ویرایش]- ↑ Beichman 1988, p. II-1.
- ↑ Neugebauer, G.; Habing, H. J.; van Duinen, R.; Aumann, H. H.; Baud, B.; et al. (March 1984). "The Infrared Astronomical Satellite (IRAS) mission" (PDF). The Astrophysical Journal, Part 2. 278: L1–L6. Bibcode:1984ApJ...278L...1N. doi:10.1086/184209. hdl:1887/6453.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "Infrared Astronomical Satellite". ناسا. Retrieved 19 November 2016.
- ↑ "IRAS - Orbit". هیونس-اباو. 19 November 2016. Retrieved 19 November 2016.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ Beichman 1988, p. II-8.
- ↑ Asimov، The World's Space Programs، 32.
منابع
[ویرایش]- Asimov, Isaac (1990). The World's Space Programs (به انگلیسی). Gareth Stevens.
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با فضا یا پرواز فضایی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
