لیموی کفیر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لیموی کفیر
لیموی کفیر
رده‌بندی علمی
فرمانرو: گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده): گیاهان گلدار
(طبقه‌بندی‌نشده): دولپه‌ای‌های نو
(طبقه‌بندی‌نشده): رزیدها
راسته: افراسانان
تیره: سدابیان
سرده: مرکبات
گونه: C. hystrix
نام دوبخشی
Citrus hystrix

لیموی کفیر(نام علمی: Citrus hystrix)، میوه‌ای از مرکبات و بومی مناطق گرمسیری آسیای جنوب شرقی و مناطق جنوبی چین است.[۲][۳]

درخت بزرگ

میوه و برگ‌های آن در آشپزی آسیای جنوب شرقی و اسانس آن در صنعت عطرسازی به کار می‌رود.[۴] پوست و برگ خردشدهٔ آن بوی قوی مرکبات را تولید می‌کنند.

پوست
برگ لیموی کفیر در آشپزی بسیاری از کشورهای جنوب شرق آسیا استفاده می‌شود.

استفاده[ویرایش]

آشپزی[ویرایش]

برگ‌ها به صورت تازه، خشک شده، یا یخ‌زده بیشترین بخش مورد استفاده از گیاه می‌باشند، برگ‌ها به‌طور گسترده‌ای در آشپزی تایلند[۵][۶] و آشپزی لائوس (برای غذاهایی مثل:توم یام) و آشپزی کامبوج استفاده می‌شوند. برگ‌ها در آشپزی ویتنام برای افزایش عطر غذاهایی که با مرغ پخته می‌شوند و هنگام پختن حلزون‌ها برای کاهش بوی تند آن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. برگ‌ها در آشپزی اندونزی (بویژه آشپزی مردم بالین و مردم جاوه) استفاده می‌شوند. برگ‌ها همچنین در آشپزی اهالی مالزی و برمه هم یافت می‌شوند. برگ‌ها در آشپزی مردم جنوب هند هم مورد استفاده قرار می‌گیرند.[۷]

پوست میوه در آشپزی لائوس و درست کردن خمیر کاری تایلندی برای افزودن عطر و طعم گس به غذا استفاده می‌شود.[۵] در کامبوج کل میوه را برای خوردن به صورت میوه آب‌نباتی درمی‌آورند.[۸]

استفاده دارویی[ویرایش]

آب میوه و پوست آن در پزشکی سنتی بعضی از کشورهای آسیایی استفاده می‌شود؛ و آب میوه اغلب در شامپو استفاده می‌شود و عقیده بر آن است که شپش سر را می‌کشد.[۹]

استفاده‌های دیگر[ویرایش]

از آب میوه به عنوان تمیزکنندهٔ لباس و مو در تایلند[۶] و گاهی‌اوقات هم در کامبوج استفاده می‌شود. آب لیموی مخلوط با برش‌هایی از میوه در مراسم مذهبی در کامبوج استفاده می‌شود.

کشت[ویرایش]

لیموی کفیر در سراسر جهان در هوای مناسب به عنوان یک درختچه باغ برای تولید میوه‌های خانگی کشت می‌شود. این درختچه برای کاشت در گلدان‌های بزرگ، در نورخان‌ها، بهارخواب‌ها و … مناسب است.

عناصر اصلی[ویرایش]

ترکیبی که بوی خاص لیموی کفیر را ایجاد می‌کند با نام سیترونلال مشخص شده‌است، که در روغن گرفته شده از برگ گیاه به میزان ۸۰٪ وجود دارد. اجزای جزئی عبارتند از: سیترونلول (۱۰٪)، نرول و لیمونن

منابع[ویرایش]

  1. "TPL, treatment of Citrus hystrix DC". The Plant List; Version 1. (published on the internet). Royal Botanic Gardens, Kew and the Missouri Botanical Garden. 2010. Retrieved March 9, 2013.
  2. "Citrus hystrix". Flora & Fauna Web. National Parks Singapore, Singapore Government. Archived from the original on 18 December 2019. Retrieved 13 August 2018.
  3. "Citrus hystrix". Plant Finder. Missouri Botanical Garden. Retrieved 13 August 2018.
  4. Ng, D.S.H.; Rose, L.C.; Suhaimi, H.; Mohamad, H.; Rozaini, M.Z.H.; Taib, M. (2011). "Preliminary evaluation on the antibacterial activities of Citrus hystrix oil emulsions stabilized by TWEEN 80 and SPAN 80" (PDF). International Journal of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences. 3 (Suppl. 2). Archived from the original (PDF) on 12 April 2018. Retrieved 27 November 2018.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Loha-unchit, Kasma. "Kaffir Lime –Magrood". Retrieved December 7, 2014.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ Sukphisit, Suthon (12 November 2017). "Clean up in kitchen with versatile fruit". Bangkok Post. Retrieved 13 November 2017.
  7. Wendy Hutton, Wendy; Cassio, Alberto (2003). Handy Pocket Guide to Asian Herbs & Spices. Singapore: Periplus Editions. p. 40. ISBN 978-0-7946-0190-4.
  8. Dy Phon Pauline, 2000, Plants Used In Cambodia, printed by Imprimerie Olympic, Phnom Penh
  9. George Staples; Michael S. Kristiansen (1 January 1999). Ethnic Culinary Herbs: A Guide to Identification and Cultivation in Hawai'i. University of Hawaii Press. pp. 27–29. ISBN 978-0-8248-2094-7.