شورای همکاری خلیج فارس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط ParsaNsr (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۱۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

شورای همکاری خلیج فارس (به عربی: مجلس التعاون لدول الخليج العربیة)، نام کوتاه شورای تعاونی خلیج (GCC) (به عربی: مجلس التعاون الخليجي)، بلوک سیاسی-تجاری‌ای شامل کشورهای پیرامون خلیج فارس و کشورهای عرب منطقه است که اعضای آن اهداف تجاری و اجتماعی مشترکی را پیگیری می‌کنند. این شورا در ۲۵ مه ۱۹۸۱ میلادی و با هدف یکپارچگی اقتصادی و نظامی تشکیل شد. از جمله اهداف کشورهای عضو، رسیدن به واحد پولی مشترک تا سال ۲۰۱۰ بود.[۱]

در حال حاضر شش کشور زیر عضو این شورای همکاری هستند:

ویژگی‌های جغرافیایی و جمعیتی

شش کشور عضو این شورا هستند، این شش کشور حوزه خلیج فارس دارای بیش از ۳۰۰۰ کیلومتر مرز دریایی هستند. در مقابل این کشورها از جمله ایران قرار دارد که دارای نیروی دریایی پرقدرتی است. شش کشور شورای همکاری خلیج فارس در مجموع ۴۰ درصد منابع نفتی و یک چهارم منابع گازی سراسر جهان را به خود اختصاص داده‌اند. این کشورها در مجموع ۵۰ میلیون جمعیت دارند که بیش از نیمی از جمعیت‌شان خارجی‌تبار هستند.[۲]

نیروی‌های نظامی مشترک

نیروی زمینی

شورای تعاونی ملل خلیج فارس در سال ۱۹۸۲ نیز یک نیروی زمینی مشترک تأسیس کرد. در نشستی که این شورا در ماه دسامبر سال ۲۰۱۳ برگزار کرد، قرار شد که ساختار فرماندهی مشترکی برای این نیروی زمینی مشترک در نظر گرفته شود.[۲]

نیروی دریایی

همچنین قرار است نیروی دریایی مشترک شورای تعاونی ملل خلیج فارس که نامش "گروه امنیتی ۸۱" خواهد بود، در سال ۲۰۱۴ تشکیل شود. هنوز بررسی این طرح ادامه دارد و نمایندگان این کشورها دربارهٔ جزئیات طرح با یکدیگر مذاکره می‌کنند. این نیروی دریایی باید از مناطق آبی عربستان سعودی، بحرین، امارات متحده عربی، کویت، عمان، و قطر محافظت کند. مقر اصلی نیروی دریایی مشترکی که قرار است تشکیل شود بحرین خواهد بود. بحرین هم‌اینک محل استقرار ناوگان پنجم ایالات متحده آمریکا است همچنین در دسامبر ۲۰۱۴ اعلام شد که بریتانیا نیز سرگرم تأسیس یک پایگاه دریایی ۲۳ میلیون دلاری و دائمی در بحرین است که میزبان رزم‌ناوها و ناوهای هواپیمابر بریتانیایی خواهد بود. آسوشیتدپرس نوشت: «نیروی دریایی خلیج فارس» قرار است به عنوان عامل بازدارنده‌ای علیه ایران عمل کند.[۳][۲]

نیروی پلیس ضد تروریستی

کشورهای عضو در مورد تشکیل یک نیروی مشترک پلیس به نام «پلیس تعاونی خلیج فارس» (GCC-POL) نیز توافق کردند، نیرویی که وزیر خارجه قطر آن را «مشابه با پلیس بین‌الملل، اینترپل، اما در محدوده کشورهای عضو این شورا» توصیف کرد. این نیروی پلیس قرار است همکاری کشورهای عرب خلیج فارس علیه تروریسم را بهبود بخشیده، با قاچاق مواد مخدر، پول‌شویی، و جرم‌های سایبری نیز مقابله کند.[۴]

جستارهای وابسته

منابع

  1. Khan, ‎Mohsin S. (April 2009), The GCC Monetary Union: Choice of Exchange Rate Regime (به انگلیسی), Washington DC, USA: Peterson Institute for International Economics {{citation}}: External link in |کتاب= (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) Retrieved on 2009-05-11.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ شورای همکاری خلیج فارس نیروی دریایی مشترک تشکیل می‌دهد دویچه‌وله فارسی
  3. بریتانیا نیز سرگرم تأسیس یک پایگاه دریایی ۲۳ میلیون دلاری و دائمی در بحرین است رادیو فردا
  4. توافق برای تشکیل نیروی دریایی شورای همکاری خلیج فارس رادیو فردا

پیوند به بیرون