شهبخش (طایفه)
شهبخش یا اسماعیل زهی(به بلوچی: سُمالزی) از طوایف بلوچ است که اکثریت آنها در سرحد بلوچستان زندگی میکنند و در حال حاضر جمعیتی بیش از ۳۰۰ هزار نفر هستند .[۱] این طایفه از اولین ساکنان زاهدان که نام سابق آن دزآپ بوده می باشد.[۲]
تاریخ
[ویرایش]وجه اسمی این طایفه از شخصی به نام اسماعیل گرفته شده است. در دوره نادرشاه عده ای به همراه محمد خان بلوچ به فارس کوچ کردند[۳] در جنگهای نادرشاه مشارکت داشتند و بسپس به بلوچستان بازگشتند.
در بین فرزندان اسماعیل ، فرزندی به نام بلوچ داشت که به دلاوری و سلحشوری شهرت داشت . عشایر اسماعیل زهی برای خرید گندم رهسپار هرات می شوند . در آن جان حاکم هرات به آنان می گوید : باید از میان سوارانی که قافله را همراهی می کنند ، یک نفر با پهلوان ما کشتی بگیرد ، چنانچه در نبرد پیروز شد، گندم به شما داده می شود ، در غیر این صورت قافله را توقیف خواهم کرد . بلوچ ، که همراه قافله بود ، به میدان می رود و پهلوان هراتی را شکست می دهد و مدتی بعد به سیستان(ولایت نیمروز)مهاجرت می کند و مدتی در آنجا ساکن می شود و مشغول کشاورزی و دامداری می گردد و در جنگ ها و نبردهای منطقه نیز شرکت می کند و غنایم هم به دست می آورد و سپس عشایر شه بخش اسماعیل زهی دوباره به سرزمین خویش زاهدان امروزی برمی گردند.[۴]
در دوره استعمار انگلیس رجینالد ادوارد هری دایر افسر بریتانیایی در بلوچستان و در سرحد با سرداران بلوچ حدود ۵ سال جنگید. وقوع اتفاقات آن دوره در کتاب مهاجمان سرحد ثبت گردیده است.[۵]
سردار جما خان از سرداران نامی که به همراه سردار خلیلخان گمشادزهی، جیهندخان یارمحمدزهی، و سردار ملکشاهخان نارویی، سرداران طایفه ریگی و دیگر اقوام و طوایف بلوچ وارد نبردی سخت با انگلیس شدند.[۶]
سردار جما خان با انگلیس و ژنرال دایر و نیروهایش سال ها جنگید. در نبردی که بین نیروهای جمعه خان با انگلیس در شمال زاهدان کنونی روی داد بیش از ۷۰ انگلیسی کشته شدند. در نبرد دره نالک در نزدیکی روستای سنگان نیز بیش از ۳۳۰ انگلیسی به قتل رسیدند.[۷]
تیره ها
[ویرایش]طایفه شه بخش از تیره های مختلف تشکیل شدهاست که عبارتند:پسران اسماعیل دارو زهی، فقیر زهی، رادو زهی، جمشید زهی (با طایفه جمشیدزهی اشتباه گرفته نشود)، بلوچ زهی و قنبرزهی،بقبه طوایف ،سدوزهی ،حسن زهی،،الله بخش زهی،نازبان زهی ،بدال زهی ،،نوتی زهی شه بخش و حدزهی؛محمدزهی شیروزهی توتازهی که بنابر روایات محلی و قبیله ای پسران و همچنین بستگان شخصی بنام اسماعیل بودهاند.[۸][۹]
شه بخش
در دوره رضاشاه جما خان با سیاستهای دولت وقت مخالفت کرد. جما خان و متحدانش ناگریز به مهاجرت به بلوچستان شرقی شدند[۱۰] و پایگاهی نظامی در آنجا تأسیس کردند تا همچنان علیه قوای بیگانه بجنگند، اما نیروهای انگلیسی نهایتاً با برنامهریزیهای گسترده توانستند سربازان بلوچ را که تجهیزات کمی داشتند اسیر کرده و سردار جما خان را به همراه تعدادی از همراهانش به دولت وقت ایران تحویل دادند. رضا خان با وجود درگیریهای سردار جماخان اسماعیل زهی و طایفهٔ سمال زهی را بنابر سیاست مصالحه با مردم بلوچ مورد بخشش قرار داد و اسماعیل زهیها را «شه بخش» نامید.[۱۱][۱۲]
تیرهای از قوم شهبخش(اسماعیل زایی) نیز در منطقه سیستان و در روستاهای قلعه کهنه، علی آباد و روستای کربلایی ساکن می باشند.
مشاهیر
[ویرایش]از شخصیت های بر جسته می توان به سردار جما خان، سردار پردل خان، سردار بلوچ خان، ملاداد محمد شه بخش ، حاج نظر دارو زهی، کد خدابلگاک و حاج بلوچ حاج سلیم شه بخش، حاج شاه مراد روشن علابخش زهی، حاج عبدالصمد و حاج پیرداد شه بخش، ملا احمد شه بخش، ناصرخان شه بخش، شه داد شه بخش حاج امید شه بخش و حاج الله نظر شه بخش سیدمحمد بلوچ زهی سه بخش و حاج خدابخش شه بخش مشهور به شیر سمال زهی نام برد
مولانا عبدالحمید اسماعیل زهی نیز از افتخارات این طایفه و رهبر اهل سنت می باشند.
منابع
[ویرایش]- طوایف بلوچستان، ایرج افشار سیستانی
- تاریخ بلوچستان، محمود همت
- حکایت بلوچ، محمود زند مقدم
روایات شفاهی مردم بومی
- ↑ زنده دل, حسن (1983). جلوههاى جهانگردى عشاىر. p. 176.
- ↑ سیستانی، ایرج افشار ،مقدمهای بر شناخت: ایلها، چادرنشینان و طوایف عشایری ایران (جلد دوم)| صفحه906 چاپ (1366).
- ↑ ابراهیم, پاریزی باستانی (1374). تاریخ کرمان. تصحیح و تحشیه تاریخ وزیری، چاپ چهارم. p. ۷۰۸.
- ↑ "بلوچستان و تمدن ديرينه آن". Retrieved June 11, 2024.
- ↑ دایر، رجینالد ،مهاجمان سرحد| چاپ (1378).
- ↑ "بلوچستان و تمدن ديرينه آن". Retrieved June 11, 2024.
- ↑ دایر، رجینالد ،مهاجمان سرحد| چاپ (1378).
- ↑ فیلد، هنری ،مردم شناسی ایران, ترجمهٔ عبدالله فریار، تهران: انتشارات کتابخانهٔ ابن سینا، ۱۳۴۳ | صفحه 288
- ↑ سیستانی، ایرج افشار ،مقدمهای بر شناخت: ایلها، چادرنشینان و طوایف عشایری ایران (جلد دوم)| صفحه۹۱۳ چاپ (1366).
- ↑ نیکبختی, سعید (1995). آهنگ بلوچستان. p. 72.
- ↑ سیستانی، ایرج افشار ،مقدمهای بر شناخت: ایلها، چادرنشینان و طوایف عشایری ایران (جلد دوم)| صفحه۹۱۲ چاپ (1366).
- ↑ سالار بهزادى, تاج عبدالرضا (1372). بلوچستان در سالهای ۱۳۰۷ تا ۱۳۱۷ قمری. بنياد موقوفات دكتر محمود افشار.