جمهوری سوم کره

مختصات: ۳۷°۳۵′ شمالی ۱۲۷°۰′ شرقی / ۳۷٫۵۸۳°شمالی ۱۲۷٫۰۰۰°شرقی / 37.583; 127.000
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جمهوری کره

대한민국
大韓民國

کره جنوبی
۱۹۶۳–۱۹۷۲
نشان ملی کره جنوبی
نشان ملی
سرود: 애국가
"سرود ملی کره جنوبی"
موقعیت کره جنوبی
پایتختسئول
زبان(های) رایجکره ای
حکومتسیستم ریاستی جمهوری (دوژور)
دیکتاتوری نظامی (دفاکتو)
رئیس‌جمهور 
• ۱۹۶۳–۱۹۷۲
پارک چونگ هی
نخست‌وزیر 
• ۱۹۶۳–۱۹۶۴
چوی تو سون
• ۱۹۶۴–۱۹۷۰
چونگ ایل کوون
• ۱۹۷۰–۱۹۷۱
بائک دو جین
• ۱۹۷۱–۱۹۷۲
کیم جونگ پیل
قوه مقننهمجمع ملی
دوره تاریخیجنگ سرد
• بنیان‌گذاری
۱۷ دسامبر ۱۹۶۳
• بازسازی اکتبر
۲۱ نوامبر ۱۹۷۲
واحد پولوون کره جنوبی
کد ایزو ۳۱۶۶KR
پیشین
پسین
شورای عالی بازسازی ملی کره
جمهوری چهارم کره
امروز بخشی ازکره جنوبی

جمهوری سوم کره جنوبی از دسامبر ۱۹۶۳ تا نوامبر ۱۹۷۲ دولت رسمی کره جنوبی بود. جمهوری سوم با انحلال شورای عالی بازسازی ملی کره که از زمان سرنگونی جمهوری دوم از ماه مه ۱۹۶۱ تحت عنوان یک حکومت نظامی بر سرکار بود تأسیس شد. پارک چونگ هی رئیس شورای عالی پس از انتخابات ریاست جمهوری در ۱۹۶۳ به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد. جمهوری سوم آغازی بر بازگشت دولت غیرنظامی تحت نظارت مجمع ملی اعلام شد، اما در عمل یک دیکتاتوری تحت حکومت پارک چونگ هی بود و اعضای مجمع ملی تحت کنترل حزب جمهوری خواه دموکراتیک کره جنوبی بودند. در جمهوری سوم اولویت‌های کره جنوبی توسعه اقتصادی، مقابله با کمونیسم و تقویت روابط با ایالات متحده و ژاپن شد. پارک در انتخابات ریاست جمهوری کره جنوبی در ۱۹۶۷ مجدداً انتخاب شد و مجمع ملی به وسیله اصلاحیه قانون اساسی مجبور شد به وی اجازه دهد تا برای دوره سوم، مجدداً انتخاب شود و در انتخابات ریاست جمهوری کره جنوبی در ۱۹۷۱ شرکت کند. [۱] [۲] [۳] پارک در دسامبر ۱۹۷۱ وضعیت اضطراری اعلام کرد و برنامه‌هایی را برای اتحاد دوباره کره در ارتباط مشترک با کره شمالی در ژوئیه ۱۹۷۲ آغاز کرد. پارک برنامه ای تحت عنوان بازسازی اکتبر را در اکتبر ۱۹۷۲ راه اندازی کرد و حکومت نظامی اعلام کرد، با انحلال مجلس ملی برنامه‌هایی برای قانون اساسی جدید اعلام کرد. جمهوری سوم با تصویب قانون اساسی یوسین در رفراندوم مشروطه کره جنوبی ۱۹۷۲ منحل شد و با جمهوری چهارم کره جایگزین شد.

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. ^  Yonhap (2004, p. 271).
  2. ^  Nahm (1996, p. 423); Yonhap, loc. cit.
  3. ^  Nahm (1996, p. 424)
  4. ^  KOIS (2003, p. 336)
  5. ^  KOIS (2003, p. 336); Yang (1999, p. 757)
  6. ^  Yang (loc. cit.)
  7. ^  Cumings (1997, p. 320).
  8. [۴] Cumings (1997, p. 321).
  9. ^  Nahm (1996, p. 425).

منابع[ویرایش]

  • Cumings, Bruce (1997). Korea's place in the sun. New York: W.W. Norton. ISBN 0-393-31681-5.
  • Lee, Ki-baek, tr. by E.W. Wagner & E.J. Shultz (1984). A new history of Korea (rev. ed.). Seoul: Ilchogak. ISBN 89-337-0204-0.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  • Nahm, Andrew C. (1996). Korea: A history of the Korean people (2nd ed.). Seoul: Hollym. ISBN 1-56591-070-2.
  • Yang, Sung Chul (1999). The North and South Korean political systems: A comparative analysis (rev. ed.). Seoul: Hollym. ISBN 1-56591-105-9.
  • Yonhap News Agency (2004). Korea Annual 2004. Seoul: Author. ISBN 89-7433-070-9.