تیگران سوم
| تیگران سوم | |
|---|---|
 تترادراخما تیگران سوم | |
| پادشاه ارمنستان | |
| سلطنت | ۲۰ – ۸ پ. م |
| پیشین | آرتاشس دوم |
| جانشین | تیگران چهارم |
| درگذشته | ۸ پ. م |
| فرزند(ان) | تیگران چهارم |
| دودمان | دودمان آرتاشسی |
| پدر | آرتاوازد دوم |
تیگران سوم (انگلیسی: Tigranes III؛ درگذشته ۸ پیش از میلاد)[۱] شاهزاده پادشاهی ارمنستان از دودمان آرتاشسی و پادشاه ارمنستان تحت امر روم از سال ۲۰ تا سال ۸ پیش از میلاد بود. پس از او تیگران چهارم بر تخت نشست.
پیش‌زمینه[ویرایش]
تیگران سوم دومین پسر آرتاوازد دوم از همسری با نام نامشخص بود.[۲] تیگران سوم یک برادر بزرگتر به نام آرتاشس دوم[۳] و یک خواهر ناشناس داشت که احتمالاً با پادشاه کاپادوکیه ازدواج کرد.[۴] تیگران سوم همنام پدربزرگ پدری‌اش و پادشاه سابق ارمنستان، تیگران دوم که تحت عنوان تیگران بزرگ نیز شناخته می‌شود بود.
زندگی در اسارت روم[ویرایش]
مارک آنتونی، آرتاوازد دوم را همراه با خانواده‌اش دستگیر کرده بود و آنها را به عنوان زندانی سیاسی به اسکندریه انتقال داد، جایی که آرتاوازد دوم پس از مدتی در آنجا به دستور کلئوپاترا، ملکه بطلمیوسی مصر اعدام شد.[۵] در سال ۳۴ پیش از میلاد، آرتاشس دوم فرار کرده و نزد فرهاد چهارم پادشاه اشکانی ایران گریخت و با حمایت‌های او توانست به ارمنستان حمله کند و سرانجام بر تخت سلطنت نشست.[۶][۷]
مدتی پس از نبرد آکتیوم در سپتامبر ۳۱ پیش از میلاد، آگوستوس (امپراتور آینده روم) به مصر حمله کرد و در ۳۰ پیش از میلاد که آن کشور را به جمهوری روم ضمیمه کرد، تیگران سوم نیز از اسکندریه به روم منتقل شد. تیگران در رم در تبعید سیاسی زندگی می‌کرد و در آنجا تحصیل کرد.[۸] در سال ۲۰ پیش از میلاد و پس از ۱۰ سال زندگی در رم، آرتاشس دوم در ارمنستان ثابت کرد که در میان مردم خود یک رهبر منفور است.[۹]
از آنجایی که ارامنه ایمان خود را به پادشاه خود از دست داده بودند، فرستادگانی را نزد آگوستوس فرستادند و از او خواستند تا آرتاشس دوم را از تاج و تخت برکنار کند و تیگران را به عنوان جانشین او منصوب کند. آگوستوس نیز با درخواست ارامنه موافقت کرد.[۱۰] آگوستوس پسر ناتنی خود تیبریوس را نیز با لشکری بزرگ به همراه تیگران سوم برای خلع آرتاوازد دوم فرستاد اما قبل از ورود تیبریوس و تیگران به ارمنستان، گروهی در داخل کاخ موفق شدند آرتاشس دوم را به قتل برسانند.[۱۱][۱۲]
پادشاهی و مرگ[ویرایش]
تیگران سوم به مدت ۱۲ سال به عنوان پادشاه ارمنستان سلطنت کرد و در سال ۸ پیش از میلاد درگذشت.[۱۳] اگرچه او مدت نسبتاً زیادی سلطنت کرد، اما اطلاعات اندکی در مورد دوران سلطنت او وجود دارد. دوران سلطنت او صلح و ثبات را برای ارمنستان به ارمغان آورد و در آن روابط صلح آمیز میان روم و ارمنستان حفظ شد.
پانویس و منابع[ویرایش]
- ↑ Swan, The Augustan Succession: An Historical Commentary on Cassius Dio’s Roman History, Books 55-56 (9 B.C.-A.D. 14), p.114
- ↑ Bunson, Encyclopedia of the Roman Empire, p.47
- ↑ Swan, The Augustan Succession: An Historical Commentary on Cassius Dio’s Roman History, Books 55-56 (9 B.C. -A.D. 14), p.112
- ↑ Cassius Dio, Roman History 49.39.2
- ↑ Bunson, Encyclopedia of the Roman Empire, p.47
- ↑ Bunson, Encyclopedia of the Roman Empire, p.48
- ↑ Daryaee, The Oxford Handbook of Iranian History, p.173
- ↑ Naroll, Military Deterrence in History: A Pilot Cross-Historical Survey, p.161
- ↑ Bunson, Encyclopedia of the Roman Empire, p.48
- ↑ Temporini, Politische Geschichte (Provinzen Und Randv Lker: Griechischer Balkanraum; Kleinasien): Griechischer Balkanraum; Kleinasien), p.979
- ↑ Temporini, Politische Geschichte (Provinzen Und Randv Lker: Griechischer Balkanraum; Kleinasien): Griechischer Balkanraum; Kleinasien), p.979
- ↑ Bunson, Encyclopedia of the Roman Empire, p.48
- ↑ Yarshater, The Cambridge History of Iran, p.613
- هراند پاسدرماجیان. تاریخ ارمنستان. تهران: انتشارات زرین، ۱۳۷۷. شابک ۹۶۴-۴۰۷-۰۱۳-۵
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Tigranes III». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ نوامبر ۲۰۱۴.