خط لاتین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Freshman404 (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۳ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۱۹:۴۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

الفبای لاتین
نوعالفبا
زبان‌ها
دورهٔ زمانی~700 BC-اکنون
سامانهٔ مادر
سامانهٔ فرزندindirectly, the Cherokee syllabary و کادنلاYugtun script
سامانهٔ خواهرالفبای سیریلیک
الفبای ارمنی
خط گرجی
Coptic
خط رونی
ایزو ۱۵۹۲۴Latn, 215
جهتچپ به راست
مخفف یونیکدLatin
دامنه یونیکدSee Latin characters in Unicode

الفبای لاتین که الفبای رومی نیز خوانده می‌شود، پر استفاده‌ترین خط الفبایی در دنیا می‌باشد. سرچشمهٔ این خط بنا به باور پژوهندگان، به خط اقوام اتروسک که ساکنان اولیه ایتالیا بودند، مربوط می‌شود. این خط از گونه‌های غربی الفبای یونانی برگرفته شد و نخستین بار در روم باستان برای نوشتن زبان لاتین به کار رفت. پس از سدهٔ یکم پس از میلاد در الفبای لاتین قواعد زیبایی‌شناسی ویژه‌ای پدیدار گشت. این امر نخست در کتیبه‌ها و سپس با تغییرات جزیی در کتب تحقق پیدا کرد.

نگارخانه

منابع