آقاخان دوم
| آقا علی‌شاه (آقاخان دوم) | |
|---|---|
 آقاخان دوم | |
| زادهٔ | ۱۸۳۰ (میلادی) محلات، ایران |
| درگذشت | ۱۸۸۵ (میلادی) |
| ملیت | ایرانی |
| شناخته‌شده برای | چهل و هفتمین امام نزاریه |
| عنوان | آقاخان دوم |
| همسر(ها) | بی‌بی‌شمس‌الملوک |
| فرزندان | سلطان محمدشاه آقاخان سوم |
| والدین | حسن‌علی شاه محلاتی سرو جهان خانم |
آقا علی شاه بعدها آقا خان دوم(۱۸۸۵-۱۸۳۰ م) ۴۷امین امام نزاریه بود. او پس از مرگ پدرش آقاخان اول در سال ۱۸۸۱ میلادی به امامت اسماعیلیه رسید و تا زمان مرگ خود در ۱۸۸۵میلادی امامت کرد. او در هند از یک زندگی ایرانی- ملوک‌الطوایفی برخوردار بود.[۱]
آقاخان دوم و توجه به آموزش و پرورش[ویرایش]
مدت امامت آقاخان دوم هرچند کوتا بود ولی او میراث ارزشمندی از خود برای طرح نوین و توجه به آموزش و پرورش برای پیروان خود برجای گذاشت. او با تاکید بر اینکه که آموزش یک اصل اساسی در اسلام است و تداوم میراث نیاکانش به خصوص خلفای فاطمی مصر، اقدام به ایجاد مکاتب و مدرسه‌ها کرد.
فعالیت‌های عمومی[ویرایش]
آقاعلی شاه روابط صمیمانه ای را که پدرش با انگلیسی ها ایجاد کرده بود حفظ کرد و در زمانی که بارون ششم سر جیمز فرگوسن فرماندار بمبئی بود به شورای قانونگذاری بمبئی منصوب شد. "نامزدی در شورا در آن روزها یک تمایز نادر بود که فقط به مردانی با توانایی های برجسته و موقعیت اجتماعی بالا اعطا می شد."[۲]
هنگامی که به دلیل این واقعیت که برخی از پیروان او در هند بخشی از قوانین اسلامی و بخشی دیگر توسط قوانین هندو اداره می شدند، سردرگمی به وجود آمد، او در سال 1874 به عضویت کمیسیونی منصوب شد که برای ارائه پیشنهادهایی برای اصلاح قانون تشکیل شده بود. او توانست ارتباط خود را با پیروانش که در خارج از شبه قاره آسیا زندگی می کردند، به ویژه آنهایی که در نواحی اکسوس علیا، برمه، و آفریقای شرقی زندگی می کردند، افزایش دهد. او به خاطر کار خود به رسمیت شناخته شد که "وظایف مسئولانه و طاقت فرسای خود را به نحوی انجام داده که تحسین و تایید جامعه را برانگیخته است."[۳]
در زمان امامت او پیروانش از کشورهای دور دست به هند رفت و آمد می‌کردند و این ارتباط مسقتیم اسماعیلیان با امام‌شان سبب تحول بنیادی در زندگی آن‌ها در قرن‌های بعدی گردید.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Daftary, Farhad (1990). The Ismā'īlīs: Their History and Doctrines. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 439, 463, 498, 504, 516–18. ISBN 0-521-42974-9.
- ↑ Dumasia, Naoroji M. (1939). The Aga Khan and His Ancestors: A Biographical and Historical Sketch. The Times of India Press: Bombay. pp. 60–62.
- ↑ Dumasia, Naoroji M. (1939). The Aga Khan and His Ancestors: A Biographical and Historical Sketch. The Times of India Press: Bombay. pp. 60–62.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Aga Khan II». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ آوریل ۲۰۱۸.