آریستیپوس

آریستیپوس (یونانی: Ἀρίστιππος , انگلیسی: Aristippus) کورنایی (۴۳۵ تا ۳۵۶ق. م) از شاگردان سقراط و بنیاگذار مکتب کورنایی یا سیرنایسیسم در فلسفه بود.

زندگی

از اندک منابع عمده‌ای که می‌توان آگاهی نسبت به این فیلسوف به دست آورد، کتاب دوم از رسالهٔ زندگی و دیدگاه‌های فلاسفهٔ بزرگ نوشتهٔ دیوگنس لائرتیوس است که پنج سده پس از مرگ آریستیپوس نوشته شده است. در این کتاب حکایت‌های زیادی از وی نقل شده است که هر چند نمی‌توان دربست درستی تمام آن‌ها را پذیرفت اما دستکم می‌توان شمای کلی از اندیشه‌های او و تاثیری که بر اذهان گذاشته به دست آورد. در جوانی از زادگاهش کورنا به آتن رفت و در زمرهٔ مریدان سقراط قرار گرفت. بر خلاف رویهٔ سقراط از شاگردان خود پول دریافت می‌کرد.

اندیشه

آریستیپوس «لذت» را غایت خیر می‌دانست و بر آن بود که هرچه می‌کنیم به امید لذت یا ترس از رنج است. باید توجه داشت اغلب لذت مد نظر او لذت‌های حسی بودند؛ عاقلانه نیست لذت حی و حاضر را به امید لذت نامعلومی که ممکن است در آینده به دست آوریم فروبگذاریم.

دیوگنس لائرتیوس نقل می‌کند زمانی به خاطر زندگی با معشوقه‌ای سرزش شد. پرسید: «آیا میان زندگی در خانه‌ای که دیگران پیش از آن در آن زیستند و خانه‌ای که کسی تا به حال در آن نزیسته تفاوتی هست؟» و سپس پرسید: «آیا تفاوتی میان سفر با کشتی که پیش از آن ده‌ها هزار نفر سفر کرده‌اند با کشتی که هیچ‌کس پیش از آن سفر نکرده است وجود دارد؟» پس از پاسخ منفی سرزنش کننده گفت: «به همین ترتیب تفاوتی میان زندگی با زنی که قبلاً با دیگران زندگی کرده با آنکه زندگی نکرده وجود ندارد!»

آریستاپوس معتقد بود انسان خردمند برای حفظ شادابی و خرسندی خود باید ارزوها و خواست هایش را محدود کند و پس از آن در زندگی سیاسی و اجتماعی مشارکت نماید.

سیرنایسیسم بر لذت مثبت، که از انجام کارها و مسئولیت های اجتماعی و سیاسی برمی آید تاکید کردند.

منابع

• ویکی‌پدیای انگلیسی
• Lives AND Opinions of Eminent Philosophers BY Diogenes Laertiits