مجن

مختصات: ۳۶°۲۹′۱۶″شمالی ۵۴°۳۸′۴۲″شرقی / ۳۶٫۴۸۷۸°شمالی ۵۴٫۶۴۵۰°شرقی / 36.4878; 54.6450
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط MazandaranTabaristan (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۴۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

مُجِن
مُوژِن،طَبری‌مَحله
کشور ایران
استانسمنان
شهرستانشاهرود
بخشمرکزی
نام(های) دیگرمُوژِن،مُوجِن
نام(های) پیشینطَبری‌مَحله، مُوژِن‌هزارجریب
سال شهرشدن۱۳۶۲
مردم
جمعیت۷٬۹۳۳ نفر
جغرافیای طبیعی
مساحت۲ کیلومتر مربع
ارتفاع۲۱۹۶
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه۱۹
روزهای یخبندان سالانهماه‌های زمستان
اطلاعات شهری
شهردارسعید دربانیان
ره‌آوردزردآلو-هلو-شلیل-گیلاس-آلبالو
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۲۳
وبگاه
شناسهٔ ملی خودرو ایران ۹۶ ج، ص، ط
کد آماری۱۵۴۶
مُجِن بر ایران واقع شده‌است
مُجِن
روی نقشه ایران
۳۶°۲۹′۱۶″شمالی ۵۴°۳۸′۴۲″شرقی / ۳۶٫۴۸۷۸°شمالی ۵۴٫۶۴۵۰°شرقی / 36.4878; 54.6450

مُجِن از شهرهای طبری (مازندرانی) نشین استان سمنان ایران است که در شمال غربی شهرستان شاهرود قرار گرفته‌است. اصالت مردمان شهر مُجِن (قومیت طبری) مازندرانی است و از چهار اقوام مهاجر طبری گرگانی ،هزارجریبی، کیاسری و الیکای هستند[۱] و به لهجهٔ مُجِنی[۲] که لهجه‌ای از گویش مازندرانی است سخن می‌گویند.[۳]اما به دلیل جداشدن شهر مُجِن از استان مازندران گویش طبری این شهر در حال دگرگون شدن است،به دلیل آنکه گویش طبری این شهر به شدت تحت تاثیر  سنگین زبان فارسی‌شاهرودی شده است، با این حال گویش طبری شهر مُجِن هنوز هویت و فرهنگ،سنت ها و اصل و نسب مازندرانی خود را حفظ کرده است و هنوز فرهنگ وآداب ورسومات طبری این شهر پابرجاست. مُجِن تا قبل از تقسیمات کشور جزو استان مازندران بود و مرکز آن شهر ساری بود. و بعد از تقسیمات از استان خود مازندران و شهرستان گرگان جدا شد واین شهر جزو شهرستان شاهرود قرارگرفت.

شهر مُجِن بناهایه پلکانی و معماری ویژه شبیه به شهر ماسوله گیلان دارد. که به ماسوله کویر ایران معروف است. و در بافت‌های قدیمی این شهر دیوارها و سقف اتاق‌ها با خاک قرمز و زرد تزئین شده‌است. شغل اکثر مردمان شهر مُجِن، کشاورزی، باغداری و دامداری است. محصولات باغی آن شامل زردآلو، هلو، شلیل، گیلاس، آلبالو، سیب، انگور، گردو، بادام است. محصولات کشاورزی آن شامل سیب زمینی، گندم وجو است.

مناطق دیدنی

  • چشمه آب درگویی
  • چشمه گرآب
  • آبشار تنگه داستان
  • آبشار تنگه اسمال
  • آبشار تنگه تاریک
  • چشمه هفت رنگ
  • آبشار مصنوعی
  • سد تنگه تاریک
  • امامزاده ابراهیم
  • مقبره پیر
  • منطقه گردشگری تجر «فرحزاد» (چشمه آب سیاه و چشمه پالیزو)
  • چشمه آب درخانیاب (که روستای درخانیاب و باغستان‌های ان بسیار زیبا و دلنشین می‌باشد) از جاهای دیدنی دیگر در شهر مجن محله سرزیارت می‌باشد که بر روی انتهای شمالی و جنوبی یک رشته کوه قرار دارد و این رشته کوه به صورت یک یال بین ۲ رودخانه پی حصار و پیش ده قرار دارد و محله (سرزیارت) در ارتفاع حدود ۸۰ متری بر روی این رشته کوه از نقطه ورودی شهر مجن قرار دارد منازل مسکونی به صورت پله‌ای بر روی هم قرار داشته و اکثراً پشت بام یک ساختمان، حیاط ساختمان مسکونی بالایی می‌باشد و هم در جهت جنوبی و هم در جهت شمالی این رشته کوه ساختمان‌ها به صورت پله پله قرار داشته و زیبایی خاصی را دارا هستند و به ویژه اینکه این محله از مجن، اغلب منازل مسکونی با بافت و معماری قدیمی بوده و از خشت و سنگ با پوشش کاه و گل ساخته شده‌اند. همچنین مقبره عارف قدیمی پیر (که گفته شده این پیر از شاگردان بنام عارف مشهور ایرانی ابوالحسن خرقانی بوده‌است) و حسینیه‌های قلعه و سفلی نیز در این محله واقع شده‌اند.
  • گویش مجنی

نگارخانه

طوایف طبری مُجِن

طوایف‌طبری‌ مازندرانی‌مُجِن‌ به طوایف‌ گلی‌یا‌گلعلی،گلدسته،کیانی‌نژاد، سلطانی، سهرابی، سهرابیان، شهابی، رستمی، برزگر، بهزادی، باقری، میرباقری، ملک، ملکی، نوشک، هخامنش، جعفری، حسنی، گرایلی، ملک‌پور، بهرام‌پور، حسینی‌پور، پهلوری، ابرسجی، بسطامی، ابراهیمی، اکبری، اصغری، خلیلی، کوهی، دامغانی، عسگری، سلیمانی، سلمانی، شعبانی، صادقی، رضایی،خوریانی،شاهکوه‌محلی،گرزین، گلی‌هزارجریبی‌یاگلعلی‌هزارجریبی،ملک‌شاهکویی، زارع، زارع‌مجنی، کریمی، کریم‌مجنی، مجنی، علمشاهی، علیخانی، غریب، عرب، عربی، عربو، ضللی، باغزندانی، عباسی، نوروزی، کامکار، کردی، کریمیان، کوهساری، دادگستری، حیدری، مهدوی، مرادی، سروی، محمدخانی، اسماعیلی، مهرپور، صحرایی، نیکان، نصیری، نیاکان، ناصری، عاشور، یعقوبی، یوسفی،جلالی‌،تاشی،ملانجفی،هاشم‌نژاد،وفادوست‌ و... تمامی‌ طوایف‌ مُجِن‌ تقسیم‌ میشوند.

شهرو‌روستا‌های‌خواهرخوانده

منابع

  1. https://amordadnews.com/13133/
  2. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژوئیه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲ نوامبر ۲۰۲۰.
  3. http://www.taadolnewspaper.ir/بخش-صفحه-شانزدهم-97/170710-ماسوله-کویر
  • [۱]
  • اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: سازمان گیتاشناسی، ۱۳۸۳خ.
  • بر پایهٔ داده‌هایی در روزنامه ابرار
  • برپایه مقاله مشارکت مردمی در استحصال و بهره برداری از منابع اب در کشاورزی ( مطالعه موردی شهر مجن) نوشته : سید محمود موسوی نژاد ،

جستارهای وابسته