مسافر بن ابراهیم دوم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از مسافر بن ابراهیم)

مسافر بن ابراهیم دوم (درگذشته ۱۰۶۲) آخرین فرمانروای سالاری (۱۰۵۰–۱۰۶۲) بود. وی فرزند ابراهیم دوم بن مرزبان دوم و برادر جستان دوم بن ابراهیم دوم بود. دربارهٔ او اطلاعات زیادی در دست نیست. در سال ۱۰۶۲ میلادی، طغرل حاکم سلجوقی به سمت طارم پایتخت مسافر حرکت کرد و در آنجا باعث شد که مسافر وی را به رسمیت بشناسد و صدهزار دینار خراج به وی بپردازد. اندکی پس از آن، اسماعیلیان طارم را تصرف کردند و مسافر را کشتند و به سلطنت سالاریان پایان دادند.

منابع[ویرایش]

  • Madelung, W. (1975). "The Minor Dynasties of Northern Iran". In Frye, R.N. (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 4: From the Arab Invasion to the Saljuqs. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 198–249. ISBN 978-0-521-20093-6.