لوگوس (اسلام)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کلمه (انگلیسی: logos)، ظاهر عالم طبیعت تغییر و تبدیل دائمی است و باطن آن لوگوس، که یکی است و اصل حیات و قانون کلی الهی است.

قانون واحد فراگیر[ویرایش]

لوگوس یا قانون واحد فراگیر (در لغت بمعنی کلمه یا عقل فعال) عامل نظم ثابت و منطقی است که این همه پویایی و صیرورت و پیکار اضداد به حکم آن انجام می‌شود و ضامن وجود و بقای جهان است‏.

عرفان اسلامی[ویرایش]

در عرفان اسلامی، صادر نخستین را هم عقل اول و هم نور و منش پاک، و هم فرشتگان مجرد و مفارق می‌توان دانست که به فیض مقدس و مقام اسماء و کلمات تامات و کلمة اللّه نیز تعبیر گردیده‌است.

کلمهٔ کن[ویرایش]

با استنباط در سوره‌های یونس و هود می‌توان چنین استنباط کرد که کلمه به معنی «کن» (باش) واسطهٔ آفرینش است.[۱][۲]

منابع[ویرایش]

  1. دایرة المعارف فارسی جلد دوم بخش اول، به سرپرستی غلامحسین مصاحب، مرجع اصلی کتاب دایرة المعارف کلمبیا– تهران: امیرکبیر، کتابهای جیبی، ۱۳۸۷
  2. صدر المتالهین، المظاهر الالهیة فی اسرار العلوم الکمالیة، بیناد حکمت صدرا - تهران، چاپ: اول، 1387 ه‍.ش ص 82