عقده فرشته-فاحشه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نقاشی به سبک رنسانس از یک فرشته و فاحشه

عقدهٔ فرشته-فاحشه (انگلیسی: Madonna–whore complex) نوعی ناتوانی مردان در برانگیختگی جنسی هنگام برقراری یک رابطه عاطفی نرمال با زنان است. در این عقدهٔ روانی که نخستین‌بار توسط فروید مطرح شد، زن در رابطه‌ای دوگانه‌، یا باید نقشی احترام‌برانگیز همچون مریم مقدس ایفا کند یا اگر در این مدل جای نمی‌گیرد نقشی خوار و روسپی‌وار‌ را بپذیرد.

عقدهٔ فرشته-فاحشه که شیوع قابل توجهی بین مردان دارد، از آن‌جهت که زن را جز در دو قالب معصوم یا فاحشه به رسمیت نمی‌شناسد برای کنش‌های جنسی زنان محدودیت‌زا و آسیب‌رسان است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]