زکریا بن ادریس اشعری قمی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زکریا بن ادریس اشعری قمی ملقب به ابو جریر استاد محدثین از یاران جعفر بن محمد (پیشوای ششم شیعیان)، موسی بن جعفر (پیشوای هفتم شیعیان) و علی بن موسی الرضا (پیشوای شیعیان هشتم) بود.[۱] گروهی از بزرگان شیعی،[۲] او را یکی از افراد تأثیرگذار در رشد دین اسلام دانسته‌اند.[۳] شیخ طوسی ضمن شمردن حدود ۳۳۰۰ نفر از راویان و اصحاب جعفر بن محمد ، از زکریای اشعری نام برده‌است.[۴]

آثار[ویرایش]

  • کتاب الحدیث[۵]

درگذشت[ویرایش]

درگذشت وی در فاصله سال‌های ۲۰۴ الی ۲۲۰ قمری بوده است.[۳] مکان دفن او مقبره شیخان قم و در جوار پسرعمویش زکریا بن آدم اشعری است.

پیوند به بیرون[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. «آغاز تشیع در قم (۳)». پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. دریافت‌شده در ۲۷ تیر ۱۳۹۴.
  2. رجال نجاشی، ص 104، رقم 259.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ «اصحاب امام موسی کاظم (ع)/زکریا بن آدم، بزرگی که دافع بلیات است». پایگاه اطلاع‌رسانی اداره کل اوقاف و امور خیریه قم. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۷ تیر ۱۳۹۴.
  4. رجال الطوسی، ص 200
  5. الذریعه، ج ۶، ص ۳۱۲، رقم ۱۷۰۵