پرش به محتوا

سندرم روده نشت‌کننده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
صفحه‌ای تازه حاوی «'''سندرم روده نشت‌کننده''' یک بیماری فرضی است که از نظر پزشکی شناخته نشده است.<r...» ایجاد کرد
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۳۶

سندرم روده نشت‌کننده یک بیماری فرضی است که از نظر پزشکی شناخته نشده است.[۱]

برخلاف پدیده علمی افزایش نفوذپذیری روده ("روده نشت‌کننده")،[۱][۲] ادعاهای مربوط به وجود "سندرم روده نشت‌کننده" به عنوان یک بیماری پزشکی متمایز بیشتر از طرف متخصصان تغذیه و پزشکان پزشکی جایگزین است.[۱][۳][۴] توضیح‌دهندگان ادعا می‌کنند که "روده نشت‌کننده" باعث التهاب مزمن در بدن می‌شود که منجر به طیف وسیعی از بیماری‌ها می‌شود، از جمله سندرم خستگی مزمن، روماتیسم مفصلی، لوپوس منتشر، میگرن، ام‌اس و اوتیسم.[۱][۳] از سال ۲۰۱۶، شواهد اندکی برای اثبات این فرضیه وجود دارد که نشان می‌دهد سندرم روده نشت‌کننده مستقیماً باعث ایجاد این مجموعه گسترده از بیماری‌ها می‌شود.[۱][۵]

استفان بارت "سندرم روده نشت‌کننده" را به عنوان یک تشخیص باب روز توصیف کرده و می‌گوید که توضیح‌دهندگان آن از این شرط استفاده شده به عنوان فرصتی برای فروش تعدادی از داروهای جایگزین برای سلامتی - از جمله رژیم‌های غذایی، داروهای گیاهی و مکمل‌های غذایی استفاده می‌کنند.[۴] در سال ۲۰۰۹، ست کلیچمن نوشت که برخی از دانشمندان شبه‌علم ادعا می‌کنند که عبور پروتئین‌ها از روده "نشت‌کننده" دلیل اوتیسم است.[۶] این عقیده که "روده نشتی" ممکن است در واقع اوتیسم ایجاد کند در بین مردم رایج است، اما شواهد ضعیف است و آنچه که شواهد وجود دارد متناقض است.[۷]

مدافعان روش‌های مختلف درمانی برای "سندرم روده نشت‌کننده" مانند مکمل‌های غذایی طبیعی، پروبیوتیک‌ها، داروهای گیاهی، غذاهای فاقد گلوتن و رژیم‌های غذایی کم FODMAP، کم قند یا ضد قارچ را مطرح می‌کنند، اما شواهد اندکی در مورد سودمند بودن درمان‌های ارائه شده وجود دارد.[۱] هیچ یک به اندازه کافی آزمایش نشده اند تا مطمئن شوند آیا برای این منظور ایمن و موثر هستند.[۳] موسسه ملی تعالی بهداشت و مراقبت در انگلیس (NICE) استفاده از رژیم‌های غذایی خاص برای مدیریت علائم اصلی اوتیسم یا سندرم روده نشت‌کننده را توصیه نمی‌کند.[۱]

جستارهای وابسته

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ "Leaky gut syndrome". NHS Choices. 26 February 2015. Retrieved 15 August 2016.
  2. Bischoff SC, Barbara G, Buurman W, Ockhuizen T, Schulzke JD, Serino M, et al. (2014). "Intestinal permeability--a new target for disease prevention and therapy". BMC Gastroenterol (Review). 14: 189. doi:10.1186/s12876-014-0189-7. PMC 4253991. PMID 25407511.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Odenwald, Matthew A.; Turner, Jerrold R. (2013). "Intestinal Permeability Defects: Is It Time to Treat?". Clinical Gastroenterology and Hepatology. 11 (9): 1075–83. doi:10.1016/j.cgh.2013.07.001. PMC 3758766. PMID 23851019.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Barrett, Stephen (14 March 2009). "Be Wary of "Fad" Diagnoses". Quackwatch. Retrieved 24 October 2013.
  5. Quigley EM (2016). "Leaky gut - concept or clinical entity?". Curr Opin Gastroenterol (Review). 32 (2): 74–9. doi:10.1097/MOG.0000000000000243. PMID 26760399. S2CID 40590775.
  6. Kalichman, Seth C. (2009). Denying AIDS: Conspiracy Theories, Pseudoscience, and Human Tragedy. Springer. p. 167. ISBN 9780387794761.
  7. Rao M, Gershon MD (2016). "The bowel and beyond: the enteric nervous system in neurological disorders". Nat Rev Gastroenterol Hepatol (Review). 13 (9): 517–28. doi:10.1038/nrgastro.2016.107. PMC 5005185. PMID 27435372.