گلدوزی
گلدوزی هنری برای دوختن طرح‌های مختلف با سوزن و انواع نخ روی پارچه است.
تاریخچه
[ویرایش]قدیمی‌ترین نمونه‌های گلدوزی شدهٔ ایرانی که در دست است متعلق به دوره سلجوقی است.[۱]
فرآیندهای استفاده شده برای خیاطی و اصلاح و تقویت پارچه باعث ایجاد تکنیک‌های خیاطی شد و امکانات تزئینی خیاطی منجر به هنر گلدوزی شد. این یک واقعیت قابل توجه است که در توسعه گلدوزی ... هیچ تغییری در مواد یا تکنیک هایی وجود ندارد که بتوان آن‌ها را از پیشرفت های مرحله ای ابتدایی به مرحله بعد، پالوده تر احساس یا تفسیر کرد. از طرف دیگر ، اغلب در کارهای اولیه شاهد دستیابی فنی و استاندارد بالای صنایع دستی هستیم که به ندرت در زمان‌های بعدی حاصل می‌شود. هنر گلدوزی در سراسر جهان یافت شده‌است. آثار کشف شده در چین به دوره ایالت‌های جنگنده (قرن ۵ تا ۳ قبل از میلاد) بر می‌گردد. پوشاک از دوره مهاجرت سوئد، تقریباً ۳۰۰-۷۰۰ میلادی، با لبه های باند برش با بخیه در حال اجرا، کوک عقب، کوک ساقه، بخیه دکمه‌ای خیاطی و شلاق زدن تقویت می شود، اما مشخص نیست که آیا این کار به سادگی تقویت شده‌است. اسطوره‌شناسی یونان باستان با گذر از هنر گلدوزی به همراه بافندگی، به الهه آتنا اعتبار داده و منجر به رقابت مشهور بین خودش و فاجعه آراکن شده‌است.
پی‌نوشت
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- «تاریخچهٔ سوزن‌دوزی در ایران». روزنامهٔ شرق (۱۵۷۹). ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۷ تیر ۱۳۹۱. از پارامتر ناشناخته
|ماه=صرف‌نظر شد (کمک)
| کتابخانه‌های ملی | |
|---|---|
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد پیرامون هنر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |