محمدجعفر محجوب: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
میهن دوستان (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۵: خط ۳۵:
محجوب در سال ۱۳۴۲ موفق به دریافت درجهٔ دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران شد. عنوان رسالهٔ دکترای او «سبک خراسانی در شعر فارسی» بود. از سال ۱۳۳۶ و پس از آن سمت‌های مدرس، دانشیار و استاد زبان و ادب فارسی را در [[دانشگاه تربیت معلم]] و [[دانشگاه تهران]] به عهده داشت.<ref>سایت همشهری آنلاین [http://hamshahrionline.ir/details/103803 زندگینامه: محمدجعفر محجوب (1303–1374)]</ref> در سال‌های ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱ به عنوان استاد میهمان در دانشگاه [[آکسفورد]] [[انگلستان]] و در سال‌های ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۵ در دانشگاه [[استراسبورگ]] در [[فرانسه]] به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت. از سال ۱۳۵۳ مدتی رایزن فرهنگی ایران در [[پاکستان]] بود.
محجوب در سال ۱۳۴۲ موفق به دریافت درجهٔ دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران شد. عنوان رسالهٔ دکترای او «سبک خراسانی در شعر فارسی» بود. از سال ۱۳۳۶ و پس از آن سمت‌های مدرس، دانشیار و استاد زبان و ادب فارسی را در [[دانشگاه تربیت معلم]] و [[دانشگاه تهران]] به عهده داشت.<ref>سایت همشهری آنلاین [http://hamshahrionline.ir/details/103803 زندگینامه: محمدجعفر محجوب (1303–1374)]</ref> در سال‌های ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱ به عنوان استاد میهمان در دانشگاه [[آکسفورد]] [[انگلستان]] و در سال‌های ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۵ در دانشگاه [[استراسبورگ]] در [[فرانسه]] به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت. از سال ۱۳۵۳ مدتی رایزن فرهنگی ایران در [[پاکستان]] بود.


او مدت ۲۳ سال عضو [[انجمن ایرانی فلسفه و علوم انسانی]] (وابسته به یونسکو) بود. از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۵۹ مدتی سرپرستی [[فرهنگستان زبان]] و [[فرهنگستان ادب و هنر ایران]] را به عهده گرفت. از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۳ بار دیگر به تدریس در دانشگاه استراسبورگ پرداخت. از سال ۱۳۷۰ تا هنگام مرگ، به سال ۱۳۷۴، در دانشگاه [[برکلی]] در [[کالیفرنیا]]، ادبیات فارسی تدریس می‌کرد.
او مدت ۲۳ سال عضو [[انجمن ایرانی فلسفه و علوم انسانی]] (وابسته به یونسکو) بود. از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۵۹ مدتی سرپرستی [[فرهنگستان زبان]] و [[فرهنگستان ادب و هنر ایران]] را به عهده گرفت. از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۳ بار دیگر به تدریس در دانشگاه استراسبورگ پرداخت. از سال ۱۳۷۰ تا هنگام مرگ، به سال ۱۳۷۴، در دانشگاه [[برکلی]] در [[کالیفرنیا]]، ادبیات فارسی تدریس می‌کرد. از مجموعه درس های دکتر محجوب که در سال ۱۳۶۷ به بعد ضبط شده است، شرح و تفسیر برخی از غزلیات حافظ ، شرحی درباره مثنوی مولانا،نظامی گنجه‌ای،شاهنامه فردوسی و باب دوم سعدی را از سوی انتشارات ماهور در قالب لوح فشرده به بازار عرضه شد.


محجوب نوشتن در مطبوعات را از سال ۱۳۲۷ آغاز کرد و با نشریاتی چون [[سخن (مجله)|سخن]]، [[یغما]]، [[راهنمای کتاب]] و [[هنر و مردم]] همکاری داشت. در این نشریه‌ها مقاله‌های گوناگونی از او در زمینهٔ ادب پارسی، فرهنگ عامه و پژوهش در داستان‌های ایرانی انتشار یافت. محجوب در دهه ۱۳۳۰ به‌خاطر اوضاع خطرناک سیاسی برای روشن‌فکران، بسیاری مقالات و ترجمه‌هایش را با [[نام مستعار]] «م. صبحدم» بیرون می‌داد. معروف‌ترین اثر او با نام مستعار «م. صبحدم» ترجمه کتاب «[[پاشنة آهنین|پاشنه آهنین]]» اثر [[جک لندن]] است که جنبش‌های چپی فراوانی را در جهان به وجود آورد.<ref>کتاب "یادمانده‌ها"، خاطرات سیاسی و فرهنگی "نصرت‌الله نوح، انتشارات کاوه، ۱۳۸۰ خورشیدی، سن‌خوزه/کالیفرنیا</ref>
محجوب نوشتن در مطبوعات را از سال ۱۳۲۷ آغاز کرد و با نشریاتی چون [[سخن (مجله)|سخن]]، [[یغما]]، [[راهنمای کتاب]] و [[هنر و مردم]] همکاری داشت. در این نشریه‌ها مقاله‌های گوناگونی از او در زمینهٔ ادب پارسی، فرهنگ عامه و پژوهش در داستان‌های ایرانی انتشار یافت. محجوب در دهه ۱۳۳۰ به‌خاطر اوضاع خطرناک سیاسی برای روشن‌فکران، بسیاری مقالات و ترجمه‌هایش را با [[نام مستعار]] «م. صبحدم» بیرون می‌داد. معروف‌ترین اثر او با نام مستعار «م. صبحدم» ترجمه کتاب «[[پاشنة آهنین|پاشنه آهنین]]» اثر [[جک لندن]] است که جنبش‌های چپی فراوانی را در جهان به وجود آورد.<ref>کتاب "یادمانده‌ها"، خاطرات سیاسی و فرهنگی "نصرت‌الله نوح، انتشارات کاوه، ۱۳۸۰ خورشیدی، سن‌خوزه/کالیفرنیا</ref>

نسخهٔ ‏۲۲ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۱۰

محمدجعفر محجوب
زادهٔ۱ شهریور ۱۳۰۳
تهران
درگذشت۲۷ بهمن ۱۳۷۴ (۷۱ سال)
لس آنجلس، کالیفرنیا
محل زندگیایران، انگلیس، فنلاند، فرانسه، آمریکا، پاکستان
ملیت ایران
آثار.

محمدجعفر محجوب (۱۳۰۳ تهران – ۱۳۷۴ لس آنجلس، کالیفرنیا[۱]نویسنده، محقق، مترجم، مصحح، فرهنگ نویس، فرهنگ‌پژوه ایرانی، استاد دانشگاه در داخل و خارج ایران و صاحب‌نظر در فرهنگ و ادب عامه بود.

زندگی‌نامه

محمدجعفر محجوب در سال ۱۳۰۳ در تهران متولد شد. تحصیلات دبستانی و دبیرستانی خود را در تهران انجام داد. پس از پایان تحصیلات دبیرستانی در سال ۱۳۲۳ به‌عنوان تندنویس در مجلس شورای ملی استخدام شد. همزمان با کار در مجلس شورای ملی در رشته علوم سیاسی دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت و سه سال بعد تحصیلات خود را به پایان رساند. اما روح ادب‌دوستش وی را به سمت و سوی ادبیات فارسی کشاند و در سال ۱۳۳۳ لیسانس ادبیات خود را در این رشته گرفت. از سه سال بعد تا سال ۱۳۵۹ عضو انجمن ایرانی فلسفه و علوم انسانی وابسته به یونسکو بود.[۲]

محجوب در سال ۱۳۴۲ موفق به دریافت درجهٔ دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران شد. عنوان رسالهٔ دکترای او «سبک خراسانی در شعر فارسی» بود. از سال ۱۳۳۶ و پس از آن سمت‌های مدرس، دانشیار و استاد زبان و ادب فارسی را در دانشگاه تربیت معلم و دانشگاه تهران به عهده داشت.[۳] در سال‌های ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱ به عنوان استاد میهمان در دانشگاه آکسفورد انگلستان و در سال‌های ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۵ در دانشگاه استراسبورگ در فرانسه به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت. از سال ۱۳۵۳ مدتی رایزن فرهنگی ایران در پاکستان بود.

او مدت ۲۳ سال عضو انجمن ایرانی فلسفه و علوم انسانی (وابسته به یونسکو) بود. از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۵۹ مدتی سرپرستی فرهنگستان زبان و فرهنگستان ادب و هنر ایران را به عهده گرفت. از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۳ بار دیگر به تدریس در دانشگاه استراسبورگ پرداخت. از سال ۱۳۷۰ تا هنگام مرگ، به سال ۱۳۷۴، در دانشگاه برکلی در کالیفرنیا، ادبیات فارسی تدریس می‌کرد. از مجموعه درس های دکتر محجوب که در سال ۱۳۶۷ به بعد ضبط شده است، شرح و تفسیر برخی از غزلیات حافظ ، شرحی درباره مثنوی مولانا،نظامی گنجه‌ای،شاهنامه فردوسی و باب دوم سعدی را از سوی انتشارات ماهور در قالب لوح فشرده به بازار عرضه شد.

محجوب نوشتن در مطبوعات را از سال ۱۳۲۷ آغاز کرد و با نشریاتی چون سخن، یغما، راهنمای کتاب و هنر و مردم همکاری داشت. در این نشریه‌ها مقاله‌های گوناگونی از او در زمینهٔ ادب پارسی، فرهنگ عامه و پژوهش در داستان‌های ایرانی انتشار یافت. محجوب در دهه ۱۳۳۰ به‌خاطر اوضاع خطرناک سیاسی برای روشن‌فکران، بسیاری مقالات و ترجمه‌هایش را با نام مستعار «م. صبحدم» بیرون می‌داد. معروف‌ترین اثر او با نام مستعار «م. صبحدم» ترجمه کتاب «پاشنه آهنین» اثر جک لندن است که جنبش‌های چپی فراوانی را در جهان به وجود آورد.[۴]

دکتر محمدجعفر محجوب در روز جمعه ۲۷ بهمن ۱۳۷۴ در سن ۷۱ سالگی در لس آنجلس، کالیفرنیا درگذشت.

آثار

تألیف

  • آئین جوانمردی یا فتوت. نیویورک: ۱۳۷۹.
  • آف‍ری‍ن ف‍ردوس‍ی‌. ت‍ه‍ران: م‍رواری‍د، ۱۳۷۱.
  • ادب‍ی‍ات ع‍ام‍ی‍ان‍هٔ ای‍ران: م‍ج‍م‍وع‍ه م‍ق‍الات درب‍ارهٔ اف‍س‍ان‍ه‌ه‍ا و آداب و رس‍وم م‍ردم ای‍ران‌. ت‍ه‍ران: چ‍ش‍م‍ه‏‫، ۱۳۸۲. شابک ‎۹۶۴-۳۶۲-۱۵۸-۸‬‬‬
  • از هفت پیکر تا هشت بهشت: تاملاتی در شعر فارسی. تهران: مروارید‏‫، ۱۳۹۳. شابک ‎‏‫۹۷۸-۹۶۴-۱۹۱-۱۸۶-۹‬‬
  • ان‍ت‍خ‍اب و ان‍طب‍اق م‍ن‍اب‍ع ادب ف‍ارس‍ی ب‍رای ت‍دوی‍ن ک‍ت‍اب‌ه‍ای ک‍ودک‍ان و نوجوانان. تهران: شورای کتاب کودک‏‫، ۱۳۴۵.
  • ت‍ح‍ق‍ی‍ق در اح‍وال و آث‍ار و اف‍ک‍ار و اش‍ع‍ار ای‍رج م‍ی‍رزا و خ‍ان‍دان و ن‍ی‍اک‍ان او. تهران: اندیشه، ۱۳۴۹.
  • خ‍اک‍س‍ت‍ر ه‍س‍ت‍ی‌. ب‍ا م‍ق‍دم‍ه‌ای از ب‍زرگ ع‍ل‍وی. ت‍ه‍ران: م‍رواری‍د‏‫، ۱۳۷۸. شابک ‎۹۶۴-۶۰۲۶-۱۸-۴‬‬
  • درب‍اره ک‍ل‍ی‍ل‍ه و دم‍ن‍ه: ت‍اری‍خ‍چ‍ه، ت‍رج‍م‍ه‌ه‍ا، و دو ب‍اب ت‍رج‍م‍ه ن‍ش‍ده از ک‍ل‍ی‍ل‍ه و دم‍ن‍ه‌. تهران: خ‍وارزم‍ی‏‫، ۱۳۳۶. شابک ‎‏‫‭۹۷۸-۹۶۴-۴۸۷-۱۱۶-۰‭
  • س‍ب‍ک خ‍راس‍ان‍ی در ش‍ع‍ر ف‍ارس‍ی: ب‍ررس‍ی م‍خ‍ت‍ص‍ات س‍ب‍ک‍ی ش‍ع‍ر ف‍ارس‍ی از آغ‍از ظه‍ور ت‍ا پ‍ای‍ان ق‍رن پ‍ن‍ج‍م ه‍ج‍ری‌. ت‍ه‍ران: دان‍ش‍س‍رای ع‍ال‍ی‏‫، ۱۳۵۰.
  • محجوب، محمدجعفر و ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر ف‍رزام‌پ‍ور. ف‍ن ن‍گ‍ارش ی‍اراه‍ن‍م‍ای ان‍ش‍اء. تهران: نشر اندیشه‏‫‏، ۱۳۵۳.
  • ن‍م‍ای‍ش ک‍ه‍ن ای‍ران‍ی‌. ش‍ی‍راز: سازمان جشن هنر‏‫، ۱۳۴۶.
  • ‏‫درخشنده چون مهر‏‫: مقاله‌هایی در نثر کهن فارسی (تفسیر - داستان - ادبیات عامه. تهران‏‫: انتشارات مروارید‏‫، ۱۳۹۷. شابک ‎‏‫‭۹۷۸-۹۶۴-۱۹۱-۶۰۰-۰‬
  • ت‍وی‍س‍رک‍ان‍ی، ق‍اس‍م و محمدجعفر محجوب. شعر هزار ساله فارسی: سرگذشت سی و یک تن از بزرگترین شاعران زبان فارسی و سبک سخن و نمونه‌هایی از شعر ایشان. تهران: دانشسرای عالی (چاپخانه)‏‫، ۱۳۴۳.

ترجمه

سایر آثار

منابع

  1. "Mahjub, Mohammad Ja'far". online edition. Encyclopædia Iranica.
  2. خاکستر هستی، مجموعه مقالات دکتر محمدجعفر محجوب، با مقدمهٔ بزرگ علوی، مصاحبه با ناصر زراعتی، ص ۹–۳۸
  3. سایت همشهری آنلاین زندگینامه: محمدجعفر محجوب (1303–1374)
  4. کتاب "یادمانده‌ها"، خاطرات سیاسی و فرهنگی "نصرت‌الله نوح، انتشارات کاوه، ۱۳۸۰ خورشیدی، سن‌خوزه/کالیفرنیا
  • ادبیات عامیانهٔ ایران، مجموعهٔ مقالات دربارهٔ افسانه‌ها و آداب و رسوم مردم ایران، دکتر محمدجعفر محجوب، به کوشش دکتر حسن ذوالفقاری، تهران ۱۳۸۲

الگو:ایران‌شناسان