ویتنی هیوستون: تفاوت میان نسخه‌ها

ویتنی هیوستون
ویتنی هیوستون
	هیوستون در سال ۱۹۹۱
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولد	ویتنی الیزابت هیوستون
زاده	۹ اوت ۱۹۶۳; نیوآرک، آمریکا
درگذشته	۱۱ فوریهٔ ۲۰۱۲ (۴۸ سال); بورلی هیلز، آمریکا
ژانر	آراندبی معاصر، موسیقی پاپ، موسیقی سول، موسیقی رقص، موسیقی گاسپل
پیشه(ها)	خواننده، بازیگر، مدل، تهیه‌کننده
ساز(ها)	پیانو
سال‌های فعالیت	۱۹۷۷–۲۰۱۲
همکاری‌های مرتبط	سیسی هیوستون، دیان وارویک،جرج مايكل، دی دی وارویک، آرتا فرانکلین، جرمین جکسون، ماریا کری، انریکه ایگلسیاس، بابی براون
وبگاه	whitneyhouston.com

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

→ تفاوت قدیمی‌تر تفاوت جدیدتر ←

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

دیداریویکی‌متن

درخط

نسخهٔ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۲۸

ویتنی الیزابت هیوستون (به انگلیسی: Whitney Elizabeth Houston) (زادهٔ ۹ اوت ۱۹۶۳ در نیوآرک، نیوجرسی- درگذشتهٔ ۱۱ فوریه ۲۰۱۲) خواننده سبک پاپ، هنرپیشه، تهیه‌کننده فیلم و مدل آمریکایی بود.

کتاب رکوردهای جهانی گینس در سال ۲۰۰۹ رکورد «جایزه‌دارترین هنرمند زن تاریخ» را به نام ویتنی هیوستون ثبت کرد. او طی بیش از سه دهه فعالیت هنری‌اش ۴۱۵ جایزه دریافت کرد.^[۱]

زندگی‌نامه

ویتنی هیوستن در نیوآرک، نیوجرسی متولد شد و سالهای اولیه زندگی را در نیوجرسی گذراند نخستین فعالیت‌هایش در عرصه موسیقی را در کودکی و با همکاری با گروه کر کلیسا آغاز کرد و همان‌جا خوانندگی را فراگرفت.

سپس فعالیت هنری خود را با خوانندگی در کلوپ‌های شبانه نیویورک ادامه داد و قبل از امضای نخستین قرارداد موسیقی‌اش با شرکت آریستا، مدتی نیز به عنوان مدل کار کرد.

هیوستون فعالیت هنری خود را از خوانندگی در سبک‌های کلیسایی و سول آغاز کرد. مادر او، سیسی هوستون، خواننده موسیقی کلیسایی بود و دی دی وارویک و دیان وارویک، خواننده، هنرپیشه و مجری مشهور تلویزیون آمریکا، دختر عمه او بود. خود ویتنی نیز دخترخوانده آرتا فرانکلین، از مشاهیر بزرگ آواز و موسیقی معاصر آمریکا بود.

وی پس از آن مدتی به عنوان مدل در عرصه مد فعال بود و برای مدتی نیز به عنوان هم‌خوان به همراه ستارگان موسیقی به روی صحنه رفت.

اما در نهایت صدای قوی و انعطاف‌پذیر او و قابلیت حیرت‌انگیزش در خواندن نت‌های بالای موسیقی او را به خواننده‌ای منحصربه‌فرد و سرشناس تبدیل کرد.

اوج موفقیت هنری ویتنی هیوستون مصادف بود با دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ میلادی. در آن سال‌ها، ترانه‌های او بارها رتبه اول پرفروش‌ترین ترانه‌های بازار را کسب کردند و جوایز زیادی به هیوستون تعلق گرفت. وی در این مدت در سه فیلم محافظ شخصی، «در انتظار بازدم» و «همسر کشیش» حضور یافت.

هیوستون با ترانه‌های پرفروشی مانند I Will Always Love You و Saving All My Love For You، از درخشان‌ترین خوانندگان زن جهان به‌شمار می‌رفت.

اما در سال‌های بعدی، کارنامه هنری‌اش بواسطه اعتیاد به مواد مخدر و زندگی زناشویی پرتنش با خواننده‌ای به نام بابی براون، تحت‌الشعاع قرار گرفت.

کلایو دیویس، از مدیران مطرح در صنعت موسیقی آمریکا، بیش از بیست سال پیش، استعداد درخشان ویتنی هیوستن در خوانندگی و قدرت صدای منحصربه‌فرد وی را برای اولین بار در سطح جهانی مطرح کرد.

در این میان ترانه‌های فیلم «بادی گارد» با صدای خانم هیوستن با استقبال جهانی روبرو شد. تاکنون ۴۴ میلیون نسخه از آلبوم ترانه‌های این فیلم و بیش از ۱۷۰ میلیون نسخه از آلبوم‌های وی در سراسر جهان فروش رفته‌است.

هیوستن در دو دهه شهرت و نام‌آوری اش صدها جایزه موسیقی از جمله دو جایزه امی و شش گرمی را از آن خود کرد.^[۲]^[۳]

اعتیاد به مواد مخدر

در سالهای پایانی عمرش، مصرف مواد مخدر به صدای او که روزی در زمره بهترین‌های موسیقی پاپ به‌شمار می‌رفت، صدمه جدی زد.

در سال ۲۰۰۲، ویتنی هیوستون در مصاحبه‌ای با داین سویر گفت:

"بزرگترین اهریمن خود منم. من یا بهترین دوست خودم هستم، یا بدترین دشمن خودم."

اعتیاد او به مواد مخدر که روی صدا و قدرت اجرای وی نیز تأثیر منفی گذاشت، موجب رکود هنری او شد. هیوستن که خود به اعتیاد به کوکایین، ماری جوانا و قرص اعتراف کرده بود، دو بار برای ترک اعتیاد به مرکز توانبخشی رفت و سال ۲۰۰۹ اعلام کرد که از هر گونه اعتیادی پاک شده‌است.^[۲]^[۳]

زندگی شخصی

ازدواج وی در سال ۱۹۹۲ با بابی براون، خواننده آمریکایی، نیز با اختلاف‌های بسیاری همراه بود. بابی براون در سال‌های زندگی مشترک اش باهیوستن بارها به دلیل خشونت خانگی، تخلفات رانندگی و مسائل دیگر بازداشت شد.

ویتنی هیوستن در نهایت در سال ۲۰۰۷ به زندگی مشترک خود با بابی براون خاتمه داد؛ ازدواجی که ثمره آن یک دختر به نام بابی کریستینا بود که در ۴ مارس ۱۹۹۳ به دنیا آمد و در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۵ در سن ۲۲ سالگی درگذشت.^[۲]

مرگ

به گفته پلیس آمریکا، ساعت ۱۵:۴۳ دقیقه روز شنبه مسئولان هتل هیلتون بورلی هیلز تماسی اضطراری گرفته و نسبت به وضعیت سلامتی ویتنی هیوستن ابراز نگرانی کردند و تا رسیدن پلیس نیز پزشکان حاضر در هتل در تلاش بودند تا وی را نجات دهند، اما در نهایت هیوستن روز شنبه ۱۱ فوریهٔ ۲۰۱۲ و در ساعت ۳:۵۵ بعدازظهر به وقت محلی در اتاق خود در طبقهٔ چهارم هتل هیلتون بورلی هیلز در کالیفرنیا در سن ۴۸ سالگی درگذشت.^[۲]^[۴]^[۵]^[۶]

علت مرگ هیوستون هنوز مشخص نیست، اما بنا به گفتهٔ ستوان مارک روزن از پلیس بورلی هیلز، در تحقیقات اولیه نشانی از جنایت پیدا نشد. تحقیقات در این زمینه هنوز ادامه دارد.^[۴]

آرتا فرانکلین، خواننده معروف سول و آراندبی و مادرخوانده ویتنی هیوستن پس از شنیدن خبر مرگ وی در بیانیه‌ای گفت: «اکنون نمی‌توانم در این مورد صحبت کنم. بسیار تکان دهنده و باورنکردنی است. نمی‌توانم آنچه را روی صفحه تلویزیون می‌بینم باور کنم.»^[۲]

آلبوم‌شناسی

فیلم‌شناسی

۱۹۸۴: Gimme a Break
۱۹۹۲: محافظ شخصی
۱۹۹۵: انتظار به Waiting to Exhale
۱۹۹۶: همسر واعظ
۱۹۹۷: Rodgers & Hammerstein s Cinderella
۲۰۰۳: Boston Public
۲۰۰۴: سالن آرایش نورا Nora s Hair Salon

منابع

↑ http://books.google.ae/books?id=6gbQHxb_P0QC&pg=RA1-PA459&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
↑ ^۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ ^۲٫۳ ^۲٫۴ ویتنی هیوستن، خواننده سرشناس آمریکایی در سن ۴۸ سالگی درگذشت
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ ویتنی هیوستون، خواننده و بازیگر مشهور درگذشت
↑ ^۴٫۰ ^۴٫۱ «Singer Whitney Houston dies at 48». CBSNEWS. دریافت‌شده در ۱۲ فوریهٔ ۲۰۱۲.
↑ WHITNEY HOUSTON Dead در یوتیوب
↑ Singer Whitney Houston dies at 48

پیوند به بیرون

وب‌گاه رسمی

[1] ttp://books.google.ae/books?id=6gbQHxb_P0QC&pg=RA1-PA459&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false

[radiofarda.com-2] ۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ ^۲٫۳ ^۲٫۴ ویتنی هیوستن، خواننده سرشناس آمریکایی در سن ۴۸ سالگی درگذشت

[bbc.co.uk-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ ویتنی هیوستون، خواننده و بازیگر مشهور درگذشت

[CBS-4] ۴٫۰ ^۴٫۱ «Singer Whitney Houston dies at 48». CBSNEWS. دریافت‌شده در ۱۲ فوریهٔ ۲۰۱۲.

[5] WHITNEY HOUSTON Dead در یوتیوب

[6] Singer Whitney Houston dies at 48

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۱۳: / خط ۱۳: @@
 | years_active = ۱۹۷۷–۲۰۱۲
 | label =
-| associated_acts = [[سیسی هیوستون]]، [[دیان وارویک]]،[[جرج مايكل]] [[دی دی وارویک]]، [[آرتا فرانکلین]]، [[جرمین جکسون]]، [[ماریا کری]]، [[انریکه ایگلسیاس]]، بابی براون
+| associated_acts = [[سیسی هیوستون]]، [[دیان وارویک]]،[[جرج مايكل]]، [[دی دی وارویک]]، [[آرتا فرانکلین]]، [[جرمین جکسون]]، [[ماریا کری]]، [[انریکه ایگلسیاس]]، بابی براون
 | website = {{URL|whitneyhouston.com}}
 }}

داده‌های کتابخانه‌ای
عمومی	ISNI 1 ویاف 1 ورلدکت
کتابخانه‌های ملی	نروژ اسپانیا فرانسه (داده‌ها) آلمان اسرائیل ایالات متحده آمریکا لتونی ژاپن جمهوری چک استرالیا کره کرواسی هلند لهستان
واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای	آلمان
پایگاه‌های دادهٔ علمی	ساینی (ژاپن)
سایر	کاربرد چندوجهی اصطلاحات موضوعی هنرمند موزیک‌برینز بایگانی ملی (ایالات متحده) ریرو (سوئیس) 1 شبکه‌های اجتماعی و محتوای بایگانی شونده سوداک (فرانسه) 1 تروو (استرالیا) 1

ن ب و جایزه گرمی آلبوم سال
۱۹۵۹–۱۹۷۹	The Music from Peter Gunn – هنری مانچینی (۱۹۵۹) Come Dance with Me! – فرانک سیناترا (۱۹۶۰) The Button-Down Mind of Bob Newhart – باب نیوهارت (۱۹۶۱) Judy at Carnegie Hall – جودی گارلند (۱۹۶۲) The First Family – Vaughn Meader (۱۹۶۳) The Barbra Streisand Album – باربارا استرایسند (۱۹۶۴) Getz/Gilberto – استن گتز و ژوآو ژیلبرتو (۱۹۶۵) September of My Years – فرانک سیناترا (۱۹۶۶) A Man and His Music – فرانک سیناترا (۱۹۶۷) گروه کلوپ بی‌کسان گروهبان فلفل – بیتلز (۱۹۶۸) By the Time I Get to Phoenix – گلن کمبل (۱۹۶۹) Blood, Sweat & Tears – بلاد، سوئت اند تیرز (۱۹۷۰) Bridge over Troubled Water – سایمون و گارفانکل (۱۹۷۱) Tapestry – کارول کینگ (۱۹۷۲) The Concert for Bangladesh – هنرمندان مختلف (۱۹۷۳) Innervisions – استیوی واندر (۱۹۷۴) Fulfillingness' First Finale – استیوی واندر (۱۹۷۵) Still Crazy After All These Years – پل سایمون (۱۹۷۶) Songs in the Key of Life – استیوی واندر (۱۹۷۷) شایعات – فلیتوود مک (۱۹۷۸) تب شب یکشنبه (موسیقی متن) – هنرمندان مختلف (۱۹۷۹)
۱۹۸۰–۲۰۰۰	خیابان ۵۲ام – بیلی جوئل (۱۹۸۰) Christopher Cross – کریستوفر کراس (۱۹۸۱) فانتزی دو برابر – جان لنون و یوکو اونو (۱۹۸۲) Toto IV – توتو (گروه موسیقی) (۱۹۸۳) تریلر – مایکل جکسون (۱۹۸۴) Can't Slow Down – لایونل ریچی (۱۹۸۵) No Jacket Required – فیل کالینز (۱۹۸۶) Graceland – پل سایمون (۱۹۸۷) درخت جاشوا – یوتو (۱۹۸۸) ایمان – جرج مایکل (۱۹۸۹) Nick of Time – بانی ریت (۱۹۹۰) Back on the Block – کوئینسی جونز و هنرمندان مختلف (۱۹۹۱) Unforgettable... with Love – ناتالی کول (۱۹۹۲) Unplugged – اریک کلپتون (۱۹۹۳) بادیگارد – ویتنی هیوستون (۱۹۹۴) MTV Unplugged – تونی بنت (۱۹۹۵) قرص کوچک دندانه‌دار – آلانیس موریست (۱۹۹۶) افتادن در دام تو – سلین دیون (۱۹۹۷) Time Out of Mind – باب دیلن (۱۹۹۸) بد تحصیلی لورین هیل – لارین هیل (۱۹۹۹) Supernatural – سانتانا (۲۰۰۰)
۲۰۰۱–۲۰۱۹	Two Against Nature – استیلی دن (۲۰۰۱) O Brother, Where Art Thou? Soundtrack – هنرمندان مختلف (۲۰۰۲) Come Away with Me – نورا جونز (۲۰۰۳) Speakerboxxx/The Love Below – Outkast (۲۰۰۴) Genius Loves Company – ری چارلز و هنرمندان مختلف (۲۰۰۵) چگونه یک بمب اتمی را خنثی کنیم – یوتو (۲۰۰۶) پیمودن راه دراز – دیکسی چیکس (۲۰۰۷) River: The Joni Letters – هربی هنکاک (۲۰۰۸) Raising Sand – رابرت پلنت و الیسون کراوس (۲۰۰۹) بی‌باک – تیلور سوئیفت (۲۰۱۰) حومه شهرها – آرکید فایر (۲۰۱۱) ۲۱ – ادل (۲۰۱۲) بابل – مامفرد اند سانز (۲۰۱۳) حافظه‌های تصادفی – دفت پانک (۲۰۱۴) Morning Phase – بک هانسن (۲۰۱۵) ۱۹۸۹ – تیلور سوئیفت (۲۰۱۶) ۲۵ – ادل (۲۰۱۷) جادوی ۲۴ قیراطی – برونو مارس (۲۰۱۸) ساعت طلایی – کیسی ماسگریوز (۲۰۱۹)
۲۰۲۰–اکنون	وقتی همه می‌خوابیم، کجا می‌ریم؟ – بیلی آیلیش (۲۰۲۰) فولکلور – تیلور سوئیفت (۲۰۲۱)

ن ب و جوایز برگزیده کودکان نیکلودین
میزبانان	پائولا عبدل دیوید آرکت جک بلک کندس کمرون بیور جان سینا دیو کولیر تونی دنزا کامرون دیاز جاش دوهامل نیکول اگرت دیوید فاستینو دبی گیبسون برایان آستین گرین ویتنی هیوستون کوین جیمز دواین جانسون نیک جوناس جویی لورنس ال ال کول جی مندی مور فرانکی میونیز مایک مایرز کورین نمک روزی اودانل برایان رابینز هالی رابینسون پیت دن اشنایدر بلیک شلتون ویل اسمیت توری اسپلینگ بن استیلر جاستین تیمبرلیک مارک والبرگ مارک وینر ویل ویتون
جایگاه ها	Candlestick Park فرودگاه سانتا مونیکا، کالیفرنیا The Forum Galen Center Grand Olympic Auditorium هالیوود بول تئاتر پنتیجز (هالیوود) Pauley Pavilion The Summit یونیورسال استودیوز استیپلز سنتر (planned for 2019)
جایگاه های بین المللی	آرژانتین استرالیا برزیل کلمبیا فرانسه آلمان اندونزی ایتالیا مکزیک هلند / فیلیپین سوئد UK

ن ب و جایزه گرمی بهترین ضبط سال
۱۹۵۹−۱۹۸۰	«در آسمان آبی نیلی‌فام» اثر دومنیکو مودونیو (۱۹۵۹) "Mack the Knife" اثر بابی دارین (۱۹۶۰) "Theme from A Summer Place" اثر پرسی فیث (۱۹۶۱) "مون ریور" اثر هنری مانچینی (۱۹۶۲) "I Left My Heart in San Francisco" اثر تونی بنت (۱۹۶۳) "Days of Wine and Roses" اثر هنری مانچینی (۱۹۶۴) "The Girl from Ipanema" اثر آسترود ژیلبرتو و استن گتز (۱۹۶۵) "A Taste of Honey" اثر هرب آلپرت و the Tijuana Brass (۱۹۶۶) «غریبه‌ها در شب» اثر فرانک سیناترا (۱۹۶۷) "Up, Up and Away" اثر The 5th Dimension (Billy Davis Jr., Florence LaRue, Marilyn McCoo, Lamont McLemore, Ron Townson) (۱۹۶۸) "Mrs. Robinson" اثر سایمون و گارفانکل (آرت گارفانکل، پل سایمون) (۱۹۶۹) «آکواریوس/بگذار آفتاب به داخل بتابد» اثر The 5th Dimension (Billy Davis Jr., Florence LaRue, Marilyn McCoo, Lamont McLemore, Ron Townson) (۱۹۷۰) "Bridge over Troubled Water" اثر سایمون و گارفانکل (آرت گارفانکل، پل سایمون) (۱۹۷۱) "It's Too Late" اثر کارول کینگ (۱۹۷۲) «اولین بار که چهره‌ات را دیدم» اثر روبرتا فلک (۱۹۷۳) "Killing Me Softly with His Song" اثر روبرتا فلک (۱۹۷۴) "I Honestly Love You" اثر الیویا نیوتن-جان (۱۹۷۵) "Love Will Keep Us Together" اثر Captain و Tennille (Daryl Dragon, Toni Tennille) (۱۹۷۶) "This Masquerade" اثر جورج بنسون (۱۹۷۷) «هتل کالیفرنیا» اثر ایگلز (دن فلدر، گلن فرای، دان هنلی، رندی میسنر، جو والش) (۱۹۷۸) "Just the Way You Are" اثر بیلی جول (۱۹۷۹) "What a Fool Believes" اثر ددوبی برادرز (Jeffrey Baxter, John Hartman, Keith Knudsen, مایکل مک‌دانلد، Tiran Porter, پاتریک سیمونز) (۱۹۸۰)
۱۹۸۱−۲۰۰۰	"Sailing" اثر کریستوفر کراس (۱۹۸۱) «چشم‌های بتی دیویس» اثر Kim Carnes (۱۹۸۲) "Rosanna" اثر توتو (بابی کیمبال، استیو لوکاتر، دیوید پیک، Jeff Porcaro, David Hungate، استیو پرکارو) (۱۹۸۳) «بزن به چاک»اثر مایکل جکسون (۱۹۸۴) "What's Love Got to Do with It" اثر تینا ترنر (۱۹۸۵) «ما دنیاییم» اثر ما دنیاییم (۱۹۸۶) "Higher Love" اثر Steve Winwood (۱۹۸۷) "Graceland" اثر پل سایمون (۱۹۸۸) «نگران نباش، خوشحال باش» اثر بابی مک‌فرین (۱۹۸۹) "Wind Beneath My Wings" اثر بت میدلر (۱۹۹۰) «روزی دیگر در بهشت» اثر فیل کالینز (۱۹۹۱) "Unforgettable" اثر ناتالی کول با نت کینگ کول (۱۹۹۲) «اشک در بهشت» اثر اریک کلپتون (۱۹۹۳) «همیشه عاشقت خواهم بود» اثر ویتنی هیوستون (۱۹۹۴) "All I Wanna Do" اثر شریل کرو (۱۹۹۵) «بوسه از گل سرخ» اثر سیل (خواننده) (۱۹۹۶) "Change the World" اثر اریک کلپتون (۱۹۹۷) "Sunny Came Home" اثر Shawn Colvin (۱۹۹۸) «قلبم ادامه خواهد داد» اثر سلین دیون (۱۹۹۹) «ملایم» اثر سانتانا (گروه موسیقی) (Rodney Holmes, Tony Lindsay, Karl Perazzo, Raul Rekow, Benny Rietveld, کارلوس سانتانا، Chester Thompson) با همراهی Rob Thomas (۲۰۰۰)
۲۰۰۱−اکنون	«روز زیبا» اثر یوتو (بونو، آدام کلیتون، دی اج، لری مولن جونیور) (۲۰۰۱) "Walk On" اثر یوتو (بونو، آدام کلیتون، دی اج، لری مولن جونیور) (۲۰۰۲) «نمی‌دانم چرا» اثر نورا جونز (۲۰۰۳) "ساعت‌ها (ترانه کلدپلی)" اثر کلدپلی (گای بریمن، جانی باکلند، ویل چمپیون، فیل هاروی، کریس مارتین) (۲۰۰۴) "Here We Go Again" اثر ری چارلز و نورا جونز (۲۰۰۵) "بلوار رؤیاهای نیمه‌تمام (ترانه گرین دی)" اثر گرین دی (بیلی جو آرمسترانگ، مایک درنت، تره کول) (۲۰۰۶) «آماده آشتی نیستم» اثر دیکسی چیکس (مارتی مگوایر، ناتالی مینز، امیلی رابیسن) (۲۰۰۷) "بازپروری (ترانه ایمی واینهاوس)" اثر ایمی واینهاوس (۲۰۰۸) "لطفاً نامه را بخوان" اثر الیسون کراوس و رابرت پلنت (۲۰۰۹) «از کسی استفاده کن» اثر کینگز آو لئون (Caleb Followill, Jared Followill, Matthew Followill, Nathan Followill) (۲۰۱۰) «الان به تو نیاز دارم» اثر لیدی آنتبلوم (هیلاری اسکات، چارلز کلی، دیو هیوود) (۲۰۱۱) «غوطه‌ور در ژرفا» اثر ادل (۲۰۱۲) «کسی که قبلاً می‌شناختم» اثر گوتیه با همراهی کیمبرا (۲۰۱۳) «شانس آوردن» اثر دفت پانک با همراهی فارل ویلیامز و Nile Rodgers (۲۰۱۴) «با من بمان» (نسخه رودنی جرکینز) اثر سم اسمیت (۲۰۱۵) «فانک بالاشهری» اثر مارک رانسون با همراهی برونو مارس (۲۰۱۶) «سلام» اثر ادل (۲۰۱۷) «جادوی ۲۴ قیراطی» اثر برونو مارس (۲۰۱۸) «این آمریکاست» اثر دونالد گلاور (۲۰۱۹) «مرد بد» اثر بیلی آیلیش (۲۰۲۰)