خط میخی: تفاوت میان نسخهها
جز v1.39b - اصلاح شده توسط ابزار تمیرکاری> (دارای پوشاننده و هدف پیوند یکسان) برچسب: WPCleaner |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب (۱۲.۵ core): + رده:زبان و ادبیات اوگاریتی |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
}} |
}} |
||
'''خط میخی''' به آن دسته از [[خط |
'''خط میخی''' به آن دسته از [[خط]]ها گفته میشود که نمادهایی شبیه [[گوه]] دارند. خطوط میخی انواع گوناگونی دارند که برای نوشتن زبانهای مختلف به کار میروند. از گونههای خط میخی میتوان به میخی پارسی باستان، سومری، اکدی، ایلامی، بابلی و اوگاریتی اشاره کرد. همه خطوط میخی که تا کنون رمزگشایی شدهاند از چپ به راست نوشته میشوند. |
||
این [[دبیره|خط]] که برخی باور دارند پایهٔ اندیشهنگار دارد، در همه کشورهای [[آسیای جنوب غربی|آسیای غربی]] به کار میرفتهاست. پژوهشگران، [[سومریان]] را مخترع خط میخی میدانند. |
این [[دبیره|خط]] که برخی باور دارند پایهٔ اندیشهنگار دارد، در همه کشورهای [[آسیای جنوب غربی|آسیای غربی]] به کار میرفتهاست. پژوهشگران، [[سومریان]] را مخترع خط میخی میدانند. |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
== میخی اکدی == |
== میخی اکدی == |
||
{{اصلی|دبیره میخی اکدی}} |
{{اصلی|دبیره میخی اکدی}} |
||
'''دبیرهٔ میخی اکدی'''، [[دبیره میخی|دبیرهای میخی]] بود که در سال ۲۳۵۹ پیش از میلاد، از [[دبیره میخی سومری|دبیرهٔ میخی سومری]]، گرفته و سازگار شد. در همان زمان، بسیاری از واژههای سومری به زبان اکدی راه یافتند و [[واژهنگار |
'''دبیرهٔ میخی اکدی'''، [[دبیره میخی|دبیرهای میخی]] بود که در سال ۲۳۵۹ پیش از میلاد، از [[دبیره میخی سومری|دبیرهٔ میخی سومری]]، گرفته و سازگار شد. در همان زمان، بسیاری از واژههای سومری به زبان اکدی راه یافتند و [[واژهنگار]]های سومری، در هر دو زبان [[سومری]] و [[اکدی]] خوانده میشدند. این زبان دارای ۲۰۰ تا ۴۰۰ نشانه و یا حتی بیشتر است، که بسیاری از آنها دارای چند تلفظ میباشند. این دبیره برای نوشتن [[زبان اکدی]] که یکی از [[زبانهای سامی]] در [[میانرودان]] (عراق، سوریه و ایران امروزی) بوده، در میان سالهای ۲۸۰۰ پیش از میلاد تا سال ۵۰۰ میلادی به کار میرفتهاست. |
||
== میخی ایلامی == |
== میخی ایلامی == |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
== میخی بابلی == |
== میخی بابلی == |
||
{{اصلی|دبیره میخی بابلی}} |
{{اصلی|دبیره میخی بابلی}} |
||
دبیره میخی بابلی گونهای خط میخی است که در [[تمدن بابل]] رواج داشته است. این خط همانند دیگر خطوط میخی از علامتهای [[گوه |
دبیره میخی بابلی گونهای خط میخی است که در [[تمدن بابل]] رواج داشته است. این خط همانند دیگر خطوط میخی از علامتهای [[گوه]]ای شکل تشکیل شده بود. اعداد دبیره میخی بابلی تا شصت از یک شیوه پیروی کرده و از عدد شصت به بعد تغییر میکند.<ref>[http://www.hu.mtu.edu/~scmarkve/2910Su11/WrSys/evolofcuneiform3100-600BC.htm CUNEIFORM WRITING]</ref><ref>[http://www.sron.nl/~jheise/akkadian/cuneiform.html Cuneiform writing system]</ref> |
||
== جستارهای وابسته == |
== جستارهای وابسته == |
||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
[[رده:زبان عیلامی]] |
[[رده:زبان عیلامی]] |
||
[[رده:زبان لووی]] |
[[رده:زبان لووی]] |
||
[[رده:زبان و ادبیات اوگاریتی]] |
|||
[[رده:زبان هیتی]] |
[[رده:زبان هیتی]] |
||
[[رده:زبانهای هورواورارتویی]] |
[[رده:زبانهای هورواورارتویی]] |
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۰۳
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (مارس ۲۰۱۴) |
دبیره میخی | |
---|---|
نوع | واژهنگار و هجایی |
زبانها | اکدی، عیلامی، حتی، هیتی، هوری، لووی، سومری، اورارتویی |
دورهٔ زمانی | از سده ۳۰ پیش از میلاد تا سده نخست پس از میلاد |
سامانهٔ مادر |
(دبیرههای باستانی)
|
سامانهٔ فرزند | هیچ ظاهراً هخامنشی از آن الهام گرفته. اوگاریتی تحت تأثیرش است. |
ایزو ۱۵۹۲۴ | Xsux, 020 |
جهت | چپ به راست |
مخفف یونیکد | Cuneiform |
دامنه یونیکد | U+12000 to U+123FF (دبیره میخی سومری-اکدی) U+12400 to U+1247F (اعداد) |
خط میخی به آن دسته از خطها گفته میشود که نمادهایی شبیه گوه دارند. خطوط میخی انواع گوناگونی دارند که برای نوشتن زبانهای مختلف به کار میروند. از گونههای خط میخی میتوان به میخی پارسی باستان، سومری، اکدی، ایلامی، بابلی و اوگاریتی اشاره کرد. همه خطوط میخی که تا کنون رمزگشایی شدهاند از چپ به راست نوشته میشوند. این خط که برخی باور دارند پایهٔ اندیشهنگار دارد، در همه کشورهای آسیای غربی به کار میرفتهاست. پژوهشگران، سومریان را مخترع خط میخی میدانند.
خطِ میخی هخامنشی که دارای ۵۰ نشانهاست، آخِرین گونهٔ خطِ میخی است که در سدهٔ ششم پیش از میلاد مسیح ساخته شدهاست. این خط برای نوشتن کتیبههای هخامنشی به کار رفتهاست. خطِ میخیِ هَخامنشی، خطی نیمه الفبایی، نیمه هجایی است افزون بر ۸ نشانه (ایدئوگرام) که برای واژگان پر کاربرد مانند شاه، کشور و اهورامزدا به کار میروند. این خط از سادهترین خطوطِ میخی است. تنها خط میخی اوگاریتی است که از آن سادهتر است و صد در صد الفبایی است. این خط هم اکنون در استاندارد (Unicode (۴٫۱ پذیرفته شده و بازهای به آن اختصاص داده شدهاست.
میخی سومری
میخی سومری را غالب پژوهشگران نخستین گونهٔ خط در غرب آسیا میشمارند. سومریان (حدود ۳۰۰۰ تا ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد) با ابداع خط میخی دورهای را آغاز کردند که به عنوان آغاز خط نویسی شهرت دارد و همچنین اولین مدارک نگارشی بشر که به صورت لوحهای گلین برجای مانده متعلق به تمدنهای میانرودان است.
به تازگی برخی همچون دکتر عبدالمجید ارفعی بر اینکه سومریان مخترع خط در این منطقه بودهاند را زیر سؤال بردهاند. این گروه برای این نظریه دو دلیل میآورد، یکی این که برخی نامهای شهرهای سومری به گونهٔ هزوارش هستند که نشان میدهد که از زبان و خط دیگری گرفته شده و دلیل دیگر پیدا شدن اسنادی در تمدن جیرفت و شهر سوخته در شرق ایران به خط میخی آغازین است که کهن تر از خط سومری هستند.
میخی اکدی
دبیرهٔ میخی اکدی، دبیرهای میخی بود که در سال ۲۳۵۹ پیش از میلاد، از دبیرهٔ میخی سومری، گرفته و سازگار شد. در همان زمان، بسیاری از واژههای سومری به زبان اکدی راه یافتند و واژهنگارهای سومری، در هر دو زبان سومری و اکدی خوانده میشدند. این زبان دارای ۲۰۰ تا ۴۰۰ نشانه و یا حتی بیشتر است، که بسیاری از آنها دارای چند تلفظ میباشند. این دبیره برای نوشتن زبان اکدی که یکی از زبانهای سامی در میانرودان (عراق، سوریه و ایران امروزی) بوده، در میان سالهای ۲۸۰۰ پیش از میلاد تا سال ۵۰۰ میلادی به کار میرفتهاست.
میخی ایلامی
دبیرهٔ میخی ایلامی، دبیرهای میخی است که از ۲۵۰۰ پ. م. تا ۳۳۱ میلادی به کار میرفتهاست. این دبیره از دبیرهٔ میخی اکدی بدست آمدهاست. دبیرهٔ میخی ایلامی از ۱۳۰ نشانه ساخته شدهاست، که این تعداد بسیار کمتر از دیگر دبیرههای میخی است.
میخی اوگاریتی
میخی اوگاریتی، دبیرهای میخی و ابجد است، که از ۱۵۰۰ پ. م. برای نوشتن زبان اوگاریتی به کار میرفتهاست. در سال ۱۹۲۸ در اوگاریت(رأس شمراء امروزی) در سوریه، کتیبهای به زبان مردهٔ سامی شمالخاوری یافت شد که ۳۱ حرف داشت.
لوحهای گلی که به اوگاریتی نوشته شدهاند، دیرینهترین گواهی چیدمان الفبایی سامی خاوری و جنوبی است . این دبیره، از چپ به راست نوشته میشود.
میخی هخامنشی
خط میخی هخامنشی به احتمال زیاد توسط داریوش بزرگ ایجاد شدهاست. این نوع خط میخی که متشکل از ۳۶ علامت است. آخرین نوع خط میخیاست که ابداع شدهاست (در سدهٔ ششم پیش از میلاد). این خط برای نوشتن کتیبههای هخامنشی به کار رفتهاست. خط میخی هخامنشی خطی نیمه الفبایی نیمه هجایی است به علاوهٔ ۸ اندیشهنگاشت که برای لغات پر استفاده مثل شاه، کشور و اهورامزدا به کار میروند. این خط از سادهترین خطوط میخی است. تنها خط میخی اوگاریتی است که از آن سادهتر است و صد در صد الفبایی است. این خط همکنون در استاندارد یونیکد (۴٫۱) پذیرفته شده و بازهای به آن اختصاص داده شدهاست.
میخی بابلی
دبیره میخی بابلی گونهای خط میخی است که در تمدن بابل رواج داشته است. این خط همانند دیگر خطوط میخی از علامتهای گوهای شکل تشکیل شده بود. اعداد دبیره میخی بابلی تا شصت از یک شیوه پیروی کرده و از عدد شصت به بعد تغییر میکند.[۱][۲]