دوربین آنالوگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اولین دوربین ۳۵ میلیمتری با قابلیت تعویض نمایاب و لنز (system camera)، نیکون اِف

دوربین آنالوگ دستگاهی برای ثبت عکس بر روی فیلم عکاسی (سطح حساس به نور) می‌باشد و تصویر گرفته شده بر روی فیلم بعد از ظهور به صورت نگاتیو یا منفی (ریورسال) قابل رویت است. دوربین عکاسی آنالوگ به‌صورت‌های:

  1. کاملاً مکانیکی،
  2. نیمه خودکار،
  3. کاملاً خودکار (ناوبری الکترونیکی)،

طراحی و ساخته شده‌است.

تاریخچه[ویرایش]

اتاق تاریک، اولین قدم بزرگ در راه پیدایش عکاسی بود که توسط نقاشان ایتالیا یی در طی قرن شانزدهم میلادی برداشته شد. برای بدست آوردن حداکثر وضوح، تنظیم فاصله روزنه از دیواری که تصویر روی آن بازتابیده می‌شد، از مشکلات اصلی در این سیستم بشمار می‌رفت. رفع این مشکل، باعث ورود عدسی به دنیای عکس و تصویر گردید.[۱][۲]

انواع دوربین های آنالوگ[ویرایش]

  1. دوربین سوراخ سوزنی (به انگلیسی: Pin Hole)،
  2. دوربین تک‌لنزی غیربازتابی (به انگلیسی: rangefinder camera)،
  3. دوربین تک‌لنزی بازتابی (به انگلیسی: Single Lens Reflex)،
  4. دوربین دولنزی بازتابی (به انگلیسی: Twin-lens reflex)،
  5. دوربین قطع بزرگ (به انگلیسی: View Camera).

سیستم ضبط تصویر[ویرایش]

در یک دوربین آنالوگ، فیلم حساس به نور، تصویر را ذخیره می‌سازد و بعد از عملیات شیمیایی برای نگهداری تصویر از آن استفاده می‌شود.

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

کتاب
  • صفاکار، علی (۱۳۸۰). عکاسی و دوربین‌های عکاسی. تهران: انتشارات ابجد. ص. ۲۰۴. شابک ۹۶۴-۶۴۱۷-۲۲-۱.
  • عریضی، مرتضی (۱۳۵۹). روش نوین عکاسی. تهران: امیرکبیر. ص. ۱۵۸.
  • گل گلاب، دکتر داریوش (۱۳۷۰). بررسی فنی عکاسی. ج. ۲ جلدی. تهران: جهاد دانشگاهی.
  • آدامز، انسل (۱۳۸۳). دوربین عکاسی. ترجمهٔ پیروز سیّار. تهران: انتشارات سروش. ص. ۲۴۶. شابک ۹۶۴-۳۷۶-۱۳۵-۵. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک); پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)