داش آکل (فیلم ۱۳۵۰)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از داش‌آکل (فیلم ۱۳۵۰))
داش آکل
کارگردانمسعود کیمیایی
تهیه‌کنندهشرکت سینما تئاتر رکس هوشنگ کاوه
نویسندهمسعود کیمیایی (بر اساس داستان «داش آکل» نوشته صادق هدایت)
بازیگرانبهروز وثوقی
ژاله علو
بهمن مفید
کنعان کیانی
مری آپیک
شهرزاد
موسیقیاسفندیار منفردزاده
فیلم‌بردارنعمت حقیقی
کشورایران
زبانفارسی

داش آکل فیلمی ایرانی به کارگردانی و نویسندگی مسعود کیمیایی است که در سال ۱۳۵۰ ساخته شده و بهروز وثوقی در آن نقش‌آفرینی کرده‌است. این فیلم بر اساس داستان «داش آکل» از کتاب سه قطره خون نوشته صادق هدایت، ساخته شده‌است. در سال ۱۳۹۶ فیلم جدید داش آکل به کارگردانی محمد عرب دقیقاً شبیه به همین فیلم ساخته شد.

این فیلم در نظرسنجی منتقدان و نویسندگان ماهنامه سینمایی فیلم به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران انتخاب شده‌است.

داستان فیلم[ویرایش]

ماجرای قهرمانی‌ها و مردانگی و صداقت «داش آکل» را همهٔ مردم شیراز می‌دانند. یک حاجی شیرازی که زمانی با او همسفر بوده و فضایل نیک داش آکل را می‌دانسته قبل از مرگش وصیت می‌کند که داش آکل به کارهای زندگی و املاک او رسیدگی کند. داش آکل در برخورد با خانوادهٔ حاجی دختر او را می‌بیند و به او دل می‌بندد، حال آنکه دختر سن کمی دارد. عشق دختر، داش آکل را به شراب خواری می‌کشاند. «کاکارستم»، که دشمن داش آکل است با آن که بارها در جدال تن به تن از او شکست خورده مع‌هذا همه جا در غیابش رجزخوانی می‌کند. داش آکل ازدواج با دخترک را به علت سن زیاد خود، دور از مردانگی می‌داند و ترتیب ازدواج او را با یکی از خواستگارانش می‌دهد. شب عروسی دخترک، وقتی داش آکل از میخانه برمی گردد، با کاکارستم روبرو می‌شود و جدال آن‌ها در شب بعد به آنجا می‌کشد که کاکا در شرایطی که شکست خورده، قمه را از پشت در بدن داش آکل فرومی‌کند و داش آکل در همان حال گلوی کاکا را آنقدر می‌فشارد که خفه می‌شود و بعد خود نیز می‌میرد. جمله معروف آخر فیلم از کلام طوطی داش آکل است که وصیت کرده به مرجان ارث برسد و آنجا که طوطی کلامی را که بارها از داشی شنیده تکرار می‌کند و می‌گوید مرجان عشق تو مرا کشت و راز دل آکل بعد مرگش آشکار می‌شود.[۱]

نمایی از پشت صحنه فیلم، نعمت حقیقی فیلمبردار

دست‌اندرکاران[ویرایش]

نمایی از فیلم داش آکل

بازیگران[ویرایش]

بازیگر نقش
بهروز وثوقی داش آکل
بهمن مفید کاکا رستم
مری آپیک مرجان

جوایز[ویرایش]

  • بهترین فیلم به مفهوم مطلق، بهترین کارگردانی، بهترین هنرپیشهٔ مرد نقش دوم، بهترین فیلمبرداری. جشنواره سینمایی سپاس تهران ـ دوره چهارم ۱۳۵۰
  • جایزه دیپلم افتخار نقش اول مرد، جشنواره بین‌المللی فیلم تاشکند ۱۳۵۱

منابع[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]