خانم (عنوان)
خانم واژه‌ای ترکی[۱][۲][۳] است که در زبان فارسی برای زنان به کار می‌رود و مانند الفاظ بانو و خاتون دارای بار احترام‌آمیزتری نسبت به زنان است. به غیر از ایران در برخی نواحی دیگر مانند سوریه، ترکیه و آسیای میانه نیز از لفظ خانم استفاده می‌شود. عنوان هم‌تراز برای مردان، آقا است. واژه خانم از ریشه ی خان است.واژه مان. ( اِ ) خانه را گویند و نیز خان و مان اتباع است. لغت‌نامه دهخدا( لغت فرس اسدی چ اقبال ، ص 397 ). به معنی خانه باشد که عربان بیت خوانند. ( برهان ). خانه. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). پهلوی ، مان ( خانه ، مسکن ) پارسی باستان ، مانیا ( خانه ، سرای ). در پهلوی به جای نمانه اوستایی کلمه مان ( خانه ) را به کار برده اند. مانیشن ، مانیشت ( منزل )، مانپان ، مانیستن ، مانیشتن ( منزل کردن ). و «ماندن » فارسی نیز ازهمین ریشه است. ( حاشیه برهان چ معین )[۴]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «خانم». موسسهٔ لغت‌نامهٔ دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ فوریه ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۲-۱۲.
- ↑ «khan | Etymology, origin and meaning of khan by etymonline». www.etymonline.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۲-۱۲.
- ↑ «Encyclopaedia Iranica».