پرش به محتوا

جواد بوشهری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جواد بوشهری
وزیر راه ایران
دوره مسئولیت
۱۲ اردیبهشت ۱۳۳۰ – ۲۸ تیر ۱۳۳۱
پادشاهمحمدرضا پهلوی
نخست‌وزیرمحمد مصدق
پس ازسرلشکر حسن ارفع
پیش ازداوود رجبی
وزیر کشاورزی
دوره مسئولیت
۱ تیر – ۳۱ شهریور ۱۳۲۷
نخست‌وزیرعبدالحسین هژیر
پس ازباقر شاهرودی
پیش ازفخرالدین شادمان
وزیر پست و تلگراف
دوره مسئولیت
۱۹ شهریور – ۵ دی ۱۳۲۶
نخست‌وزیراحمد قوام
پس ازسید علی نصر
پیش ازمحمدعلی وارسته
سناتور
دوره مسئولیت
۱۳۲۸ – ۱۳۵۴
حوزه انتخاباتیتهران (دوره‌های اول تا ششم)
نماینده مجلس شورای ملی
حوزه انتخاباتیتهران (دوره‌های هفتم و هفدهم)
اطلاعات شخصی
زاده۱۲۷۲ خورشیدی
بوشهر، ایران
درگذشته۱۳۵۱ خورشیدی
ملیتایرانی
تحصیلاتتجارت و اقتصاد
لقب(ها)امیرهمایون

جواد بوشهری (۱۲۷۲ بوشهر – ۱۳۵۱) ملقب به امیرهمایون سرمایه‌دار، دولتمرد و قانونگذار دوره پهلوی و وزیر راه کابینه اول دولت ملی محمد مصدق بود.

زندگی‌نامه

[ویرایش]
جواد بوشهری در كابينه دكتر محمد مصدق. از راست: محمد‌علي وارسته، باقر كاظمي، دكتر مصدق،دكتر حسن ادهم،علي هيئت، حسنعلي فرمند،جواد بوشهري، سرلشكر زاهدي، دكتركريم سنجابي

پدرش حاج محمد معین‌التجار بوشهری از سرمایه داران بزرگ حاشیه خلیج فارس بود. خودش نیز پس از تحصیل تجارت و اقتصاد در اروپا همچون پدر به بازرگانی پرداخت و همزمان به محافل سیاسی در تهران رفت و آمد داشت. در جریان کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ بازداشت شد و تا پایان حکومت صد روزه سید ضیاءالدین طباطبایی زندانی بود.[۱]

بوشهری در سال ۱۳۰۷ در انتخابات دوره هفتم مجلس شورای ملی به نمایندگی تهران انتخاب شد اما تنها در سال او در مجلس حضور داشت و پس از آن به مجلس نرفت. در دوره‌های بعد نیز در راهیابی به مجلس ناکام ماند.

از سال ۱۳۲۶ در کابینه احمد قوام وزیر پست و تلگراف، در کابینه عبدالحسین هژیر وزیر کشاورزی و در کابینه محمد مصدق وزیر راه شد. در انتخابات دوره هفدهم مجلس شورای ملی بار دیگر از تهران به نمایندگی انتخاب شد. پس از آن تا هنگام مرگ نماینده انتخابی دوره‌های مختلف مجلس سنا بود.

جواد بوشهری در سال ۱۳۵۰ مدیریت جشنهای ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی را عهده‌دار شد. او در اواخر عمر دچار شکست مالی شد و بانک ملی بخش از املاک و اموالش را بابت طلب‌هایش تصاحب کرد.[۱]

پانویس

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ عاقلی، باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد اول. تهران: نگاه. ص. ۳۱۸.