پرش به محتوا

بانک خصوصی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تصویر یک ساختمان بانک

بانک خصوصی بانکی که به موجب قانون و با عنایت به موضوع ماده (۴) قانون محاسبات عمومی کشور و ماده (۸۶) قانون سیاست‌های کلی اصل (۴۴)، با مالکیت و مدیریت اشخاص غیردولتی، با مجوز بانک مرکزی و براساس مقررات مرتبط تأسیس می‌گردد و می‌تواند در چهارچوب قوانین و مقررات مربوط به کلیه عملیات مجاز بانکی مبادرت نماید.[۱]

بانک خصوصی در ایران

[ویرایش]

پس از پیروزی انقلاب اسلامی تمامی بانک‌های خصوصی در ایران بر اساس اصل ۴۴ قانون اساسی، دولتی اعلام شدند. و بدین ترتیب تا چندین سال بانکهای خصوصی از ایران رخت بربسته و جای خود را به نظام بانکی یکپارچه دولتی دادند. اما رفته رفته تأسیس موسسه‌های مالی اعتباری از سال ۱۳۷۶ زمینه‌ساز تأسیس بانک‌های خصوصی شد. نهایتاً بانک مرکزی در اسفند ۱۳۷۷ موافقت خود را با تأسیس بانک‌های خصوصی اعلام کرد.[۲][۳]

فهرست بانکهای خصوصی در ایران

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «نحوه تأسیس و اداره بانکها». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۶ اكتبر ۲۰۱۴. تاریخ وارد شده در |بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  2. تارنمای بانکی
  3. «5 بهترین بانک خصوصی ایران در آبان ۱۴۰۱ از نظر خدمات اینترنتی». نظارت. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۰۹.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ «پشت این تابلوها کیست؟ / بانک‌های خصوصی متعلق به چه افرادی است؟». خبر آنلاین. ۲ خرداد ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۲.
  5. فهرست بانک‌های ایران