پرش به محتوا

باشگاه فوتبال آینتراخت فرانکفورت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آینتراخت فرانکفورت
نام کاملآینتراخت فرانکفورت ای.وی.
لقب‌(ها)Die Adler (عقاب‌ها)

SGE (اس‌جی‌ای) Gigas chads (پرنده‌های قرمز)

Launische Diva (زن عبوس)
تاریخ بنیان‌گذاری۸ مارس ۱۸۹۹
نام ورزشگاهورزشگاه دویچه بانک پارک
گنجایش۵۱٬۵۰۰
مدیرعاملپیتر فیشر
مربیدینو تاپمولر
لیگبوندس‌لیگا
۲۴–۲۰۲۳۶

آینتراخت فرانکفورت (به آلمانی: Eintracht Frankfurt) باشگاه فوتبال آلمانی است که در شهر فرانکفورت قرار دارد و در حال حاضر در بوندس‌لیگا، بالاترین دسته از لحاظ لیگی قرار دارد و دو عنوان قهرمانی در لیگ اروپا را درسالهای ۱۹۸۰ و۲۰۲۲ را در کارنامه دارد.

این تیم در سال ۱۸۹۹ تأسیس شد و تا به حال موفق به کسب یک عنوان قهرمانی در لیگ آلمان، ۵ عنوان قهرمانی در جام حذفی آلمان به‌همراه یک نایب قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا و همچنین دو قهرمانی در جام یوفا (لیگ اروپا) شده‌است. از سال ۱۹۲۵ به بعد، ورزشگاه اختصاصی این باشگاه ورزشگاه والداستادیون بوده که در سال ۲۰۰۵ نام آن به کومرتسبانک آرنا تغییر یافت.[۱][۲][۳]

تاریخچه

[ویرایش]

۱۹۰۹ تا ۱۹۲۰: پیدایش باشگاه

[ویرایش]

اصالت باشگاه آینتراخت فرانکفورت برمی‌گردد به زمانی که دو باشگاه «کانون فوتبال فرانکفورتر ویکتوریا ۱۸۹۹» (که از آن بعنوان باشگاه اصلی یاد می‌کنند) و «کانون فوتبال فرانکفورتر کیکرز ۱۸۹۹» با یکدیگر ادغام شدند. این دو تیم پس از یکی شدن در مه ۱۹۰۹ نام «باشگاه فوتبال فرانکفورتر وراین (کیکرز-ویکتوریا)» را انتخاب کردند. ادغام این دو تیم باعث قوت گرفتن این تیم شد و آنها موفق شدند در سالهای ۱۹۱۲، ۱۹۱۳ و ۱۹۱۴ در نوردکرایس-لیگا قهرمان شوند و در هر سه سال به مسابقات قهرمانی جنوبی آلمان راه پیدا کنند. در سال ۱۹۲۰ نام باشگاه به «تی‌یواس آینتراخت فرانکفورت ۱۸۶۱» تغییر یافت. کلمهٔ آینتراخت در آلمانی به معنای «هماهنگی و توازن» است.[۴]

۱۹۲۰ تا ۱۹۶۰: جدایی باشگاه‌ها و نایب قهرمانی جام قهرمانان اروپا

[ویرایش]

در آن زمان، ورزش در آلمان بیشتر بر رشته ژیمناستیک متمرکز شده بود و در سال ۱۹۲۷، بخش ژیمناستیک و فوتبال باشگاه ورزشی آینتراخت فرانکفورت از یکدیگر جدا شدند و به دو باشگاه "ترنگ‌مایندن آینتراخت فرانکفورت ۱۸۶۱" و "اسپورت‌گمایند آینتراخت فرانکفورت (اف‌اف‌وی) ۱۸۹۹" تقسیم شدند.

در پایان دهه ۲۰ و آغاز دهه ۳۰ میلادی، آینتراخت مسابقات و جام‌های محلی و منطقه‌ای بسیاری را برد. قهرمانی آنها در لیگ‌های منطقه‌ای شامل قهرمانی در کریسلیگا نوردماین، سپس در بزیرکسلیگا ماین و همچنین بزیرکسلیگا ماین-هسن بود. آنها در ۱۹۳۰ و ۱۹۳۱ از رقابت‌ها در مسابقه حذفی (پلی-آف) در مرحله یک‌چهارم نهایی حذف شدند و در سال ۱۹۳۲ به فینال مسابقات رسیدند ولی در آخرین مرحله با نتیجهٔ ۲–۰ به بایرن مونیخ باختند. بایرن در آن سال اولین قهرمانی خود در لیگ آلمان را به دست آورد. در دوران آلمان نازی، فوتبال آلمان چینش و مرتب‌سازی جدیدی پیدا کرد و آینتراخت در لیگ گائولینا سادوست شرکت کرد؛ جایی که اکثراً در بالای جدول لیگ قرار می‌گرفت و یک‌بار هم ذر سال ۱۹۳۸ قهرمان شد.

عملکرد آینتراخت فرانکفورت از سال ۱۹۴۶ تا ۲۰۱۸ میلادی

پس از جنگ جهانی دوم، باشگاه در اوبرلیگا ساد مسابقه می‌داد و موفق به کسب قهرمانی در سال‌های ۱۹۵۳ و ۱۹۵۹ شد. بزرگ‌ترین موفقیت آنها در همین سال ۱۹۵۹ بود؛ جایی که با نتیجهٔ ۳–۵ در برابر یکی از بزرگ‌ترین حریفان‌شان، کیکرز آفن‌باخ موفق به پیروزی و قهرمانی در مسابقات قهرمانی فوتبال آلمان شدند و پس از آن به جام قهرمانی اروپا در سال ۱۹۶۰ راه یافتند. آینتراخت فرانکفورت در جام باشگاه‌های اروپای آن سال تا مرحلهٔ فینال راه یافت و به رئال مادرید اسپانیا برخورد کرد. در یکی از مسابقاتی که رسانه‌ها از آن بعنوان بهترین مسابقه تاریخ فوتبال یاد کردند، آینتراخت در برابر رئال با نتیجه ۷–۳ بازی را واگذار کرد. آلفردو دی استفانو، یکی از اسطوره‌های تاریخ رئال، در آن مسابقه هت-تریک کرد و دیگر اسطورهٔ رئال، فرانس پوشکاش، ۴ گل به ثمر رساند تا آینتراخت به مقام نایب قهرمانی دست یابد.

۱۹۶۰ تا کنون: پیدایش بوندس‌لیگا و فراز و نشیب‌های مختلف

[ویرایش]

آینتراخت فرانکفورت به بازی در سطح اول فوتبال آلمان و گرفتن نتایج خوب ادامه داد و توانست برای خود در میان تیم‌های دستهٔ اول فوتبال آلمان نام و شهرتی پیدا کند. آنها توانستند به جمع ۱۶ تیم برتر آلمان برای حضور در بوندس‌لیگا بپیوندند که در سال ۱۹۶۳ برای اولین بار تأسیس شد. آینتراخت برای ۳۳ فصل در بوندس‌لیگا مسابقه داد و در اکثر فصول آن، در بین ۸ تیم اول قرار گیرند. بهترین نتیجهٔ آنها در بوندس‌لیگا، ۵ مقام سومی بوده‌است. آنها در فصل ۹۲–۱۹۹۱ بوندس‌لیگا (که یکی از مقام سوم‌های آنان است) تنها ۲ امتیاز از اشتوتگارت برای قهرمانی کم داشتند. آینتراخت حتی در سال‌های ۱۹۸۴ و ۱۹۸۹ در معرض سقوط بودند ولی موفق شدند با برد ۶–۱ (رفت و برگشت در برابر ام‌اس‌وی دویسبورگ) و برد ۴–۱ (رفت و برگشت در برابر ساربروکن) از سقوط خود جلوگیری کنند. تلاش‌های آینتراخت در فصل ۹۷–۱۹۹۶ برای رفتن به دستهٔ پایین‌تر جواب نداد و آنها به‌همراه باشگاه کایزسلاترن به بوندس‌لیگا ۲ سقوط کردند. نکته جالب و ناراحت‌کننده دربارهٔ افت این دو تیم این بود که هر دو جزو ۴ تیمی بودند که از ابتدای بوندس‌لیگا در لیگ حضور داشته‌اند.[۵]

از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۵ آینتراخت در بوندس‌لیگا ۱ نتایج خوبی نمی‌گرفت و به دستهٔ پایین سقوط می‌کرد و دوباره به سطح اول فوتبال آلمان برمی‌گشت به طوری که در ۸ سال آنها ۶ بار سقوط و صعود کردند.

فصل ۱۱–۲۰۱۰ با چهارمین سقوط آنها به بوندس‌لیگا ۲ همراه بود. آنها در این فصل رکورد بیشترین امتیاز در یک نیم‌فصل بوندس‌لیگا را از آن خود کردند و نیم‌فصل را با تعطیلات زمستانی بوندس‌لیگا به پایان رساندند ولی با شروع نیم‌فصل دوم، آنها با طلسم عجیبی مواجه شدند به طوری که در ۷ بازی اول خود هیچ گلی به ثمر نرساندند و با اینکه بازی هشتم را بردند، مربی‌شان مایکل اسکیبه اخراج شد و جای خود را به کریستوف دوام داد و این کمی باعث پیشرفت روحیه و اقبال تیم در گل‌زنی شد. آنها از ۷ بازی پایانی لیگ تنها موفق به دریافت ۳ امتیاز (از سه تساوی) شدند و سرانجام، در هفتهٔ سی و چهارم سقوط کردند.

یک سال بعد، آینتراخت موفق شد آلمانیا آخن را با نتیجهٔ ۳–۰ در هفتهٔ سی و دوم بوندس‌لیگا ۲ ببرد و صعود خود را قطعی کند.

در سال ۱۸–۲۰۱۷، طبق آمار اعلام‌شده، آینتراخت فرانکفورت بیستمین باشگاه پرطرفدار در اروپا بود که در نوع خود قابل توجه بود؛ زیرا از تیم‌های بزرگ اروپایی مثل پاریس سن-ژرمن، اتلتیکو مادرید و اینترمیلان هوادار بیشتر داشت.[۶]

موفقیت‌های خارج از بوندس‌لیگا

[ویرایش]

آینتراخت به کسب عنوان‌های زیادی در خارج از بوندس‌لیگا شده‌است. آنها در یکی از بهترین بازی‌های تاریخ فوتبال در فینال جام اروپا از رئال مادرید ۷–۳ باختند و در حضور ۱۲۷۶۲۱ تماشاچی مقام نایب قهرمانی را به دست آوردند؛ بازی که در آن آلفردو دی استفانو ۳ گل و فرانس پوشکاش ۴ گل به ثمر رساندند.[۷][۸][۹]

در سال ۱۹۶۷، آینتراخت جام اینترتوتو را با پیروزی علیه اینتر براتیسلاوا در فینال به دست آورد.[۱۰]

آنها موفق به قهرمانی در جام حذفی آلمان در سال‌های ۱۹۷۴، ۱۹۷۵، ۱۹۸۱، ۱۹۸۸ و ۲۰۱۸ شده‌اند. آینتراخت با پیروی در برابر بروسیا مونشن‌گلادباخ، یک تیم آلمانی دیگر، مقام قهرمانی در جام اروپا ۱۹۸۰ را کسب کرد. آنها همچنین در سال ۰۶–۲۰۰۵، در فینال جام حذفی مقابل بایرن مونیخی قرار گرفتند که موفق به کسب عنوان قهرمانی در بوندس‌لیگا شده بود و از قبل مجوز حضور در لیگ قهرمانان اروپا را داشت ولی به آنها رحم نکرد و شکست‌شان داد و بدین ترتیب، آینتراخت فرانکفورت بعنوان نایب قهرمان جام حذفی آلمان به مرحلهٔ گروهی لیگ اروپا صعود کرد.[۱۱]

علاوه بر انجام مسابقات مشهور دوستانه با بسیاری از باشگاه‌های بزرگ جهان، آینتراخت با بسیاری از کشورهای جهان بازی دوستانه انجام داده‌است که شامل تیم‌های ملی: آرژانتین، اتریش، آذربایجان، بلژیک، کلمبیا، چک، اسلواکی، مصر، فرانسه، آلمان، اسرائیل، مجارستان، هلند، لهستان، لوکزامبورگ، کوزوو، کویت، مالزی، کنیا، تونس، کره جنوبی، ویتنام و رومانی می‌شود.

افتخارات

[ویرایش]

داخلی

[ویرایش]
  • مسابقات قهرمانی آلمان
    • قهرمانی: ۱۹۵۹
    • نایب قهرمانی: ۱۹۳۲
  • جام حذفی آلمان
    • قهرمانی: ۱۹۷۴، ۱۹۷۵، ۱۹۸۱، ۱۹۸۸، ۲۰۱۸
    • نایب قهرمانی: ۱۹۶۴، ۲۰۰۶، ۲۰۱۷
  • بوندس‌لیگا ۲
    • قهرمانی: ۹۸–۱۹۹۷
    • نایب قهرمانی: ۱۲–۲۰۱۱

بین‌المللی

[ویرایش]

بازیکنان

[ویرایش]

بازیکنان برجسته و سرشناس

[ویرایش]

فهرست بازیکنانی که از تیم آینتراخت فرانکفورت موفق به کسب مقام در مسابقات ملی شده‌اند:

جام جهانی

[ویرایش]
قهرمانی
[ویرایش]

جام جهانی فوتبال ۱۹۵۴ - آلمان

جام جهانی فوتبال ۱۹۷۴ - آلمان

جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰ - آلمان

جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ - آلمان

نایب قهرمانی
[ویرایش]

جام جهانی فوتبال ۱۹۵۴ - مجارستان

جام جهانی فوتبال ۱۹۶۶ - آلمان

جام جهانی فوتبال ۱۹۸۲ - آلمان

جام جهانی فوتبال ۱۹۸۶ - آلمان

جام جهانی فوتبال ۲۰۰۲ - آلمان

سومی
[ویرایش]

جام جهانی فوتبال ۱۹۳۴ - آلمان

جام جهانی فوتبال ۱۹۷۰ - آلمان

جام جهانی فوتبال ۱۹۸۲ - لهستان

جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ - آلمان

جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ - آلمان

جام ملت‌های اروپا

[ویرایش]
قهرمانی
[ویرایش]

جام ملت‌های اروپا ۱۹۷۲ - آلمان

جام ملت‌های اروپا ۱۹۸۰ - آلمان

جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۶ - آلمان

نایب قهرمانی
[ویرایش]

جام ملت‌های اروپا ۱۹۶۰ - یوگسلاوی

جام ملت‌های اروپا ۱۹۷۶ - آلمان

جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۲ - آلمان

جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۶ - جمهوری چک

المپیک تابستانه (فوتبال مردان)

[ویرایش]
طلا
[ویرایش]

المپیک تابستانی ۱۹۵۲ - مجارستان

المپیک تابستانی ۱۹۶۰ - یوگسلاوی

المپیک تابستانی ۱۹۹۶ - نیجریه

المپیک تابستانی ۲۰۱۲ - مکزیک

نقره
[ویرایش]

المپیک تابستانی ۱۹۲۴ - سوئیس

المپیک تابستانی ۱۹۵۲ - یوگسلاوی

المپیک تابستانی ۱۹۹۲ - لهستان

المپیک تابستانی ۲۰۱۶ - آلمان

برنز
[ویرایش]

المپیک تابستانی ۱۹۸۸ - آلمان غربی

رکوردها

[ویرایش]

فهرست زیر شامل برترین و جالب‌ترین رکورد هایی‌ست که بوسیلهٔ باشگاه فوتبال آینتراخت فرانکفورت ثبت گردیده‌است:

  • پیروزی در خانه، بوندس‌لیگا: ۹–۱ در برابر باشگاه رات-وایزن اسن، ۵ اکتبر ۱۹۷۴
  • پیروزی خارج از خانه، بوندس‌لیگا: ۱–۸ در برابر باشگاه رات-وایزن اسن، ۷ مه ۱۹۷۷
  • باخت در خانه، بوندس‌لیگا: ۰–۷ در برابر باشگاه کارلسروهر، ۱۹ سپتامبر ۱۹۶۴
  • باخت خارج از خانه، بوندس‌لیگا: ۷–۰ در برابر باشگاه کلن، ۲۹ اکتبر ۱۹۸۳
  • بیشترین تعداد تماشاچی در خانه: ۸۱۰۰۰ نفر در برابر اف‌کی پیرماسنس، ۲۳ مه ۱۹۵۹
  • بیشترین تعداد تماشاچی خارج از خانه: ۱۲۷۶۲۱ نفر در برابر رئال مادرید، در هامپدن پارک، گلاسگو، ۱۸ مه ۱۹۶۰
  • بیشترین تعداد بازی در بوندس‌لیگا: کارل-هاینز کوربل، ۶۰۲ بازی (از ۱۹۷۲ تا ۱۹۹۱)
  • بیشترین تعداد بازی در تمامی جام‌ها: کارل-هاینز کوربل، ۷۲۰ بازی (از ۱۹۷۲ تا ۱۹۹۱)
  • بهترین گلزن در بوندس‌لیگا: برند هولزن‌بین، ۱۶۰ گل (از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۸۱)
  • بهترین گلزن در تمامی جام‌ها: برند هولزن‌بین، ۲۰۱ گل (از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۸۱)
  • بیشترین گل زده در یک فصل: آندره سیلوا، ۲۸ گل
  • آینتراخت دارای رکورد بیش‌ترین تعداد بازی بدون برد (۳۲) از ۲۰ اوت ۱۹۸۵ تا ۲۵ اوت ۱۹۸۷ می‌باشد. (۲ سال و ۵ روز بدون برد)
  • ریچارد کرس (متولد ۶ مارس ۱۹۲۵) در سن ۳۸ سالگی اولین بازی بوندس‌لیگایی خود را در تاریخ ۲۴ اوت ۱۹۶۳ انجام داد و اولین گلش در بوندس‌لیگا را در حالی که ۳۸ سال و ۲۴۸ روز داشت به ثمر رساند.
تیم هاکی روی چمن باشگاه فرانکفورت چهارمین تیم تأسیس شده توسط این باشگاه ورزشی است.

دیگر رشته‌های باشگاه

[ویرایش]
درب ورودی باشگاه تنیس آینتراخت فرانکفورت (تأسیس شده در سال ۱۹۲۰)

باشگاه ورزشی آینتراخت فرانکفورت ای.وی. از ۱۸ بخش و رشتهٔ ورزشی تشکیل شده‌است که شامل:

  1. ژیمناستیک (از تاریخ ۲۲ ژانویه ۱۸۶۱)
  2. فوتبال (از تاریخ ۸ مارس ۱۸۹۹)
  3. ترک و فیلد (از سال ۱۸۹۹)
  4. هاکی روی چمن (از سال ۱۹۰۶)
  5. بوکس (از سال ۱۹۱۹)
  6. تنیس (از سال ۱۹۲۰)
  7. هندبال (از سال ۱۹۲۱)
  8. راگبی (از سال ۱۹۲۳)
  9. تنیس روی میز (از نوامبر ۱۹۲۴)
  10. بسکتبال (از تاریخ ۴ ژوئن ۱۹۵۴)
  11. کرلینگ باواریایی (از تاریخ ۹ دسامبر ۱۹۵۹)
  12. والیبال (از ژوئیه ۱۹۶۱)
  13. فن کلاب (باشگاه هواداری) (از تاریخ ۱۱ دسامبر ۲۰۰۰)
  14. هاکی روی یخ (از سال‌های ۱۹۵۹ تا ۱۹۹۱ و دوباره از تاریخ ۱ ژوئیه ۲۰۰۲)
  15. دارت (از تاریخ ۱ ژوئیه ۲۰۰۶)
  16. ورزش سه‌گانه (از ژانویه ۲۰۰۸)
  17. التیمیت فریزبی (از سال ۲۰۱۵)
  18. فوتبال دستی (از ژوئیه ۲۰۱۶)
بتی هایدلر، معروف‌ترین شخصیت ورزشی فرانکفورت و فعال در رشتهٔ پرتاب چکش

منابع

[ویرایش]
  1. "Eintracht Frankfurt - Club's profile" (به انگلیسی). Retrieved 2018-07-18.
  2. "Waldstadion (Frankfurt)". Wikipedia (به انگلیسی). 2018-06-23.
  3. «Commerzbank Arena - Eintracht Frankfurt | Football Tripper».
  4. "Eintracht Frankfurt 101: Everything you need to know" (به انگلیسی).[پیوند مرده]
  5. Bundesliga. «Bundesliga basics: Eintracht Frankfurt».[پیوند مرده]
  6. «Germany - Eintracht Frankfurt - Results, fixtures, squad».
  7. «Eintracht Frankfurt: the story of the other team in the greatest game ever played» (به انگلیسی). These Football Times. ۲۰۱۶-۰۳-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۷-۱۸.
  8. «1960 European Cup Final - Eintracht Frankfurt's Run to the Final and the Game of the Century -» (به انگلیسی). ۲۰۱۲-۰۱-۲۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۷-۱۸.
  9. «UEFA Champions League - Real Madrid-Frankfurt - UEFA.com».
  10. "Home for Eintracht Frankfurt - Review of Commerzbank-Arena, Frankfurt, Germany - TripAdvisor". www.tripadvisor.co.za (به انگلیسی). Retrieved 2018-07-18.
  11. "Eintracht Frankfurt in European football". Wikipedia (به انگلیسی). 2018-05-25.