فرایند سوختن اکسیژن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۸ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۰۵ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

فرایند سوختن اکسیژن (به انگلیسی: Oxygen-burning process) مجموعه‌ای از واکنش‌های هسته‌ای است که در ستاره‌های عظیم و با جرم بالا اتفاق می‌افتد. این پدیده در ستاره‌هایی با دمای ۱٫۵×۱۰۹ K / ۱۳۰ keV و چگالی در حدود ۱۰۱۰ kg/m۳ اتفاق می‌افتد. واکنش های بنیادی در این فرایند به صورت زیر است:[۱]

16
8
O
+ 16
8
O
28
14
Si
+ 4
2
He
+ ۹٫۵۹۴ MeV (~ ۶۰٪)[۲]
31
15
P
+ 1
1
H
+ ۷٫۶۷۸ MeV (~ ۴۰٪)
31
16
S
+ n + ۱٫۵۰۰ MeV
30
14
Si
+ ۲ 1
1
H
+ ۰٫۳۸۱ MeV
30
15
P
+ 2
1
D
- ۲٫۴۰۹ MeV
Alternatively:
32
16
S
+ γ
24
12
Mg
+ ۲ 4
2
He

منابع[ویرایش]

  1. Clayton, Donald. Principles of Stellar Evolution and Nucleosynthesis, (۱۹۸۳)
  2. Langer, N. (2012). "Nucleosynthesis" (lectures). Bonn University.

پیوند به بیرون[ویرایش]