رآکتور گرماهسته‌ای آزمایشی بین‌المللی

ITER
	Eight participating members
بنیان‌گذاری	24 October 2007
ستاد	Saint-Paul-lès-Durance, France
از اعضای	اتحادیه اروپا ; ایالات متحده آمریکا ; هند; ژاپن; روسیه; کره جنوبی; چین; Others:; استرالیا; کانادا; قزاقستان; تایلند; بریتانیا (under the EU's Fusion for Energy); سوئیس (as member of EURATOM )
Director-General	Bernard Bigot
وبگاه	www.iter.org

ماکت پروفیل عرضی رآکتور

راکتور گرماهسته‌ای آزمایشی بین‌المللی (به انگلیسی: International Thermonuclear Experimental Reactor) مشهور به ITER یا ایتر، بزرگترین طرح یک رآکتور همجوشی هسته‌ای است که تا کنون طراحی شده است، و بر پایهٔ محصورسازی مغناطیسی بنیاد نهاده شده‌است.^[۱]

برای آغاز فرایند همجوشی، نیاز است که سوخت همجوشی را که از دوتریم و تریتیوم تشکیل شده، به دمای بالایی برسانیم. این دما نزدیک ۱۰۰ میلیون درجه سانتیگراد است. یکی از روش‌های پیشنهاد شده محصور کردن پلاسما با کاربرد میدان مغناطیسی است.

طرح ایتر در ۱۹۸۵ نخست در گفتگوهایی میان اتحاد جماهیر شوروی و آمریکا مطرح گردید. در طی سال‌های بعد، شماری دیگر از کشورها به پروژه پیوستند، و امروزه ۷ عضو چین، اتحادیه اروپا، هند، ژاپن، کره جنوبی، روسیه و آمریکا در این پروژه فعالیت دارند.

تاسیسات اصلی این پروژه در فرانسه قرار خواهد داشت. ایتر بزرگترین توکاماک ساخته شده در تاریخ خواهد ایتر فرانسه

ایتر، بزرگترین پروژه تولید انرژی از راه هم‌جوشی هسته‌ای در دنیا است که وارد مرحله پنج ساله مونتاژ شده است. برای این کار، یک مرکز ۲۳.۵ میلیارد دلاری در سن پل له دورانس در جنوب فرانسه در دست ساخت است.بعد از پایان این مرحله، این مرکز قادر به تولید پلاسمای فوق‌العاده داغ خواهد بود که برای تولید انرژی از راه هم‌جوشی هسته‌ای به آن احتیاج است.

همکاری بین المللی

ایتر هم‌کاری بین چین، اتحادیه اروپا، هند، ژاپن، کره جنوبی، روسیه و آمریکاست. همه اعضا در هزینه ساخت سهیم هستند.

تولید انرژی هسته ای(شکافت هسته ای)

اساس تولید انرژی هسته‌ای در حال حاضر شکافتن هسته‌ اتم است، هسته اتم عنصر شیمیایی سنگین به عناصر سبک‌تر شکسته می‌شود.

تولید انرژی هسته ای(هم جوشی)

ولی در هم‌جوشی، هسته دو عنصر سبک با هم ترکیب می‌شوند تا یک عنصر سنگین‌تر ایجاد شود. این باعث آزاد شدن انرژی زیاد اما با پرتوزایی (رادیواکتیویته) خیلی کم می‌شود.

تولید پلاسمای داغ

برای کنترل واکنش‌های هم‌جوشی در پروژه ایتر، پلاسمای داغ را در سازه‌ای به نام توکاماک محصور می کنند. هدف این پروژه بررسی امکان تولید تجاری انرژی از راه هم‌جوشی است.کمی بعد از پایان مونتاژ در سال ۲۰۲۵، این مرکز می‌تواند پلاسمای بسیار داغ تولید کند که شروع عملیاتی شدن پروژه خواهد بود.