پرش به محتوا

واپاشی آلفا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فیزیک هسته‌ای
واپاشی
شکافت هسته‌ای
گداخت هسته‌ای

واپاشی‌های کلاسیک

واپاشی آلفا · واپاشی بتا · پرتوزایی گاما · واپاشی کروی
دانشمندان
هانری بکرل · ماری کوری · پی‌یر کوری · هانس بتدیگران
واپاشی آلفا

واپاشی آلفا یا واپاشی آلفازا[۱] (به انگلیسی: Alpha decay) یکی از واپاشی‌های مهم فیزیک است که غالباً به صورت یک هسته هلیوم پرتوزایی می‌شود و از عدد اتمی دو شماره کم می‌شود برای نمونه:

[۲]

البته این معمولاً به صورت زیر نوشته می‌شود:

ذرات واپاشی آلفا یک هسته اتم هلیوم است که انرژی ۵ MeV و سرعت ۱۵٫۰۰۰ کیلومتر بر ثانیه (که ۰.۰۵ سرعت نور است) دارد بار آن به علت داشتن دو پروتون +۲ است.

تاریخچه

[ویرایش]

در سال ۱۹۲۸ این قضیه توسط George Gamow حل شد

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «واپاشی آلفازا» [فیزیک‌] هم‌ارزِ «alpha decay» مترادفِ: «فروپاشی آلفازا» هم‌ارزِ واژهٔ بیگانه‌ای دیگر (alpha disintegration)؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر پنجم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴ (ذیل سرواژهٔ واپاشی آلفازا)
  2. Suchocki, John. Conceptual Chemistry, 2007. Page 119.
  • ویکی‌پدیای انگلیسی (نسخه ۱۲ ژانویه ۲۰۰۸)