گودال‌خانه
در باستان‌شناسی به گودالی در زمین که مردم روی آن را با تیرهای چوبی و شاخ‌وبرگ درخت و دیگر مواد می‌پوشاندند و به‌طور موقت در آن زندگی می‌کردند خان‌چال گفته می‌شود.
در دوران پیش از تاریخ، از خان‌چال‌ها احتمالاً به عنوان مکانی برای گرد هم آمدن، رقصیدن، جشن و پایکوبی، داستان‌گویی یا به عنوان انبار آذوقه استفاده می‌شده‌است.
ساخت خان‌چال‌ها در میان مردمان گوناگون باستانی رواج داشته‌است از جمله: سرخ‌پوستان جنوب خاوری ایالات متحده هم‌چون آناسازی‌ها، فرهنگ‌های باستانی فرمونت و موگولون، مردم چروکی، اینویت (اسکیمو)، مردم فلات آمریکای شمالی و باشندگان باستانی وایومینگ، جیسکایروموکو در آمریکای جنوبی، انگلوساکسون‌های اروپا و مردم جومون در ژاپن.
منابع
- برابرهای فرهنگستان زبان فارسی. فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان - دفتر هفتم. بخش اوّل: فارسی. تهران: ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۵.
- Farwell، R. Y. (1981)، "Pit Houses: Prehistoric Energy Conservation?"، El Palacio 87: 43–47