گون‌چوگو بکجه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از پادشاه گان چوگو)
گون‌چوگو بکجه
گون‌چوگو‌ (근초고왕 ، 近肖古王)
مقبره شماره ۳ سوکچون‌دونگ، آرامگاه احتمالی گون‌چوگو
پادشاهی۳۴۶–۳۷۵ میلادی
پیشینگیه
جانشینگان گوسو
زاده۳۲۴ میلادی
بکجه، کره
درگذشته۳۷۵ میلادی (۵۱ سال)
بکجه، کره
پدربیریو

گون‌چوگو یا چوگو دوم (به انگلیسی: Geunchogo-wang ،Chogo II به هانگول: 근초고왕 به هانجا: 近肖古王)؛ سیزدهمین و قدرتمند‌ترین پادشاه بکجه از سه پادشاهی کره بود که از سال ۳۴۶ تا ۳۷۵ میلادی، به مدت ۲۹ سال بر پادشاهی بکجه سلطنت کرد.[۱]

پادشاه گون‌چوگو به عنوان دومین پسر پادشاه بیریو در زمانی به دنیا آمد که پادشاهی بکجه، یکی از ۵۴ کنفدراسیون ماهان، به تدریج ظاهر یک ملت قبیله ای به خود می گرفت. چون از جوانی هیکلی درشت داشت، در سال ۳۴۶ پس از پادشاه گیه با اینکه پسر دوم بود به سلطنت رسید. شاه گون‌چوگو تا حدی کنفدراسیون ماهان را تا منطقه جئولادو در جنوب متحد کرد و همچنین به قلعه پیونگ یانگ در شمال حمله کرد و گوگوگوان پادشاه گوگوریو را در سال ۳۷۱ کشت.[۲]


زندگی[ویرایش]

گون‌چوگو چهارمین پسر بیریو یازدهمین پادشاه بکجه بود و پس از مرگ گیه دوازدهمین پادشاه بکجه به پادشاهی رسید. به نظر می‌رسد سلطنت او نشان‌دهنده برتری دائمی نوادگان پنجمین پادشاه بکجه یعنی چوگو(که نام گون‌چوگو نیز برگرفته از اوست) بر فرزندان هشتمین پادشاه یعنی گوی بوده و به سلطنت متناوب دو خط پایان داد.[۳] او در سال ۳۷۵ میلادی و در سن شصت سالگی درگذشت. مرگ وی بر اثر کهولت سن بود. پس از وی حکومت به ولیعهدش گون‌گوسو رسید.

تقویت قدرت سلطنتی[ویرایش]

پس از رسیدن به تاج و تخت، او تصمیم گرفت تا قدرت سلطنت را در بکجه یکپارچه و مستحکم کند. او قدرت اشراف را کاهش داد و سیستم حکومت های محلی با رؤسای منطقه ای منصوب شده توسط دربار را راه‌اندازی کرد. او با دختری از قبیله جین ازدواج کرد و الگوی ارثی پدر و پسری را برای جانشینی تاج و تخت ایجاد نمود و پایتخت را به هانسان(جنوب شرقی سئول امروزی) منتقل کرد.[۴]

گسترش قلمرو[ویرایش]

تحت حکومت گون‌چوگو، پادشاهی بکجه به بزرگ‌ترین گستره جغرافیایی و قدرت سیاسی خود رسید. قبایل باقی‌مانده از ماهان در سال ۳۶۹م ضمیمه شدند و کنترل بکجه بر تمام منطقه جئولادو کامل شد. ایالت‌های کنفدراسیون گایا در غرب رودخانه ناکدونگ نیز به بکجه پیوستند.

در سال ۳۶۹، بکجه توسط گوگوریو مورد تهاجم قرار گرفت؛ اما در نبرد چی‌یانگ با قدرت ایستادگی کرد. در سال ۳۷۱، ارتش ۳۰۰۰۰ نفری بکجه به رهبری ولیعهد گون‌گوسو، قلعه پیونگ‌یانگ را تصرف کرد و گوگوگوان پادشاه گوگوریو را کشت.

در پایان این پیروزی‌ها، مرزهای بکجه دریای زرد را احاطه کرد و بخش اعظم شبه‌جزیره کره، از جمله تمام گیونگ‌گی، چونگ چئونگ، جئولادو و بخش‌هایی از استان‌های گانگوون و هوانگهه تحت کنترل آنها قرار گرفت.

روابط خارجی[ویرایش]

در سال ۳۶۶ میلادی، گون‌چوگو با شیلا، که در شرق با بکجه هم‌مرز بود، متحد شد و توازن قدرت را در میان سه پادشاهی حفظ کرد.

کنترل بکجه در بیشترین حد خود به شمال و به چین کنونی رسید. بکجه همچنین با جین در سال ۳۴۵ و ژاپن در سال ۳۶۷ روابط دیپلماتیک برقرار کرد.[۵]

شاه گئونچوگو به عنوان اولین پادشاه در تاریخ بکجه شناخته می شود که نامش در اسناد تاریخی چین ثبت شده است. طبق کتاب جین، فرستادگانی برای پرداخت خراج در ماه های اول و ششم تقویم قمری در سال ۳۷۲ به دونجین فرستاده شدند و این اولین تماس دیپلماتیک بین بکجه و جین بود. در همان سال، دربار جین فرستادگانی به بکجه فرستاده و عنوان «ژنرال تثبیت کننده شرق(ژنرال ژندونگ) و فرماندار لیلانگ» را به او اعطا کرد.[۶]

در طول سلطنت او، بکجه داد و ستد تجاری بین چین، شبه‌جزیره کره و ژاپن که به عنوان تجارت سه‌گانه شناخته می‌شود را فعال و رهبری میکرد. به‌طور سنتی تجارت عمدتاً تحت سلطه امپراتوران چینی بود. با این حال، پس از اینکه جین کنترل لیلانگ را از دست داد، شمال چین تحت حاکمیت «پنج بربر» قرار گرفت، که همه آنها در دریا بی‌تجربه بودند. بکجه در مناطق لیائوژی چین فرماندهی ایجاد کرد و تا کیوشو ژاپن پیشروی کرد و به عنوان مرکز تجاری جدید آسیای شرقی مطرح شد.[۷]

بکجه همچنین فرهنگ را به متحدانش در پادشاهی وا در ژاپن دوره یاماتو صادر کرد. گواه رابطه دوستانه بکجه با ژاپن، شمشیر هفت شاخه‌ای است که گون‌چوگو به یاماتو داد. گون‌چوگو همچنین دانشمندان وانگ این و آجیکی را به ژاپن فرستاد تا دانش و فرهنگ بکجه، آیین کنفوسیوس و حروف چینی را گسترش دهند.[۸] وانگ این آثار کلاسیک کنفوسیوس را به وارث امپراتور یوجینوواکیراتوکو آموخت.[۹]

طبق تواریخ ژاپن، آجیکی و وانگ این به ژاپن اعزام شدند. پادشاه ژاپن با آنها به عنوان مربیان ولیعهد رفتار می کرد و در همین زمان بود که شمشیر هفت تیغه برای پادشاه ژاپن فرستاده شد. بر اساس تواریخ ژاپن، ثبت شده است که شاه گون‌چوگو ۴۰ لوح آهن را به کشور ژاپن فرستاد، بنابراین به نظر می رسد که ژاپنی ها در زمان سلطنت شاه گون‌چوگو، ظروف آهنی را از گایا و بکجه وارد کرده اند.[۱۰]

در تاریخ[ویرایش]

در طول سلطنت او، برای نخستین بار در تاریخ ۴۰۰ ساله بکجه، تاریخچه‌ای از بکجه با عنوان سئوگی (به هانگول و هانجا: 서기 ، 書記) توسط محقق گوهیونگ (به هانگول و هانجا: 고흥 ، 高興) گردآوری شد. هدف آن نه تنها ثبت تاریخ، بلکه توجیه حکومت او و نمایش قدرت بکجه بود. هیچ کپی شناخته شده‌ای از سئوگی تا دوران مدرن باقی نمانده‌است.

در سامگوک ساگی[ویرایش]

«پادشاه گون‌چوگو چهارمین پسر پادشاه بیریو بود. او به طور شگفت آوری تنومند بود و همینطور دانش گسترده‌ای داشت. هنگامی که پادشاه گیه درگذشت، وی جانشین او شد.»

  • ۳۴۷ میلادی، فصل بهار، ماه اول. قربانی‌هایی برای خدایان آسمان و زمین انجام شد. بائه جین جونگ وزیر دربار شد. او از بستگان ملکه بود. او شخصیتی شرور و فاسد داشت و خیرخواه نبود. او توجه خود را به سمت مسائل جزئی معطوف میکرد و برای رسیدن به اهداف خویش به زور متکی بود. مردم از او متنفر بودند.
  • ۳۶۶ میلادی، فصل بهار، ماه سوم. قاصدانی برای تقدیم هدایا به شیلا اعزام شدند.
  • ۳۶۸ میلادی، فصل بهار، ماه سوم. روز اول ماه. خورشید گرفتگی رخ داد. قاصدانی به همراه دو اسب خوب به شیلا فرستاده شدند.
  • ۳۶۹ میلادی، فصل پاییز، ماه نهم. سایو پادشاه گوگوریو در راس ۲۰۰۰۰ سرباز پیاده و سواره‌نظام به دهکده چیانگ آمد و نیروهای خود را برای حمله و غارت خانه‌های مردم تقسیم کرد. پادشاه بی درنگ ولیعهد را به همراه سربازان به چیانگ فرستاد و آنها به سرعت به دشمن حمله کردند و آنها را شکست دادند. آنها بیش از ۵۰۰۰ نفر را اسیر کردند و این اسیران به عنوان هدیه به ژنرال و رزمندگانش اهدا شد. فصل زمستان، ماه یازدهم.یک بازرسی بزرگ از نیروها در منطقه جنوب رودخانه هان انجام شد. پرچم‌های استفاده شده همگی زرد بودند.
  • ۳۷۱ میلادی. گوگوریو تعداد سربازان را افزایش داد و به سمت مرزهای ما آمد. پادشاه این را شنید و افرادش در خندق‌ها و کانال‌ها پنهان شدند. سپس ناگهان به بیرون شتافتند و به آنها حمله کردند. سربازان گوگوریو شکست خوردند. زمستان؛ پادشاه و ولیعهد ۳۰۰۰۰ سرباز با روحیه را برای حمله به گوگوریو در قلعه پیونگ یانگ رهبری کردند. پادشاه گوگوریو، سایو، برای دفع آنها با قدرت جنگید، اما یک تیر سرگردان به او اصابت کرد و جان باخت. پادشاه ما، افراد او را وادار به عقب‌نشینی کرد و ما پایتخت‌مان را به کوه هانسان منتقل کردیم.
  • ۳۷۲ میلادی، فصل بهار، ماه اول. قاصدانی به همراه خراج به دربار جین اعزام شدند. فصل پاییز، ماه هفتم؛ زلزله ای رخ داد.
  • ۳۷۳ میلادی، فصل بهار، ماه دوم. قاصدانی به همراه خراج به دربار جین اعزام شدند. فصل پاییز، ماه هفتم؛ قلعه ای در کوه چئونگموک ساخته شد. ارباب قلعه دوکسان به همراه ۳۰۰ نفر افراد تحت فرمانش به شیلا گریخت.
  • ۳۷۵ میلادی، فصل پاییز، ماه هفتم. گوگوریو آمد و به مناطق پست شمالی در قلعه سوگوک حمله کرد و آن را گرفت. پادشاه مردانی را برای دفع تهاجم اعزام کرد، اما موفق نشدند. شاه همچنین برای انتقام گرفتن از آنها به همراه یک ژنرال ارتشی بزرگ تشکیل داد، اما در آن سال خشکسالی رخ داد و بنابراین نقشه به نتیجه نرسید. فصل زمستان، ماه یازدهم. شاه درگذشت. گوکی (روایتگر امور باستانی) می‌گوید، زمانی که بکجه تأسیس شد، آنها سوابق مکتوب را حفظ نکردند. با این حال، در این دوره آنها به خدمت محقق گوهیونگ رفتند و او از ابتدا شروع به نوشتن تاریخ کرد. با این حال، هویت گوهیونگ در هیچ تاریخچه دیگری مشخص نشده‌ است و بنابراین معلوم نیست که او چه کسی بوده‌ است.

خانواده[ویرایش]

  • پدر: پادشاه بیریو ، یازدهمین پادشاه بکجه
  • مادر: بانویی از قبیله جین
  • همسر: بانویی از قبیله جین[۱۱]
    • شاهزاده بویئو گوسو (扶餘須 ، ?-384) - چهاردهمین پادشاه بکجه، گون‌گوسو

در فرهنگ عامه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Il-yeon: Samguk Yusa: Legends and History of the Three Kingdoms of Ancient Korea, translated by Tae-Hung Ha and Grafton K. Mintz. Book Two, page 120. Silk Pagoda (2006). شابک ‎۱−۵۹۶۵۴−۳۴۸−۵
  2. "근초고왕". 위키백과, 우리 모두의 백과사전 (به کره‌ای). 2023-11-25.
  3. Park, Hyun Sook, «백제의중앙과지방»(Central area and regions of Baekje), p. 71, Juryuseong, 2005, شابک ‎۸۹۸۷۰۹۶۵۱۳
  4. Il-yeon: Samguk Yusa: Legends and History of the Three Kingdoms of Ancient Korea, translated by Tae-Hung Ha and Grafton K. Mintz. Book Two, page 120. Silk Pagoda (2006). شابک ‎۱−۵۹۶۵۴−۳۴۸−۵
  5. What Was the Baekje Kingdom
  6. 晉書/卷009, 簡文皇帝...咸安...二年春正月辛醜,百濟、林邑王各遣使貢方物。... 六月,遣使拜百濟王餘句為鎮東將軍,領樂浪太守。 ، کتاب جینشو/جلد ۰۰۹ ، امپراتور جیان ون...شیانان...در بهار سال دوم ماه اول سینچو، پادشاهان باکجه و لینی هر کدام فرستادگانی را برای ادای خراج فرستادند. در ماه ژوئن، فرستاده ای برای تقدیر از پادشاه یوگو بکجه به عنوان ژنرال ژندونگ و فرماندار لیلانگ فرستاده شد.
  7. Shin Hyeong Shik, A Brief History of Korea, Book1, p.29-30, Ewha Womans University
  8. Christopher Seeley, A History of Writing in Japan, p.23, p.141
  9. Susan M. Allen, Lin Zuzao, The History and Cultural Heritage of Chinese Calligraphy
  10. 백제사자료석주집 일본편 28쪽, 충청남도역사문화연구원, 2008년 ، ستون سنگی تاریخ بکجه، ژاپن، صفحه ۲۸، موسسه پژوهشی تاریخ و فرهنگ چونگ چئونگنام-دو
  11. "근초고왕". 위키백과, 우리 모두의 백과사전 (به کره‌ای). 2023-11-25.

پیوند به بیرون[ویرایش]

گون‌چوگو بکجه
درگذشتهٔ: ۳۷۵
عنوان سلطنتی
پیشین:
گیه
پادشاه بکجه
۳۴۶–۳۷۵
پسین:
گانگو سو