پادشاه گوی

پادشاه گوی (۲۳۴–۲۸۶) هشتمین فرمانروای باکجه یک امپراتوری از میان سه امپراتوری کره بود او کوچک‌ترین پسر چهارمین امپراتور باکجه، گائه رو و نیز برادر کوچک پنجمین پادشاه باکجه یعنی چوگو بود.

به قدرت رسیدن

او در سال ۲۳۴ میلادی درحالی‌که هیچ‌کس توقع نداشت به قدرت رسید، یعنی اگر او نبود امکان داشت شورش برای رسیدن به تخت، باکجه را تکه‌تکه می‌کرد. این شورش‌ها به این دلیل بود که نوهٔ برادرش، پادشاه سابان ۲ ماه بعد از رسیدن به تخت مرد و تنها کسی که برای جانشینی مناسب بود، کسی جز گوی نبود. او در سال ۲۳۴ میلادی به قدرت رسید.

دورهٔ حکومت

در زمان او باکجه بسیار نیرومند بود. او کم‌کم نواحی رودخانه هان را در اختیار گرفت و بعد با ارتشش ماهان را مطیع خود ساخت و این پیشروی‌های او ادامه پیدا کرد تا به رودخانهٔ شیلا رسید.

مرگ

او در سال ۲۸۶ میلادی مرد و حکومت را به چائک گای سپرد.

جستارهای وابسته

• باکجه
• پادشاه سابان
• پادشاه چوگو
• پادشاه گائه رو

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Goi of Baekje». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ‏۱ فروردین ۱۴۰۲.