مین پو-شیان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پوشیان
莆仙語/莆仙話/興化話
Pó-sing-gṳ̂/Pó-sing-uā/Hing-hua̍-uā
زبان بومی درچین، مالزی، سنگاپور، اندونزی، تایوان (ووچیوایالات متحده آمریکا (کالیفرنیا)
منطقهفوجیان (پوتیان، بخش‌هایی از فوجو و کوانژو)
قومیتپوشیانی (مردم هان)
شمار گویشوران
۲٫۶ میلیون  (۲۰۰۰)[۱]
گویش‌ها
نویسه‌های چینی
لاتین‌نویسی هینگهوا(báⁿ-uā-ci̍)
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹cpx
گلاتولوگpuxi1243[۲]
زبان‌شناسی79-AAA-id
{{{mapalt}}}
  مین پو-شیان
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

پو-شیان (لاتین‌نویسی هینگهوا: Pó-sing-gṳ̂/莆仙語; چینی ساده: 莆仙话; چینی سنتی: 莆仙話; پین‌یین: Púxiānhuà) یکی از زبان‌های چینی از شاخه مین است.

این زبان در استان فوجیان به ویژه در شهرهای پوتیان و شیانیو (که نام زبان از این دو شهر ریشه گرفته‌است) و بخش‌هایی از فوجو و کوانژو رایج است.[۳] گروه‌هایی از گویشوران پو-شیان در مالزی، اندونزی و سنگاپور نیز یافت می‌شوند. بین گویش‌های دو شهر پوتیان و شیانیو تفاوت‌های اندکی یافت می‌شود.

منابع[ویرایش]

  1. پوشیان at اتنولوگ (18th ed., 2015)
  2. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Pu-Xian Chinese". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
  3. "A Further Study on Puxian Dialect Zone in Aoyao Village,Fuding--《Journal of Longyan University》2013年01期". en.cnki.com.cn. Archived from the original on 6 August 2020. Retrieved 27 اكتبر 2020. {{cite web}}: Check date values in: |access-date= (help)

پیوند به بیرون[ویرایش]