گویش مجنی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
طَبَری مُجِنی
طَبَری‌مُوژِنی، طَبَری‌مُژِنی، طَبَری‌مُوجِنی
زبان بومی در ایران
استان سمنان
الفبای فارسی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹
مناطقی مازندرانی نشین که گویشوران طبری دارد

گویش مُجِنی یا طبری مُجِنی گویشی از زبان مازندرانی می‌باشد که در شهر مُجِن واقع در شمال غربی شهرستان شاهرود در استان سمنان گویش می‌شود. که ریشه و اصل و نسب طبری مازندرانی دارد. گویش طبری شهر مُجِن به شدت تحت تأثیر سنگین زبان فارسی‌شاهرودی است. تأثیر فارسی را می‌توان در تمام سطوح گویش و همچنین در واژگان مشاهده کرد. با این حال گویش طبری شهر مُجِن هنوز هویت و فرهنگ و اصل و نسب مازندرانی خود را حفظ کرده است، که می‌توان به ویژه در لغات وکلمات گویش مردم شهر مشاهده کرد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

https://amordadnews.com/13133/ https://ctmehr.com/News/Index/5022