پرش به محتوا

فقر مکتب تاریخ‌گرایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فقر مکتب تاریخ گرایی[۱] یا فقر تاریخیگری (The Poverty of Historicism) کتابی از کارل پوپر فیلسوف اتریشی-انگلیسی است که در سال ۱۹۵۷ نوشته و در آن تاریخ‌گرایی (Historicism) [یادداشت ۱] را اندیشه‌ای خطرناک و ورشکسته عنوان می‌کند. این کتاب رساله‌ای به روش علمی درباره علوم اجتماعی است. پوپر مکتب تاریخ‌گرایی را پیشگویی تاریخ تعریف کرده و آن را از سه جهت نقد می‌کند.[۲] [۳]

جلد انگیسی کتاب فقر مکتب تاریخ گرایی

یادداشت

[ویرایش]
  1. historicism در فارسی به تاریخیگری، تاریخ گرایی، تاریخیت، اصالت تاریخ، تاریخ نگری، تاریخ باوری، تاریخ پرستی ترجمه شده است. همچنین نوشتار تاریخیت (فلسفه) را ببینید. برگرفته از کارل پوپر (۱۳۸۰). «مقدمه مترجم». جامعه باز و دشمنان آن. ترجمهٔ عزت الله فولادوند. خوارزمی. ص. ۶.

منابع

[ویرایش]
  1. فقر مکتب تاریخ گرایی. کارل پوپر. ترجمه رحمت‌‌اله جباری. شرکت سهامی انتشار.
  2. Wikipedia contributors, "The Poverty of Historicism," Wikipedia, The Free Encyclopedia, https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Poverty_of_Historicism&oldid=1061170142 (accessed December 24, 2021).
  3. کارل پوپر (۱۳۸۰). جامعه باز و دشمنان آن. ترجمهٔ عزت الله فولادوند. خوارزمی. ص. ۲۰.