سینمای کوبا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سینمای کوبا
سینمای پراگا در پینار دل ریو، کوبا
تعداد سالن۳۱۳ (۲۰۰۹)[۱]
 • سرانه۳٫۰ به ازای هر ۱۰۰٬۰۰۰ (۲۰۰۹)[۱]
توزیع‌کنندگان اصلیDist. Nac. ICAIC 100.0%[۲]
فیلم‌های تولید شده (۲۰۰۹)[۳]
داستانی۸
تعداد پذیرش (۲۰۱۱)[۴]
مجموع۲٬۲۳۰٬۲۰۰
فروش گیشه (۲۰۰۶)[۴]
مجموع۲٫۴۵ میلیون پزوی کوبا

سینمای کوبا (انگلیسی: Cinema of Cuba) به صنعت فیلم در کوبا اشاره دارد. سینما در اوایل قرن بیستم به وارد کوبا شد. پیش از انقلاب کوبا در ۱۹۵۹، حدود ۸۰ فیلم بلند در کوبا ساخته شد که بیشترشان ملودرام بودند. به دنبال انقلاب، کوبا وارد دوره طلایی سینمای خود شد. از فیلم‌سازان مطرح کوبایی می‌توان به اومبرتو سولاس و خوان کارلوس تابیو اشاره کرد. از فیلم‌های مطرح کوبایی می‌توان به شام آخر، ماداگاسکار، آموزگار، مادریگال، مرگ یک بوروکرات، من کوبا هستم، ونیز، توت‌فرنگی و شکلات و لیست انتظار اشاره کرد. جشنواره فیلم هاوانا در کوبا برگزار می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Table 8: Cinema Infrastructure - Capacity". UNESCO Institute for Statistics. Archived from the original on 26 December 2018. Retrieved 5 November 2013.
  2. "Table 6: Share of Top 3 distributors (Excel)". UNESCO Institute for Statistics. Archived from the original on 26 December 2018. Retrieved 5 November 2013.
  3. "Table 1: Feature Film Production - Genre/Method of Shooting". UNESCO Institute for Statistics. Archived from the original on 26 December 2018. Retrieved 5 November 2013.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ "Table 11: Exhibition - Admissions & Gross Box Office (GBO)". UNESCO Institute for Statistics. Archived from the original on 3 November 2013. Retrieved 5 November 2013.

پیوند به بیرون[ویرایش]