جبهه‌های مدیترانه، خاورمیانه و آفریقا

جبهه‌های مدیترانه، خاورمیانه و آفریقای
بخشی از جنگ جهانی دوم
نقشهٔ اراضی در دست متفقین (سبز تیره) و نیروهای محور (نارنجی) و کشورهای بی‌طرف (خاکستری) در هنگام درگیری در مدیترانه
تاریخ ۱۰ ژوئن ۱۹۴۰ – ۲ مه ۱۹۴۵ (۴ سال، ۱۰ ماه، ۳ هفته و ۱ روز) مکان بالکان، ایتالیا، غرب آسیا، شرق آفریقا، شمال آفریقا و غرب آفریقا نتیجه پیروزی متفقین
طرفین درگیر
متفقین: بریتانیا (۱۹۳۹–۴۵) ایالات متحده (۱۹۴۲–۴۵) شوروی (۱۹۴۱–۴۵) برزیل (۱۹۴۲–۴۵) ایتالیا (۱۹۴۳–۴۵) تبعیدی‌ها و پارتیزان‌ها به ترتیب ورود به جنگ: اتیوپی لهستان چکسلواکی فرانسه آزاد یونان (۱۹۴۰–۴۵) یوگسلاوی (۱۹۴۱–۴۵) آلبانی (۱۹۴۴–۴۵) مشترک‌المنافع/امپراتوری بریتانیا: کانادا راج بریتانیا استرالیا نیوزیلند آفریقای جنوبی امارت شرق اردن	نیروهای محور: ایتالیا (۱۹۴۰–۴۳) جمهوری اجتماعی ایتالیا (۱۹۴۳–۴۵) آلمان عراق (۱۹۴۱) مجارستان ایران (۱۹۴۱) کرواسی اسلواکی بلغارستان (۱۹۴۰–۴۴) مبارزان فلسطینی فرانسه ویشی (۱۹۴۰–۴۲)
فرماندهان و رهبران
وینستون چرچیل Harold Alexander Claude Auchinleck Archibald Wavell Henry Maitland Wilson ژوزف استالین ومیتری کوزلوف فرانکلین دلانو روزولت هری ترومن دوایت آیزنهاور گتولیو وارگاس مارشال پیترو بادوگیلیو هایله سلاسی ادوارد بنش شارل دو گل ماری-پیر کونیگ Jean de Lattre de Tassigny الکساندر پاپاگوس (اسیر) یوسیپ بروز تیتو انور خوجه	بنیتو موسولینی  † مارشال پیترو بادوگیلیو اوگو کاوایرو  † آدولف هیتلر آلبرت کسلرینگ اروین رومل رشید عالی رضا پهلوی غلامعلی بایندر † امین الحسینی میکلوش هورتی آنته پاولیچ دیدو کواترنیک یوزف تیسو بوریس سوم بلغارستان  † سیمئون دوم فرانسوآ دارلان  † هانری فرناند دنتز (اسیر)

جبهه‌های مدیترانه، خاورمیانه و آفریقا جنگ جهانی دوم شامل نبردهای دریایی، زمینی و هوایی بین متفقین و نیروهای محور در حوضه مدیترانه، غرب آسیا و شمال آفریقا بود. جنگ در این جبهه از ۱۰ ژوئن سال ۱۹۴۰ با ورود ایتالیا به جنگ جهانی دوم تا ۲ مه ۱۹۴۵ وقتی که همه نیروهای محور در ایتالیا در پایان جنگ جهانی دوم در اروپا تسلیم شدند، ادامه یافت.

عملیات‌های لوفت‌وافه

در پی انهدام بیشتر ناوگان دریایی رزمی ایتالیا در تارانتو توسط نیروی هوایی بریتانیا و شکست این کشور در یونان، روز ۲۰ نوامبر سال ۱۹۴۰ آلمان پیشنهاد اعزام یگان هوایی قدرتمندی به سیسیل جهت اجرای حملات برد بلند علیه ناوگان دریایی بریتانیا در شرق مدیترانه را به ایتالیا کرد. ایتالیایی‌ها که در موقعیتی نبودند هر گونه پیشنهاد کمک را رد کنند، به سرعت با آن موافقت نمودند. اواخر ماه دسامبر سفارت آلمان در رم اعلام کرد تنها یک فرماندهی یگانه به رهبری افسران آلمانی در مدیترانه می‌تواند اوضاع فاجعه‌بار به پا در اثر بی‌کفایتی ایتالیایی‌ها را بهبود ببخشد اما هیتلر بنا بر دلایل سیاسی در دست گرفتن امور جنگی ایتالیا را رد کرد. تا ماه ژانویه سال ۱۹۴۱ سپاه ۱۰ هوایی لوفت‌وافه عموما متشکل از یگان‌های مستقر در نروژ، در سیسیل مستقر گشت. تا میانه ماه ژانویه قریب به ۲۰۰ بمب‌افکن و جنگنده برد بلند آلمانی در حال عملیات علیه نیروی دریایی بریتانیا و خطوط ارتباطی آن در مرکز و شرق مدیترانه بودند. تاثیر لوفت‌وافه در عملیات‌های هوایی و دریایی جبهه مدیترانه بلافاصله و مستقیم بود. به دستور هیتلر این یگان تقریبا در همین زمان جهت پشتیبانی از عملیات‌های زمینی نیروهای محور به شمال آفریقا منتقل گشت. به هر صورت حضور لوفت‌وافه در مدیترانه یک عملیات جانبی برای آن به حساب می‌آمد. در مجموع ماموریت این نیرو در این جبهه تا حدود زیادی شامل حمله به جزیره مالت، پشتیبانی از آفریکاکور، تهاجم به ناوگان دریایی بریتانیا، محافظت از خط تدارکاتی بین آفریقا و اروپا و پشتیبانی از ایتالیایی‌ها می‌شد..