آلبرت کسلرینگ

آلبرت کسلرینگ
زاده	۳۰ نوامبر ۱۸۸۵ مارکتشتفت، بایرن، امپراتوری آلمان
درگذشته	۱۶ ژوئیهٔ ۱۹۶۰ (۷۴ سال) باد نائوهایم، آلمان غربی
وفاداری	امپراتوری آلمان (تا ۱۹۱۸) جمهوری وایمار (تا ۱۹۳۳) رایش سوم
شاخه نظامی	نیروی هوایی
درجه	فیلدمارشال
فرماندهی	رئیس ستاد کل لوفت‌وافه
جنگ‌ها و عملیات‌ها	جنگ جهانی اول جنگ جهانی دوم

آلبرت کنراد کسلرینگ (به آلمانی: Albert Konrad Kesselring) (۳۰ نوامبر ۱۸۸۵–۱۶ ژوئیه ۱۹۶۰) نظامی و فیلدمارشال آلمانی در دوره رایش سوم بود که فرماندهی یگان‌های مختلفی از لوفت‌وافه را در جریان جنگ جهانی دوم بر عهده داشت.

سال‌های اولیه

ترفیع درجه

• ۸ مارس ۱۹۰۶: ستوان دوم
• ۲۵ اکتبر ۱۹۱۳: ستوان یکم
• ۱۹ مه ۱۹۱۶: سروان
• ۱ آوریل ۱۹۲۵: سرگرد
• ۱ فوریه ۱۹۳۰: سرهنگ دوم
• ۱ اکتبر ۱۹۳۲: سرهنگ
• ۱ اکتبر ۱۹۳۴: سرتیپ
• ۱ آوریل ۱۹۳۶: سرلشکر
• ۱ ژوئن ۱۹۳۷: سپهبد (ژنرال نیروی هوایی)
• ارتقا مستقیم از سپهبد به فیلدمارشال با رد کردن درجه ارتشبد
• ۱۹ ژوئیه ۱۹۴۰: فیلدمارشال

آلبرت کنراد کسلرینگ روز ۳۰ نوامبر سال ۱۸۸۵ در مارکتشتفت در بایرن زاده شد. پدرش معلم مقطع ابتدایی بود و خاندان او هیچ سابقه نظامی‌گری نداشت. خانواده او ابتدا به وونزیدل و سپس در سال ۱۸۹۸ به بایرویت نقل مکان کرد. کسلرینگ سال ۱۹۰۴ مدرک دبیرستان گرامر را دریافت نمود. معلمانش او را «پسری خوب و رُک» با استعدادی در حد متوسط توصیف می‌کردند.

کسلرینگ روز ۲۰ ژوئیه سال ۱۹۰۴ به عنوان افسر داوطلب در هنگ ۲ توپخانه پیاده در متس وارد نیروی زمینی بایرن شد. او روز ۲۵ اکتبر همان سال به درجه «افسر دون» و سپس روز ۴ فوریه سال ۱۹۰۵ به درجه «افسر نامزد» ترفیع یافت. کسلرینگ ۱ مارس سال ۱۹۰۵ تا ۲۵ ژانویه سال ۱۹۰۶ را در دانشکده جنگ گذراند و در روز ۸ مارس سال ۱۹۰۶ با درجه ستوان دومی خدمت رسمی خود را آغاز کرد. از ۱ اکتبر سال ۱۹۰۸ تا ۱۸ مارس سال ۱۹۱۰ در دانشکده توپخانه و مهندسی در مونشن به تحصیل پرداخت. او بین روزهای ۴ تا ۲۲ ژوئن سال ۱۹۱۲ یک دوره آموزشی مشاهده‌گر بالون را در گردان بالون هوایی طی نمود. ماه ژانویه فرمانده هنگ او را یکی از بهترین افسران خواند که آینده امید بخشی میش رو دارد. کسلرینگ روز ۱ اکتبر سال ۱۹۱۲ آجودان گردان ۱ هنگ توپخانه خود شد. روز ۲۵ اکتبر سال ۱۹۱۳ به درجه ستوان یکمی رسید.

جنگ جهانی اول

در جریان جنگ جهانی اول وظایف مختلف ستادی و فرماندهی بر عهده داشت. ابتدا در تهاجم ناموفق آلمان در نانسی و سپس در ماه نوامبر سال ۱۹۱۴ در فلاندر مشارکت کرد. روز ۵ دسامبر همان سال به قرارگاه تیپ ۱ توپخانه پیاده بایرن منتقل شد و مدتی آجودان این یگان بود. کسلرینگ از ۸ مه تا ۲ سپتامبر سال ۱۹۱۵ به هنگ ۲ توپخانه پیاده بازگشت و در جایگاه آجودان آن قرار داشت. او مجدداً به قرارگاه تیپ ۱ توپخانه پیاده منتقل گشت و روز ۱۹ مه سال ۱۹۱۷ به درجه سروانی ترفیع یافت. کسلرینگ روز ۶ مارس سال ۱۹۱۷ آجودان فرماندهی شماره ۳ توپخانه بایرن شد. ماه آوریل هنگام تهاجم نیروهای بریتانیایی در ویمی، در خط مقدم بود و عملکرد قابل ملاحظه‌ای از خود نمایش داد. پس از گذراندن یک دوره کوتاه بین روزهای ۸ تا ۱۳ اکتبر در دانشکده محافظت شیمیایی در برلین، به ستاد لشکر دوم سرزمینی بایرن در جبهه شرقی فرستاده شد. روز ۴ ژانویه سال ۱۹۱۸ به عنوان یک افسر ستاد کل به جبهه غربی بازگشت. ابتدا در ستاد ارتش ششم و سپس از ۱۵ آوریل در ستاد سپاه سلطنتی بایرن خدمت کرد. در این مدت با وجود عدم رزم در سنگرها، نشان درجه یک و دو صلیب آهنین به او اعطا گردید.

رایشسور

کسلرینگ پس از جنگ جزو نیروی صد هزار نفری رایشسور باقی ماند. مدتی با دوری از وظایف ستادی، از ۲۴ اوت سال ۱۹۱۹ فرماندهی یک آتشبار را ابتدا در هنگ ۲۴ توپخانه و سپس از روز ۱ ژانویه سال ۱۹۲۱ در هنگ ۷ توپخانه، بر عهده داشت. روز ۱ اکتبر سال ۱۹۲۲ وارد وزارت رایشسور در برلین شد و در روز ۱ آوریل سال ۱۹۲۴ به دفتر نیرو منتقل گشت. روز ۱ آوریل سال ۱۹۲۵ به درجه سرگردی و روز ۱ فوریه سال ۱۹۳۰ به درجه سرهنگ دومی ترفیع گرفت. کسلرینگ روز ۱ فوریه ۱۹۳۲ به فرماندهی گردان ۳ هنگ ۴ توپخانه رسید. روز ۱ اکتبر همان سال به درجه سرهنگی ترفیع یافت.

ورماخت

کسلرینگ روز ۱ اکتبر سال ۱۹۳۳ نیروی زمینی را ترک کرد و به عنوان یک غیرنظامی به وزارت هوانوردی رایش منتقل شد تا وارد لوفت‌وافه که به شکل مخفیانه تشکیل شده بود، گردد. او با هرمان گورینگ، فرمانده لوفت‌وافه، رابطه دوستی داشت.

روی متبسم لقب «آلبرت خندان» را برای کسلرینگ به همراه داشت. ۳۰ سپتامبر ۱۹۳۹

کسلرینگ در سن ۴۸ سالگی پرواز را فرا گرفت و روز ۱ آوریل سال ۱۹۳۴ به درجه سرتیپی رسید. پس از علنی شدن وجود لوفت‌وافه در ۲۶ فوریه سال ۱۹۳۵، روز ۱ آوریل سال ۱۹۳۶ به درجه سرلشکری دست یافت. روز ۱۲ ژوئن، پس از کشته شدن والتر وفر در یک سانحه هوایی، ریاست دفتر فرماندهی لوفت‌وافه به کسلرینگ سپرده شد. به هر حال، با کشمکش قدرت و رقابت‌های موجود در لوفت‌وافه از جمله درگیری او با ارهارت میلش، کسلرینگ به خوبی وفر قادر به اداره امور نبود. از این رو خواهان تغییر جایگاه خود شد. به هر صورت، با سازمان‌دهی مجدد دفتر فرماندهی و بدل گشتن آن در ۱ ژوئن سال ۱۹۳۷ به ستاد کل لوفت‌وافه، کسلرینگ مدتی ریاست این ستاد را بر عهده داشت تا این که هانس-یورگن اشتومپف جانشین او شد.

زندگی شخصی

کسلرینگ روز ۲۹ مارس سال ۱۹۱۰ با پائولینه آنا کایسلر ازدواج کرد. این وصلت هیچ فرزندی به بار نیاورد تا زوج سال ۱۹۱۳ راینر، پسر عمو زاده کسلرینگ را به فرزندخواندگی بگیرند.