پرش به محتوا

بینوایان (فیلم ۲۰۱۲)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بینوایان
پوستر پخش سینمایی
کارگردانتام هوپر
تهیه‌کننده
فیلمنامه‌نویس
بر پایه
بازیگران
موسیقیکلود-میشل شونبرگ
فیلم‌برداردنی کوهن
تدوین‌گر
شرکت
تولید
توزیع‌کنندهیونیورسال پیکچرز[۱]
تاریخ‌های انتشار
  • ۵ دسامبر ۲۰۱۲ (۲۰۱۲-12-۰۵) (اودئون میدان لستر)[۳]
  • ۲۵ دسامبر ۲۰۱۲ (۲۰۱۲-۱۲-۲۵) (ایالات متحده)
  • ۱۱ ژانویه ۲۰۱۳ (۲۰۱۳-0۱-۱۱) (بریتانیا)
مدت زمان
۱۵۸ دقیقه[۴]
کشور
زبانانگلیسی
هزینهٔ فیلم۶۱ میلیون دلار[۸]
فروش گیشه۴۴۲٫۸ میلیون دلار[۸]

بینوایان (به فرانسوی: Les Misérables) یک فیلم موزیکال تاریخی حماسی محصول سال ۲۰۱۲ است که توسط تام هوپر کارگردانی شده و فیلمنامه آن توسط ویلیام نیکلسون، آلن بوبیل، کلود-میشل شونبرگ و هربرت کرتزمر نوشته شده است. این فیلم بر اساس موزیکال به همین نام اثر شونبرگ، بوبیل و ژان-مارک ناتل ساخته شده که خود آن نیز بر پایه رمان بینوایان نوشته ویکتور هوگو در سال ۱۸۶۲ است. بازیگران اصلی فیلم عبارتند از هیو جکمن، راسل کرو، ان هتوی، ادی ردمین، آماندا سایفرد، هلنا بونهام کارتر، و ساشا بارون کوهن، با سمنتا بارکس، آرون تویت و دنیل هاتلستون در نقش‌های مکمل. داستان فیلم در فرانسه اوایل قرن نوزدهم رخ می‌دهد و روایتگر زندگی ژان والژان است؛ او در حالی که دهه‌ها توسط پلیس بی‌رحم ژاور تعقیب می‌شود، پس از شکستن شرط آزادی مشروط، موافقت می‌کند تا از دختر یک کارگر کارخانه مراقبت کند. داستان در پس‌زمینه شورش ژوئن ۱۸۳۲ به پایان می‌رسد.

پس از انتشار موزیکال، اقتباس سینمایی آن بیش از ده سال در برزخ توسعه گرفتار بود، زیرا حقوق آن به چندین استودیوی بزرگ منتقل شد و کارگردانان و بازیگران مختلفی برای آن در نظر گرفته شدند. در سال ۲۰۱۱، کمرون مکینتاش، تهیه‌کننده موزیکال، حقوق فیلم را به اریک فلنر فروخت و فلنر فیلم را با تیم بوان و دبرا هیوارد از طریق شرکت تولیدی ورکینگ تایتل فیلمز تأمین مالی کرد. در ژوئن ۲۰۱۱، تولید فیلم به‌طور رسمی آغاز شد و هوپر به عنوان کارگردان استخدام گردید. شخصیت‌های اصلی در همان سال انتخاب شدند. تصویربرداری اصلی در مارس ۲۰۱۲ آغاز شد و در ژوئن پایان یافت. فیلم‌برداری در مکان‌هایی مانند گرینویچ، لندن، چتم، وینچستر، بث و پورتسموث در انگلستان؛ گوردون در فرانسه؛ و استودیوهای پاین‌وود انجام شد.[۹]

بینوایان در ۵ دسامبر ۲۰۱۲ در اودئون میدان لستر لندن نخستین نمایش خود را داشت و توسط یونیورسال پیکچرز در ۲۵ دسامبر در ایالات متحده و در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۳ در بریتانیا منتشر شد.[۳][۸][۱۰] این فیلم نقدهای عموماً مثبتی از منتقدان دریافت کرد و کارگردانی، عوامل تولیدی، موسیقی و اجرای بازیگران تحسین شدند. با این حال، خوانندگی و اجرای کرو در نقش ژاور مورد انتقاد قرار گرفت.[۱۱][۱۲] این فیلم در اکران اولیه خود با بودجه تولید ۶۱ میلیون دلار، ۴۴۲٫۸ میلیون دلار در سراسر جهان فروش کرد. این فیلم در هشت بخش در هشتاد و پنجمین دوره جوایز اسکار نامزد شد و در سه بخش برنده گردید و جوایز متعدد دیگری نیز دریافت کرد. هیئت ملی بازبینی و انستیتوی فیلم آمریکا، بینوایان را یکی از ده فیلم برتر سال ۲۰۱۲ نامیدند. از زمان انتشار، برخی رسانه‌ها آن را یکی از بهترین فیلم‌های موزیکال قرن بیست و یکم می‌دانند.[۱۳][۱۴][۱۵][۱۶][۱۷]

نسخه جدیدی از فیلم به‌منظور گرامیداشت چهلمین سالگرد موزیکال (در سال ۲۰۲۵) که به صورت دیجیتال بازمیکس و بازسازی شده، در ۱۴ فوریه ۲۰۲۴ در بریتانیا و ۲۳ فوریه ۲۰۲۴ در ایالات متحده به صورت سینمایی در دالبی سینما منتشر شد.[۱۸]

خلاصه داستان

[ویرایش]

در سال ۱۸۱۵، زندانی فرانسوی ژان والژان پس از نوزده سال محکومیت به دلیل دزدیدن نان و تلاش برای فرار از زندان تولون آزاد می‌شود. وضعیت آزادی مشروط او مانع از یافتن کار یا محل اقامت می‌شود، اما اسقف میریل او را پناه می‌دهد. والژان سعی می‌کند ظروف نقره‌ای او را بدزدد و دستگیر می‌شود، اما اسقف ادعا می‌کند که نقره را به او داده و به او می‌گوید از آن برای شروع یک زندگی صادقانه استفاده کند. والژان تحت تأثیر قرار گرفته و شرط آزادی خود را می‌شکند و هویت جدیدی به خود می‌گیرد تا دیگران را نجات دهد.

هشت سال بعد، والژان مالک کارخانه و شهردار محترم مونتروی، پا-دو-کاله است. وقتی ژاور، که سابقاً نگهبان زندان تولون بود، به عنوان رئیس پلیس جدید او می‌رسد، شوکه می‌شود. دیدن والژان در حال نجات یک کارگر گیر افتاده زیر گاری، ژاور را به هویت واقعی او مشکوک می‌کند. در همین حال، یکی از کارگران والژان، فانتین، وقتی مشخص می‌شود که دختر نامشروعش کوزت نزد خانواده حریص تناردیه زندگی می‌کند و فانتین درآمد خود را برای آنها می‌فرستد، توسط سرپرست کارخانه اخراج می‌شود.

فانتین که در خیابان‌ها و روزبه‌روز بیمارتر می‌شود، موها و دندان‌های خود را می‌فروشد و در نهایت به فحشا روی می‌آورد تا از کوزت حمایت کند. وقتی فانتین به یک مشتری آزاردهنده حمله می‌کند، ژاور او را دستگیر می‌کند، اما والژان او را می‌شناسد و به بیمارستان می‌برد، که این امر ژاور را مشکوک و خشمگین می‌کند. والژان با آگاهی از اینکه مردی به اشتباه به جای او شناسایی شده، هویت خود را در دادگاه فاش می‌کند و سپس به نزد فانتین در حال مرگ بازمی‌گردد و قول می‌دهد از کوزت مراقبت کند. ژاور برای دستگیری او می‌رسد، اما او با کوزت از مهمانخانه تناردیه‌ها فرار می‌کند. والژان بدهی‌های فانتین را پرداخت می‌کند و سپس با کوزت از ژاور می‌گریزد.

نه سال بعد، والژان به یک نیکوکار برای فقرا در پاریس تبدیل شده است. ژان ماکسیمیلین لامارک، تنها مقام دولتی همدل با فقرا، می‌میرد و گروه انقلابی دوستان ای‌بی‌سی علیه سلطنت توطئه می‌کنند. ماریوس پونتمرسی، یکی از اعضای دوستان، در نگاه اول عاشق کوزت می‌شود و از بهترین دوستش اپونین، دختر تناردیه‌ها، می‌خواهد او را پیدا کند. او و کوزت ملاقات می‌کنند و عشق خود را اعتراف می‌کنند؛ اپونین که خود عاشق ماریوس است، دلشکسته می‌شود.

تناردیه سعی می‌کند خانه والژان را سرقت کند، اما اپونین او را متوقف می‌کند. والژان که از نزدیکی ژاور می‌ترسد، برنامه‌ریزی می‌کند تا با کوزت به انگلستان بگریزد. کوزت که می‌خواهد نزدیک ماریوس بماند، در مورد این ایده مردد است، اما وقتی والژان درخواست او را نادیده می‌گیرد، نامه‌ای برای ماریوس می‌نویسد که اپونین آن را از او پنهان می‌کند. در طول مراسم تشییع جنازه لامارک، شورش آغاز می‌شود و سنگرها در سراسر پاریس ساخته می‌شوند. ژاور خود را به عنوان متحد جا می‌زند تا جاسوسی کند، اما گاوروش، کودک خیابانی، هویت او را افشا می‌کند. در اولین درگیری با سربازان، اپونین جلوی تیر به ماریوس را می‌گیرد و در آغوش او می‌میرد، نامه کوزت را به او می‌دهد و عشق خود را اعتراف می‌کند، که ماریوس را ویران و دلشکسته از مرگ بهترین دوستش می‌کند. پاسخ ماریوس به کوزت توسط والژان رهگیری می‌شود، که برای محافظت از او به شورش می‌پیوندد. والژان پیشنهاد می‌کند ژاور را اعدام کند، اما در عوض او را آزاد می‌کند و وانمود می‌کند که به او تیر زده است.

با طلوع صبح، سربازان به سنگر حمله می‌کنند و همه را به جز ماریوس و والژان می‌کشند، که به فاضلاب فرار می‌کنند. ژاور منتظر خروج او است، اما با دیدن اینکه ماریوس نزدیک مرگ است، آنها را رها می‌کند. از نظر اخلاقی آشفته از رحمت دشمن خود و رحمت متقابل خود، ژاور با پرتاب خود به رود سن خودکشی می‌کند. ماریوس بهبود می‌یابد، اما از مرگ دوستانش، به ویژه اپونین، آسیب دیده است.

ماریوس و کوزت دوباره متحد می‌شوند، اما والژان که نگران است گذشته‌اش شادی آنها را تهدید کند، برنامه‌ریزی می‌کند تا برود. او گذشته خود را برای ماریوس فاش می‌کند، که قول می‌دهد سکوت کند. در عروسی ماریوس و کوزت، تناردیه‌ها به مهمانی نفوذ می‌کنند تا از او باج‌گیری کنند؛ اما در عوض، ماریوس با درک اینکه والژان او را از سنگر نجات داده، تناردیه را مجبور می‌کند تا محل او را فاش کند. کوزت و ماریوس والژان را پیدا می‌کنند، که قبل از مرگ آرام، نامه‌های اعتراف را به آنها می‌دهد. روح او توسط اوهام فانتین و اسقف هدایت می‌شود تا به اپونین، گاوروش و دوستان ای‌بی‌سی در زندگی پس از مرگ بپیوندد.

بازیگران

[ویرایش]

جوایز و افتخارات

[ویرایش]

در سال ۲۰۱۳، این فیلم در ۸ رشته (بهترین فیلم، بهترین بازیگر نقش اول مرد، بهترین بازیگر نقش مکمل زن، بهترین کارگردانی هنری، بهترین طراحی لباس، بهترین گریم، بهترین ترانهٔ غیر اقتباسی و بهترین ترکیب صدا) نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد و در سه رشتهٔ بهترین بازیگر نقش مکمل زن، بهترین گریم و بهترین ترکیب صدا این جایزه را به دست آورد.[۱۹]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Production Notes" (PDF). Universal Pictures. Archived from the original (PDF) on 15 October 2013. Retrieved 10 January 2013.
  2. ↑ "Les Misérables". فهرست مدون فیلم‌های بلند توسط بنیاد فیلم آمریکا.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "Les Miserables film gets world premiere in London". دیلی تلگراف. 6 December 2012. Archived from the original on 6 December 2012. Retrieved 7 December 2012.
  4. ↑ "Les Miserables". هیئت رده‌بندی سنی فیلم بریتانیا. 28 November 2012. Archived from the original on 19 April 2013. Retrieved 29 December 2012.
  5. ↑ Bradshaw, Peter (10 January 2013). "Les Miserables". گاردین. London. Retrieved 14 January 2013.
  6. ↑ "Les Miserables". Odeon. Retrieved 14 January 2013.
  7. ↑ "Les Miserables (2012)". انستیتوی فیلم بریتانیا. Archived from the original on 6 May 2016. Retrieved 8 April 2016.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ "Les Misérables (2012)". Box Office Mojo. Retrieved 24 February 2024.
  9. ↑ "Twitter Watch: Hugh Jackman". Broadway World. 8 March 2012. Retrieved 28 July 2012.
  10. ↑ Fowler, Tara (18 September 2012). "Les Misérables moves release date to Christmas Day". Entertainment Weekly. Retrieved 18 September 2012.
  11. ↑ "Les Miserables" – via www.metacritic.com.
  12. ↑ "Why is Russell Crowe so Reviled in 'Les Miserables'?". 19 July 2015. Retrieved 20 December 2021.
  13. ↑ "Best Movie Musicals of the 21st Century, So Far". 2 January 2022.
  14. ↑ Crow, David (2018-12-17). "Best Movie Musicals of the 21st Century". Den of Geek (به انگلیسی). Retrieved 2023-11-23.
  15. ↑ "From La La Land To Chicago, A Countdown Of The 20 Best Movie Musicals Of The 21st Century". HuffPost UK (به انگلیسی). 2020-04-26. Retrieved 2023-11-23.
  16. ↑ Morgan, Chance (2023-03-29). "The 15 Best Historical Epics of All Time". Collider. Retrieved 2024-01-14.
  17. ↑ Komonibo, Ineye; Mitchell, Amanda (2023-12-20). "The 60 Best Musical Movies of All Time". Marie Claire. Retrieved 2024-01-31.
  18. ↑ Pictures, Universal. "Universal Pictures, Working Title and Cameron Mackintosh Announce the Worldwide Theatrical Release of a New Remixed and Remastered Version of the Oscar-Winning Musical Masterpiece Les Misérables". www.prnewswire.com (Press release).
  19. ↑ "The Nominees" (به انگلیسی). oscar.go.com. Retrieved 26 February 2013.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به بینوایان (فیلم ۲۰۱۲) در ویکی‌گفتاورد موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بینوایان_(فیلم_۲۰۱۲)&oldid=42748482»